Algemene kenmerkenEdit
De meeste slachtoffers van mensenhandel in Texas, zowel binnenlandse als internationale, komen uit lagere sociaaleconomische milieus. Sommige internationaal verhandelde personen worden gelokt met valse beloften van opleiding en een beter leven in de Verenigde Staten. In andere situaties kan wat begint als een smokkelarrangement uitdraaien op een geval van mensenhandel. In dit soort constructies worden gesmokkelde personen bij aankomst gedwongen tot dwangarbeid om hun smokkelschulden af te betalen, en vaak komen daar nog “onvoorziene” smokkelkosten bij die tijdens het vervoer worden gemaakt. Bij veel van deze uitbuitende arbeidsovereenkomsten wordt geld ingehouden voor voedsel en onderdak, en de gesmokkelde personen worden gewoonlijk in het ongewisse gelaten over het bedrag dat zij de smokkelaar nog verschuldigd zijn. Slachtoffers van internationale mensenhandel worden gecontroleerd met bedreigingen van uitzetting, inbeslagname van identiteitspapieren en reisdocumenten, en zelfs met bedreigingen van fysieke schade aan andere familieleden thuis. Andere redenen waarom slachtoffers van mensenhandel aarzelen om criminele activiteiten aan te geven bij de autoriteiten zijn hun angst om een aanklacht in te dienen wegens hun illegale immigratiestatus, hun wantrouwen tegenover het strafrechtsysteem, taalbarrières en het feit dat ze zich niet bewust zijn van hun eigen slachtofferschap, wat vaak het geval is bij minderjarige slachtoffers van mensenhandel.
Intense anti-immigratie vijandigheid van sommige delen van de Amerikaanse bevolking en een steeds strenger wordend grenscontrolebeleid in de afgelopen decennia hebben ook de groeiende handel in mensen gevoed. Deze factoren hebben de arbeidsmogelijkheden van immigranten zonder papieren sterk beperkt tot de minst wenselijke banen, waarvan vele kunnen uitmonden in uitbuitende dwangarbeidscontracten en gedwongen prostitutie.
Regio van herkomstEdit
Latijns-AmerikaEdit
Een derde van de 50.000 mensen die jaarlijks de Verenigde Staten worden binnengesmokkeld, is afkomstig uit Latijns-Amerika, en de meerderheid van deze mensen komt de VS binnen via de Mexicaans-Texaanse grens. Deze uiterst poreuze grens is van oudsher de plaats van een van de meest langdurige arbeidsmigraties ter wereld, en is momenteel Noord-Amerika’s grootste doorvoerplaats voor jonge kinderen die worden uitgebuit in arbeids- en sekshandel. Mexico dient als bron-, bestemmings- en doorvoerland voor verhandelde personen uit landen in heel Latijns-Amerika, waaronder Brazilië en Guatemala, en jaarlijks worden 100.000 vrouwen over de Latijns-Amerikaanse grenzen vervoerd om als prostituee te worden tewerkgesteld.
Structurele oorzaken in MexicoEdit
De sociale instabiliteit van Mexico heeft bijgedragen aan de bloeiende mensenhandel met de VS. Tussen 2000 en 2002 werden ongeveer 135.000 kinderen in Mexico ontvoerd, vermoedelijk voor uitbuiting in de prostitutie, pornografie, of illegale adoptiehandel. Naar schatting zijn er momenteel ongeveer 16.000 kinderen betrokken bij prostitutie in Mexico.
Hoewel sekswerk niet volledig legaal is in Mexico, hebben de meeste steden Zonas de Tolerancia (gebieden waar prostitutie is toegestaan), en dit heeft Mexico tot een enorme bestemming voor sekstoerisme gemaakt en tot een van ’s werelds grootste knooppunten voor sekshandel. De hoge winstgevendheid van prostitutie in Mexico heeft onvermijdelijk geleid tot de gedwongen uitbuiting van veel meisjes als sekswerkers. Mexico staat momenteel op de “Tier 2 Watch List” van het jaarlijkse Trafficking in Persons Report van het ministerie van Buitenlandse Zaken, een aanduiding die wordt gegeven aan landen die niet voldoen aan de minimumnormen van de Trafficking Victims Protection Reauthorization Act van 2003 (TVPRA), maar die zich wel inspannen om aan deze richtlijnen te voldoen. Een van de redenen voor deze aanwijzing is de bloeiende Mexicaanse kinderseksindustrie – er zijn momenteel 16.000 tot 20.000 Mexicaanse en Centraal-Amerikaanse kinderen die in Mexico worden verhandeld voor seksdoeleinden. Een andere belangrijke reden is het feit dat Mexico zich niet inzet voor de bestrijding van mensenhandel op nationaal niveau en dat een nationale wet tegen mensenhandel volledig ontbreekt. De ineffectiviteit van de regering en de welig tierende corruptie hebben het vertrouwen in de Mexicaanse regering aangetast, wat duidelijk blijkt uit de dalende misdaadcijfers in de grensregio’s van Mexico.
