Cuban ballet dancer Alicia Alonso has died age 98, the country’s state media has announced.

Alonso jest uważana za jedną z największych balerin XX wieku. Zaczęła tracić wzrok w wieku 19 lat, polegając tylko na światłach scenicznych, aby ją poprowadzić.

Po rewolucji w 1959 roku, pomogła założyć Narodowy Balet Kuby z ówczesnym przywódcą Fidelem Castro.

„Alicia Alonso odeszła i pozostawiła po sobie ogromną pustkę, ale niezrównaną spuściznę”, powiedział prezydent Miguel Diaz-Canel.

„Umieściła Kubę na ołtarzu najlepszych tańca na całym świecie. Dziękuję ci Alicjo za twoją nieśmiertelną pracę”, dodał.

Urodzona Alicia Ernestina de la Caridad Martínez del Hoyo 21 grudnia 1921 roku, po raz pierwszy pojawiła się na scenie w 1931 roku. Zakochała się w balecie.

„Kiedy patrzysz na zewnątrz i widzisz teatr pełen ludzi, czujesz, że żyjesz, że się urodziłaś. To jest cudowne, jest wyjątkowe” – powiedziała BBC w 2015 roku.

W wieku 16 lat wyszła za mąż za kolegę ze studiów Fernando Alonso i para przeniosła się do Nowego Jorku, dołączając do Ballet Caravan.

Trzy lata później, jej wzrok zaczął się pogarszać. Zdiagnozowano u niej oderwaną siatkówkę.

She powiedział BBC: „Strasznie cierpiałam z moim wzrokiem i musiałam mieć różne operacje na moich oczach. Odwarstwienie siatkówki. To było straszne. Kazali mi nie opuszczać szybko głowy i nie poruszać nią na boki. Tak było przez dwa lata.

„Powiedzieli mi, że już nigdy nie zatańczę. Cóż, zatańczyłam ponownie.”

Podczas jej rekonwalescencji, nauczyciele przychodzili do jej łóżka, aby uczyć ją kroków do Giselle, poruszając jej palcami, aby ćwiczyć kroki.

Jednakże problemy z jej wzrokiem później powróciły i w pewnym momencie nie była w stanie zobaczyć swoich kolegów tancerzy, polegając na światłach scenicznych.

Miała szereg operacji.

Do końca lat czterdziestych wykonywała główne role, zwłaszcza Giselle, zarówno w Nowym Jorku, jak i w Londynie.

W 1948 roku, założyła Alicia Alonso Ballet Company w stolicy Kuby. Powiedziała, że za każdym razem, gdy wracała do domu na Kubę, zadawała sobie pytanie, dlaczego nie może być baletu dla wszystkich w kraju.

Jej zespół baletowy upadł w 1956 roku z powodu braku finansów.

Alonso po rewolucji utworzyła Narodowy Balet Kuby. Według biografii tancerki z 1981 roku, została ona zapytana przez Fidela Castro, ile pieniędzy potrzeba na utworzenie zespołu baletowego.

Przypomniała sobie, że powiedziała Castro, że potrzebuje 100 000 dolarów.

Jego odpowiedź brzmiała: „Damy ci 200 000 dolarów.”

Zespół przyniósł balet do wszystkich z występami w fabrykach i innych miejscach pracy.

Jest tak szanowana na Kubie, że jej imieniem nazwano perfumy, a lodziarnię nazwano Coppelia po jednej z jej najsłynniejszych ról.

.