Co to było, że, jako dziecko, twoja mama lub ciotka, kiedy po raz pierwszy wszedłeś do ich domu? Było to: „Zjedz kawałek owocu!”. Owoc był na stole, mounded się w misce, świecące i czeka na ciebie, aby wziąć soczyste jabłko, zatopić zęby w, i smile.
Potem był dentysta, który poradził matek, aby ich dzieci jeść jabłka, aby zapewnić potrzebne coś dla ich zębów i dziąseł. Gdzie ten dentysta dostać tę informację?
Kto wiedział, że owoce, które były tak chętnie dla nas do jedzenia będzie ukryć śmiertelną tajemnicę opracowany, w części, przez nazistów zamierzających zabijać ludzi? Jaki jest związek między zdrowymi owocami a substancją, która ma zabijać, a nie odżywiać? I dlaczego jest ona nadal używana do dziś?
Przegląd tego, gdzie i jak te niebezpieczne materiały powstały jest w porządku i nie jest zaskakujące, że większość z nas nie wie nic o jej pochodzeniu. Nie wiemy też o zainteresowaniu naszego kraju rozwojem broni chemicznej i gotowości do zrobienia wszystkiego, co konieczne, aby osiągnąć ten cel, łącznie z wcieleniem nazistów.
The Quest for Pesticides Begins
Podczas II wojny światowej Hitler chciał, aby jego naród był pozbawiony potrzeby importowania żywności z okolicznych krajów. Tysiącletnia Rzesza” miała być samowystarczalna we wszystkim, ale szczególnie w żywności.
Hitler zlecił więc swoim chemikom zadanie opracowania nowych pestycydów, które zapobiegłyby zniszczeniu upraw. Podczas opracowywania tych pestycydów dokonano niezwykłego odkrycia, które okazało się niewiarygodnie niebezpieczne i wysoce toksyczne dla ludzi.
Chemik, który otrzymał to zadanie, wypróbował kilka mikstur i w końcu wymyślił pestycyd na bazie fluoru i siarki, który łączył w sobie zarówno fosfor, jak i cyjanek. Sam chemik, po zetknięciu się z niewielką ilością materiału, był hospitalizowany przez kilka tygodni, ale to był dobry znak, że był na dobrej drodze.
Trucizna, niewątpliwie, w rozcieńczonych roztworach mogła niszczyć szkodniki żywności, ale powodowała też wymioty, duszności, rozszerzenie źrenic, ślinienie się, pocenie, biegunkę i śmierć u ssaków, na których ją testowano.
Uznali eksperyment za nieudany, ponieważ naziści chcieli, aby był on przydatny na szkodniki, a nie na zwierzęta, a ponieważ był wysoce toksyczny dla ludzi, był to poważny problem. Naukowiec w swoim laboratorium miał jedną z tych żarówek i powiadomił niemieckie wojsko o możliwości wykorzystania nowego materiału, który stworzył.
Potem podnieśli piłkę i zaczęli wprowadzać serię zmian w podstawowej strukturze chemicznej. Miała to być broń.
Killing Gases Not Pesticides
Po analizie związku wyjściowego, chemicy w innym niemieckim laboratorium opracowali kolejny materiał, który był tak toksyczny, że nazwali go Tabun, co jest niemieckim słowem oznaczającym „tabu”.”
Chemikalia, które były używane w działaniach wojennych do zabijania wojskowych, ale ofiary potrzebowały godzin lub dni, aby umrzeć; Taban zabijał je w 20 minut.
Materiał ten był dalej syntetyzowany kilka razy w materiał, który mógł być łatwo rozproszony i nadal zachowywał swój śmiertelny wynik. Więźniowie przymusowej pracy umierali setkami po zetknięciu się z materiałem, nad którym pracowali w trybie dostawy broni.
