Focalisatie in de literatuur is vergelijkbaar met point-of-view (POV) in de filmkunst en point of view in de literatuur, maar professionals op dit gebied zien deze twee tradities vaak als duidelijk verschillend. Genette’s werk was bedoeld om de begrippen point of view en narratief perspectief te herdefiniëren. Het scheidt de vraag “Wie ziet?” in een vertelling van “Wie spreekt?” Een vertelling waarin alle gepresenteerde informatie de subjectieve perceptie van een bepaald personage weerspiegelt, wordt intern gefocust genoemd. Een alwetende verteller komt overeen met nul focalisatie. Externe focalisatie is het oog van de camera.

Een roman waarin geen eenvoudige regels de overgang tussen verschillende focalisaties beperken, zou ongefocaliseerd kunnen worden genoemd, maar specifieke relaties tussen basistypen van focalisatie vormen complexere focalisatiestrategieën; een roman zou bijvoorbeeld externe focalisatie kunnen afwisselen met interne focalisatie door drie verschillende personages, waarbij het tweede personage nooit wordt gefocaliseerd behalve na het eerste, en drie andere personages helemaal nooit worden gefocaliseerd.