Wat is het verschil tussen een gletsjer en een ijsschots?

Gletsjer voor de kust van Argentinië, Zuid-Amerika. (gletsjer; sneeuw; ijs; blauw ijs; smeltende gletsjer)

© ej/Fotolia

Hoewel het waar is dat zowel gletsjers als ijsschotsen grote ijsmassa’s zijn die in arctische gebieden kunnen worden aangetroffen, is er toch een belangrijk verschil tussen beide. In principe ontstaan gletsjers op het land, en ijsschotsen ontstaan in open water en zijn een vorm van zee-ijs.

Gletsjers worden gevormd door de herkristallisatie van sneeuw of andere vaste neerslag die niet noemenswaardig smelt, zelfs niet tijdens het smeltseizoen. De gevallen sneeuw verdicht zich in de loop van vele jaren (met een snelheid die afhankelijk is van temperatuur en vochtigheid) tot ijs. Een gletsjer kan ook aan massa winnen door het opnieuw bevriezen van smeltwater aan de voet ervan. Hoewel gletsjers hoofdzakelijk door sneeuwval worden gevoed, kunnen zij ook groeien als gevolg van bevriezing van regen, hagel, rijp en rijp; ook lawines kunnen sneeuw aan een gletsjer bijdragen. Gletsjers komen voor in Arctische gebieden, op Antarctica, en op hoge bergen in gematigde en zelfs tropische klimaten. Gletsjers die zich in ononderbroken lagen uitstrekken en een grote landmassa bedekken, zoals Antarctica of Groenland, worden ijskappen genoemd. Als ze vergelijkbaar zijn, maar kleiner, worden ze ijskappen genoemd. Gletsjers die zich opsluiten in een pad dat hun bewegingen stuurt, zijn berggletsjers, gletsjers die zich uitspreiden over vlakke grond aan de voet van een vergletsjerd gebied zijn piëmontgletsjers, en gletsjers die zich vanuit een vergletsjerd gebied uitspreiden over de oceaan zijn ijsplaten.

Op ijsschotsen daarentegen, staat bevroren zeewater. In rustige omstandigheden bevriest een soepachtige suspensie van kristallen, frazil genaamd, samen tot platen, die vervolgens blijven groeien door een bodemvriesproces dat congelatie wordt genoemd. Onder meer turbulente omstandigheden verzamelen de frazil-kristallen zich tot pannenkoeken. Naarmate ze groeien, worden ze dikker en stapelen ze zich op elkaar, waardoor uiteindelijk ijsschotsen ontstaan. IJsschotsen zijn vrij beweeglijk en drijven rond op het oppervlak van de oceaan. De samenstelling en levenscyclus van ijsschotsen in de Antarctische Oceaan zijn anders dan die in de Noordelijke IJszee.

MORE STORIES

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.