Wtedy wyprodukowano nowy produkt, nazwany Sarin. Personel przemysłu chemicznego stanowczo zaprzecza, że obecne pestycydy są w jakikolwiek sposób oparte lub powiązane z tą substancją.
Dokonano następnie serii zmian w oryginalnej formule i ustalono, że może ona działać jako ważny środek nerwowy blokujący działanie enzymów. Po zablokowaniu spowodowałoby to niezdolność mięśni do komunikowania się ze sobą, co doprowadziłoby do paraliżu i śmierci.
Po II wojnie światowej wojsko amerykańskie odkryło, że naziści dysponowali nowym, groźnym środkiem nerwowym, który można było wykorzystać na polu walki. Podjęto decyzję, aby sprowadzić materiał i jego właściwości chemiczne do Stanów Zjednoczonych, a chemicy również byliby potrzebni.
Materiał ten jest znany w USA jako chloropiryfos, niezwykle toksyczny pestycyd, który zaszkodzi każdemu, kto go użyje i zagrozi środowisku poprzez przedostanie się do gleby i wód gruntowych.
Szerzej stosowany w rolnictwie, jest rozpylany na uprawy i przeznaczony do zabijania szkodników, które mogłyby je uszkodzić. Substancja toksyczna, powoduje szkody neurorozwojowe u dzieci. Badania wykazały, że jest ona odpowiedzialna za niższą wagę urodzeniową, obniżone IQ, utratę pamięci roboczej, zaburzenia uwagi i opóźniony rozwój motoryczny.
Może również powodować paraliż oddechowy i śmierć w skrajnych przypadkach. Czasami dzieci, które były narażone na działanie tych substancji, były błędnie diagnozowane jako mające zaburzenia psychiczne ADHD (Attention Deficit, Hyperactivity Disorder).
Rząd USA miał możliwość zakazania tego typu pestycydów w 2017 roku i zdecydował, że nie, mimo że odkrył, że poziomy u dzieci mogą być tak wysokie, jak 140 razy ponad to, co uważają za bezpieczny limit.
Nie ma bezpiecznego poziomu tego pestycydu w wodzie pitnej, a unoszony wiatrem dryf aplikacji jest niebezpieczny w odległości 300 stóp od krawędzi pola, które jest traktowane.
Niebezpieczne poziomy tej toksyny zostały znalezione w szkołach, domach i społecznościach na obszarach rolniczych. Oszacowano, że gospodarstwa w Kalifornii używają ponad 1 milion funtów chloropiryfosu rocznie.
Wartość używana na polach jest tylko jedną czwartą stężenia używanego do zabijania więźniów nazistowskich podczas II wojny światowej. EPA stwierdziła, że nie ma bezpiecznych zastosowań tego materiału i nie ma bezpiecznych poziomów.
A Deal with the Devil
Opowieść o tym, jak śmiercionośny nazistowski gaz nerwowy dotarł do Stanów Zjednoczonych, jest prosta, jak pokazano; Wojsko amerykańskie chciało broni wojennej, a nazistowscy chemicy mieli jedną z najbardziej śmiercionośnych.
Po II wojnie światowej, zdając sobie sprawę, że w organizacji nazistowskiej znajdował się skarbiec talentów intelektualnych, wojsko amerykańskie sprowadziło te talenty do naszego kraju. Nazistowscy naukowcy nie byliby tu mile widziani, a wiedząc, że nasz rząd starannie zrekonstruował życiorysy.
Wszystkie informacje o pochodzeniu zostały oczyszczone dla przybywających byłych nazistowskich naukowców. Wszelkie powiązania z Hitlerem, nazistami lub obozami pracy dla niewolników zostały wymazane z ich akt.
W ten sposób mogli sprowadzić talenty w dziedzinie neurotoksyn i pocisków rakietowych bez wywoływania nadmiernego gniewu amerykańskiej opinii publicznej. Umowa z diabłem została zawarta, a życiorysy nie zawierały dowodów na wcześniejsze zaangażowanie w nazistowskie operacje zabijania ludzi przy pomocy produktów z ich laboratoriów.