Het weglopen van huis is een van de grootste risicofactoren voor uiteindelijke uitbuiting en mensenhandel van zowel kinderen als volwassenen. Er zijn verschillende redenen voor het grote aantal weglopers in Mexico, waaronder huiselijk geweld (tegen henzelf of tegen andere familieleden), drugsmisbruik door de ouders, andere disfuncties in het gezin zoals extreme armoede, of voortdurend seksueel misbruik door mensen thuis of in de gemeenschap, die er allemaal voor zorgen dat het huis een onaangename leefomgeving wordt. Een groot gevolg van het weglopen is de stopzetting van het formele onderwijs, waardoor de weglopers ongeschoold blijven voor de meeste andere beroepen dan sekswerk. Omdat deze kinderen geen sociale steun krijgen van de maatschappij, de overheid of familie, zijn zij bijzonder kwetsbaar voor uitbuiting door pooiers en mensenhandelaars, die hun ware bedoelingen verhullen door deze weglopers op te vangen en te doen alsof zij voor hen zorgen. Dit gebrek aan sociale of medische steun leidt ook tot de ontwikkeling van drugsverslaving bij sommige weglopers als een coping-mechanisme, waarbij veel souteneurs en mensenhandelaars van deze verslaving profiteren.
Veel van de verhandelde personen uit Mexico die uiteindelijk in de VS terechtkomen, zijn tienermoeders. Ondanks het feit dat veel van deze zwangerschappen het gevolg zijn van verkrachting door leden van hun gemeenschap of familie, worden zij vaak uit huis geplaatst en krijgen zij weinig tot geen sociale steun van de samenleving of de overheid. Als gevolg daarvan zijn deze meisjes ook niet in staat hun opleiding af te maken, waardoor zij weinig mogelijkheden hebben op de arbeidsmarkt. Omdat zij gewoonlijk weinig of geen financiële steun krijgen van de vaders, die hen vaak na de zwangerschap in de steek laten, en omdat zij gewoonlijk een onvolledige opleiding hebben genoten, hebben deze meisjes vaak geen andere keuze dan zich tot de prostitutie te wenden om in hun eigen onderhoud en dat van hun kinderen te voorzien. In sommige situaties verlenen mensenhandelaars of pooiers bijstand aan zwangere meisjes, die zij later gebruiken om hen tot sekswerk te dwingen. In andere situaties gebruiken mensenhandelaren het kind om moeders tot sekswerk te dwingen, hetzij door te dreigen met mishandeling van het kind of door het kind bij de moeder weg te houden.
Een van de belangrijkste factoren die heeft geleid tot het ontstaan van Mexico’s omvangrijke mensenhandelindustrie (en de daaruit voortvloeiende overloop naar Texas) was het wijdverbreide seksuele geweld tegen inheemse vrouwen tijdens de Midden-Amerikaanse burgeroorlogen van de jaren tachtig. Duizenden arme vrouwen, voornamelijk uit plattelandsgebieden, werden tijdens de burgeroorlogen in El Salvador en Nicaragua verkracht door legerpersoneel en civiele politie. Zij werden vervolgens door hun gemeenschappen gemeden als besmet en geruïneerd, waardoor velen van hen naar het noorden migreerden om te ontsnappen aan de schande voor hun familie en aan de oorlogsomstandigheden.
“Coyotes “bewerken
“Coyote” is de informele term die wordt gebruikt om te verwijzen naar migrantensmokkelaars langs de Mexicaans-Verenigde Staten grens. In het verleden eindigde de relatie coyote-migrant zodra de gesmokkelde persoon de Verenigde Staten bereikte. De laatste jaren komt het echter steeds vaker voor dat coyotes migranten bij aankomst in de VS dwingen tot uitbuitende arbeidsovereenkomsten. Deze arbeidsovereenkomsten omvatten gedwongen arbeid in de landbouw en gedwongen prostitutie, arbeidsomstandigheden waarmee deze migranten nooit zouden hebben ingestemd indien zij vooraf waren geïnformeerd. Coyotes kunnen de dreiging van onbetaalde schulden gebruiken om migranten tot deze overeenkomsten te dwingen. De stijgende kosten van smokkel, een gevolg van de toegenomen grensbeveiliging, heeft het voor migranten gemakkelijker gemaakt om schulden te maken bij smokkelaars. Bovendien brengt de uitbreiding van de rol van de coyote naar het vervoer van de migranten naar een eindbestemming bij aankomst in de VS, waar voorheen de taak van de smokkelaar uitsluitend bestond uit het vervoer over de grens, ook extra kosten met zich mee die de migrant moet betalen, en vergroot dit de kans dat zij door de coyote worden uitgebuit en verhandeld als dwangarbeiders.
