Hieros gamos, (Grieks: “heilig huwelijk”), sexuele relaties van vruchtbaarheidsgodheden in mythen en rituelen, kenmerkend voor samenlevingen gebaseerd op graanlandbouw, vooral in het Midden-Oosten. Minstens eenmaal per jaar gaan goddelijke personen (bijv, mensen die de godheden vertegenwoordigen) geslachtsgemeenschap, hetgeen de vruchtbaarheid van het land, de welvaart van de gemeenschap en de voortzetting van de kosmos waarborgt.

Zoals ritueel uitgedrukt, zijn er drie hoofdvormen van de hieros gamos: tussen god en godin (meestal gesymboliseerd door standbeelden); tussen godin en priester-koning (die de rol van de god op zich neemt); en tussen god en priesteres (die de rol van de godin op zich neemt). In alle drie vormen heeft het ritueel een betrekkelijk vaste vorm: een processie die de goddelijke actoren naar het huwelijksfeest brengt; een uitwisseling van geschenken; een zuivering van het paar; een bruiloftsmaal; een voorbereiding van de bruiloftskamer en het bed; en de geheime, nachtelijke geslachtsdaad. In sommige tradities lijkt dit een feitelijke fysieke handeling te zijn geweest tussen heilige functionarissen die de godheden imiteren; in andere tradities lijkt het een symbolische vereniging te zijn geweest. Op de volgende dag worden het huwelijk en de gevolgen ervan voor de gemeenschap gevierd.

Sommige geleerden hebben de term hieros gamos toegepast op alle mythen van een goddelijk paar (b.v. hemel-aarde) waarvan de geslachtsgemeenschap creatief is. De term moet echter waarschijnlijk worden beperkt tot die agrarische culturen die het huwelijk ritueel naspelen en die het huwelijk in verband brengen met de landbouw, zoals in Mesopotamië, Phoenicië, Kanaän, Israël (het Hooglied van Salomo is voorgesteld als een hierogamitische tekst), Griekenland, en India.