Od czasu publikacji książki w 1962 roku, świat stale posuwa się naprzód w rozwoju pestycydów, ale niebezpieczeństwa wciąż pozostają nie tylko w naszej żywności, ale także w naszej wodzie, powietrzu, którym oddychamy i ziemi, po której chodzimy.
Naukowcy są teraz bardziej świadomi niż kiedykolwiek niebezpieczeństw, jakie nauka może przynieść w zakresie odkryć i wypowiedzieli się na temat pestycydów w szczególności.
Według dr. Philip Landrigan, z Boston College’s Global Public Health Program i Global Observatory on Pollution and Health w Shiller Institute for Integrated Science and Society, „Nawet niski poziom narażenia na pestycydy może być szkodliwy dla niemowląt, dzieci i małych dzieci, więc gdy jest to możliwe, rodzice i opiekunowie powinni podjąć kroki w celu obniżenia narażenia dzieci na pestycydy, jednocześnie karmiąc je dietą bogatą w zdrowe owoce i warzywa…”
Dzieci są wyjątkowo zagrożone pestycydami według EPA. „Istnieją dowody na opóźnienia w rozwoju umysłowym u niemowląt (24-36 miesięcy), problemy z uwagą i zaburzenia ze spektrum autyzmu we wczesnym dzieciństwie oraz spadek inteligencji u dzieci w wieku szkolnym, które były narażone na działanie pestycydów…”
„Dzieci, które są narażone na pestycydy w okresie prenatalnym są bardziej narażone na spadek wagi i długości urodzeniowej, jak również na mniejszy rozmiar głowy…co może predysponować je do dodatkowych problemów zdrowotnych.”
W dodatku „przewlekłe skutki zdrowotne pestycydów są również liczne i obejmują zaburzenia oddychania i pamięci, raka, deficyty neurologiczne, chorobę Parkinsona, autyzm, bezpłodność, wady wrodzone i uszkodzenia DNA.”
EPA, w swojej ostatniej decyzji, odmówiła zakazu stosowania „chloropiryfosu, który uwzględniał wpływ na neurorozwój. Wśród innych wniosków, nowa ocena ryzyka znalazła niedopuszczalne poziomy ryzyka dla dzieci i dorosłych, w szczególności, że ekspozycje żywności dla wszystkich grup wiekowych przekroczyły bezpieczne poziomy, a najbardziej wrażliwa grupa, dzieci w wieku od 1 do 2 lat, są narażone na 140 razy „bezpieczne” poziomy. Pomimo tego, produkty są nadal dostępne i są aktywnie wykorzystywane.
Które owoce &warzywa są „brudne”
Obecnie „ulubione” warzywo foodies nie jest takie cudowne, gdy czytamy, co odkryto na temat tego liściastego warzywa. „Testy USDA ujawniają, że popularna żywność zdrowotna jarmuż jest wśród najbardziej zanieczyszczonych owoców i warzyw. W ponad 92 procentach próbek jarmużu wykryto dwie lub więcej pozostałości pestycydów, a jedna próbka mogła zawierać nawet 18 różnych pozostałości. Najczęściej wykrywanym pestycydem, znajdującym się na prawie 60 procentach próbek jarmużu, był Dacthal, czyli DCPA – sklasyfikowany przez Agencję Ochrony Środowiska od 1995 roku jako możliwy czynnik rakotwórczy dla ludzi, a w Europie zakazany do stosowania od 2009 roku.”
Każdy, kto chce przeczytać jeden z pełnych raportów USDA na temat pestycydów (2018), może uzyskać do niego dostęp online.
Testy na moczu osób, które nie jadły ekologicznych owoców i warzyw, wykazały, że zawierał on do 40 różnych pestycydów. Obecność tych toksyn u dorosłych jest niepokojąca, jednak gdy weźmiemy pod uwagę to, co Amerykańska Akademia Pediatrii powiedziała o skutkach pestycydów u dzieci, jest więcej niż powodem do niepokoju.