Smokkelaars bieden migranten vrouwen en kinderen soms een gereduceerd tarief, maar plegen vervolgens seksueel geweld of verkrachten hen als “betaling”. Mensenhandelaars die zich voordoen als coyotes maken vaak gebruik van valse beloften van gegarandeerde banen om migranten te lokken, en ontvoeren soms vrouwen en kinderen tijdens de reis, hetzij voor losgeld van hun familie, hetzij om in de VS te worden verkocht als dienstmeisje of voor de prostitutie. Niet-begeleide kinderen, met inbegrip van weglopers, worden soms door de handelaar in de prostitutie verkocht, en hun families worden ten onrechte wijsgemaakt dat zij tijdens de reis zijn omgekomen.
Oost-AziëEdit
Oost-Azië is een van de belangrijkste regio’s van herkomst voor veel slachtoffers van mensenhandel die tot prostitutie worden gedwongen. Tot de samenstellende regio’s behoren Noordoost-Azië (China, Japan, Noord- en Zuid-Korea, Mongolië en Rusland) en Zuidoost-Azië (Birma, Thailand, Laos, Nepal, Filipijnen, Cambodja, India, Bangladesh en Sri Lanka), waarbij de meeste slachtoffers van mensenhandel afkomstig zijn uit Zuidoost-Azië en Zuid-Korea. De meeste Oost-Aziatische landen zijn gecategoriseerd als Tier 2, Tier 2 Watch List, of Tier 3 van het jaarlijkse Trafficking in Persons Report van het State Department.
Oost-Azië is een grote migrantenexporteur, waarbij het aantal mensen dat de regio verlaat tussen 1995 en 2005 met 30% is gestegen. Hoewel de meeste van deze mensen langs legale weg vertrekken, heeft deze enorme uittocht van mensen ook de ontwikkeling van grote transnationale netwerken voor mensenhandel in de hand gewerkt, en de Verenigde Staten zijn een belangrijke bestemming voor veel van deze verhandelde personen. Deze grote transnationale criminele netwerken verhandelen hoofdzakelijk vrouwen en kinderen, en laten hen door prostitutiekringen lopen met tussenstops in grote stedelijke gebieden in het hele land, gewoonlijk slechts voor enkele weken per keer. Texas is een aantrekkelijke halte voor deze circuits vanwege de omvangrijke Aziatische bevolking, waardoor Aziatische slachtoffers van mensenhandel zich gemakkelijker kunnen integreren. Texas sekshandel operaties met Aziatische vrouwen en kinderen werken meestal vanuit massagesalons en hostess clubs, en zijn meestal gevestigd in overwegend Aziatische gebieden met voornamelijk Aziatische klanten bases.
Zuidoost-AziëEdit
Zuidoost-Azië is ’s werelds grootste hub voor de handel in vrouwen en kinderen, en is goed voor een derde van de mensenhandel in de wereld. Zuidoost-Azië is ook de grootste regionale bron voor mensenhandel naar de Verenigde Staten, met 60% van alle internationaal gesmokkelde personen in de VS afkomstig uit Zuidoost-Azië. De landen van herkomst zijn onder meer Birma, Thailand, Laos, Nepal, de Filipijnen, Cambodja, India, Bangladesh en Sri Lanka. De meeste verhandelde personen uit Zuidoost-Azië zijn betrokken bij gedwongen prostitutie, maar er zijn enkele geïsoleerde gevallen van gedwongen huishoudelijke arbeid. De belangrijkste sociale determinant voor sekshandel in Zuidoost-Azië is armoede, waarbij veel vrouwen een kans is beloofd om geld te verdienen voor hun gezin. Daarnaast is armoede ook verbonden met andere sociale determinanten, zoals gebrek aan formeel onderwijs en een lage klassenstatus. Een andere belangrijke sociale determinant voor sekshandel uit Zuidoost-Azië is de lage waarde die aan vrouwen en meisjes wordt gehecht. Dit is een gevolg van de gewoonte van vrouwen om na het huwelijk hun loyaliteit te veranderen aan de familie van hun echtgenoot en van de financiële last van de huwelijksschat, die wordt gelegd op de familie van de bruid en die vooral hoog is in landen als India.