Volgens de richtlijnen voor het functioneren van high-dependency units in de Queensland Mental Health Act 2000, kan een HDU worden gedefinieerd als “een aparte, potentieel afsluitbare ruimte binnen een psychiatrische kliniek, ontworpen om te voorzien in de veilige behandeling van onvrijwillige patiënten die een hoger niveau van individuele zorg nodig hebben.”

In de meeste ziekenhuizen is een high-dependency unit een aparte afdeling binnen de psychiatrische afdeling voor opgenomen patiënten die speciale zorg nodig hebben voor psychische aandoeningen en meestal een verhoogde staf-patiënt ratio heeft. Mensen op een HDU hebben intensievere behandeling, observatie, verpleegkundige zorg, meer toezicht en interventie nodig in een veilige omgeving. De tijd die patiënten op een HDU doorbrengen, varieert naargelang de aard van hun ziekte en de eisen die aan hen worden gesteld.

De redenen om iemand op een HDU te plaatsen, variëren en kunnen onder meer de volgende zijn: als iemand anderen/zichzelf aanzienlijke schade berokkent of bedreigt, kans op onderduiken die waarschijnlijk zal leiden tot een verslechtering van de mentale en/of fysieke toestand van de persoon.