W raporcie z 2012 roku na ten temat, oświadczyła, że dzieci mają „wyjątkową podatność na potencjalną toksyczność.”
Departament Rolnictwa USA przedstawił listę owoców i warzyw, które zawierają największą ilość pozostałości pestycydów, a truskawki i szpinak przewodzą tej liście. Po przebadaniu ponad 20 różnych pestycydów, truskawki i szpinak zawierały dwa razy więcej pozostałości niż inne owoce i warzywa. Pestycydy pozostają na owocach i warzywach nawet po ich umyciu i obraniu.
The „Dirty Dozen” Fruits & Vegetables
The Environmental Working Group (EWG), organizacja non-profit, wymieniła ich Dirty Dozen na rok 2019:
truskawki
szpinak
jarmuż
nektarynki
jabłka
gruszki
brzoskwinie
czereśnie
.
Pears
Tomatoes
Celery
Potatoes
The „Clean Fifteen” Fruits & Vegetables
The EWG’s Clean Fifteen for 2019 include:
Awokado
Słodka kukurydza
Ananasy
Mrożony słodki groszek
Cebula
.
Papaja
Rośliny warzywne
Szparagi
Kiwis
Kabusta
Kalafior
Kantalupy
Brokuły
Grzyby
Melony miodowe
.
Czy możemy usunąć pestycydy z żywności?
Czy soda oczyszczona neutralizuje lub eliminuje pestycydy na zewnętrznych powierzchniach owoców i warzyw? A co z pestycydami, które mogły przedostać się przez skórę do owoców i warzyw? Consumers Union poleca sodę oczyszczoną do oczyszczania owoców i warzyw z pestycydów.
Choć Consumers Union poleca sodę oczyszczoną jako akceptowalny środek do usuwania pestycydów, Krajowe Centrum Informacji o Pestycydach (The National Pesticide Information Center) wskazuje na następujące sposoby:
1. Podlewanie produktów zimną wodą przez co najmniej 20 sekund
2. Pocieranie skóry warzyw lub owoców w celu usunięcia pozostałości
3. Szorowanie twardej skóry
4. obieranie może być skutecznym sposobem na usunięcie pestycydów
5. wyrzucanie zewnętrznych liści warzyw liściastych takich jak sałata czy jarmuż.
Jednakże, nie jest to gwarancją, że pozostałości pestycydów nie dostaną się do naszego organizmu, nawet jeśli podejmiemy te środki aby się chronić.
>
Musimy zapytać, co dzieje się z pestycydami, które mogą przeniknąć przez zewnętrzną skórkę żywności i pozostać w samej żywności? Jaka jest alternatywa dla każdego, kto chce uniknąć tego rodzaju zanieczyszczeń? Odpowiedź jest oczywista: spożywać żywność ekologiczną. Tak, mogą być droższe, ale jak zmierzyć wydatki przeciwko zdrowiu?
Ten sam ośrodek informacji wskazał, że „Żadna metoda mycia nie jest w 100% skuteczna w usuwaniu wszystkich pozostałości pestycydów.” Zalecenia, zatem, wydają się być typu caveat emptor po raz kolejny.
Konsumpcja pestycydów może powodować, jak widzieliśmy, kilka poważnych problemów medycznych u dzieci i dorosłych i może być odpowiedzialna za raka, jak pokazały ostatnie pozwy sądowe. Do tej pory 13 400 zostało złożonych przeciwko jednej firmie, Monsanto i Bayer AG. Jeden z pozwów spowodowało $ 2 mld nagrody dla jednej pary.
Decyzja dotycząca tego, które owoce i warzywa kupić jest w lewo do konsumenta, aby być informowani i działać w sposób odpowiedzialny.
.