Fokalizacja w literaturze jest podobna do point-of-view (POV) w kinematografii i point of view w literaturze, ale specjaliści w tej dziedzinie często postrzegają te dwie tradycje jako wyraźnie różne. Praca Genette’a miała na celu refiniowanie pojęć punktu widzenia i perspektywy narracyjnej. Oddziela ona kwestię „kto widzi?” w narracji od „kto mówi?”. O narracji, w której wszystkie przedstawione informacje odzwierciedlają subiektywną percepcję pewnej postaci, mówi się, że jest wewnętrznie zogniskowana. Narrator wszechwiedzący odpowiada zerowej ogniskowej. Ogniskowanie zewnętrzne to oko kamery.

Powieść, w której żadne proste zasady nie ograniczają przejścia między różnymi ogniskowaniami, można powiedzieć, że jest niezogniskowana, ale specyficzne relacje między podstawowymi typami ogniskowania stanowią bardziej złożone strategie ogniskowania; na przykład, powieść może zapewniać ogniskowanie zewnętrzne na przemian z ogniskowaniem wewnętrznym przez trzy różne postacie, gdzie druga postać nigdy nie jest ogniskowana inaczej niż po pierwszej, a trzy inne postacie w ogóle nie są ogniskowane.