WAARSCHUWINGEN

Inbegrepen als onderdeel van de rubriek “VOORZORGSMAATREGELEN”

VoorZORGSMAATREGELEN

Nierdisfunctie

• Gebruik vermijden bij patiënten met reeds
• Stop het gebruik van HESPAN® bij de eerste tekenen van nierschade
• Blijf de nierfunctie bij gehospitaliseerde patiënten ten minste 90 dagen controleren, aangezien het gebruik van RRT is gemeld tot 90 dagen na toediening van HES-producten, waaronder HESPAN®

Coagulopathie

• HESPAN® wordt niet aanbevolen voor gebruik als voorpomp voor de cardiale bypasspomp, terwijl de patiënt aan de cardiopulmonaire bypass ligt, of in de onmiddellijke periode nadat de pomp is stopgezet, vanwege het risico van toename van stollingsafwijkingen en bloedingen bij patiënten bij wie de stollingsstatus al is aangetast. Stop het gebruik van HESPAN® bij het eerste teken van coagulopathie1-2

HESPAN® is onvoldoende geëvalueerd om de veiligheid ervan vast te stellen bij gebruik gedurende langere perioden anders dan leukaferese. HESPAN® is in verband gebracht met stollingsafwijkingen in combinatie met een verworven, reversibel von Willebrand-achtig syndroom en/of Factor Vlll-deficiëntie bij gebruik over een periode van dagen. Vervangingstherapie moet worden overwogen als een ernstige Factor Vlll-deficiëntie wordt vastgesteld. Als zich een coagulopathie ontwikkelt, kan het enkele dagen duren voordat deze verdwijnt. Bepaalde aandoeningen kunnen het veilige gebruik van HESPAN® op chronische basis beïnvloeden. Bij patiënten met een subarachnoïdale bloeding bijvoorbeeld, waarbij HESPAN® over een periode van dagen herhaaldelijk wordt gebruikt ter voorkoming van cerebraal vasospasme, kunnen aanzienlijke klinische bloedingen optreden. Intracraniële bloedingen met de dood tot gevolg zijn gemeld.3

Een lichte daling van het aantal bloedplaatjes en het hemoglobinegehalte is waargenomen bij donors die herhaalde leukafereseprocedures met HESPAN® ondergingen als gevolg van de volumevergrotende effecten van hetastarchum en de verzameling van bloedplaatjes en erytrocyten. Het hemoglobinegehalte keert gewoonlijk binnen 24 uur terug naar normaal. Hemodilutie door HESPAN® kan ook leiden tot een 24-uurs daling van het totaal eiwit-, albumine-, calcium- en fibrinogeenniveau. Regelmatige en frequente klinische evaluatie en volledige bloedtellingen (CBC) zijn noodzakelijk voor een goede controle van het gebruik van HESPAN® tijdens leukaferese. Als de frequentie van de leukaferese de richtlijnen voor donatie van volbloed overschrijdt, kunt u de volgende aanvullende tests overwegen: totaal aantal leukocyten en trombocyten, differentieel aantal leukocyten, hemoglobine en hematocriet, protrombinetijd (PT) en partiële tromboplastinetijd (PTT).

overgevoeligheidsreacties

Levensbedreigende anafylactische/anafylactoïde reacties inclusief overlijden zijn zelden gemeld metHESPAN®. Patiënten kunnen een overgevoeligheidsreactie ontwikkelen op maïszetmeel waarvan dit product is gemaakt. Indien een overgevoeligheidsreactie optreedt, dient de toediening van het geneesmiddel onmiddellijk te worden gestaakt en dienen de juiste behandeling en ondersteunende maatregelen te worden genomen totdat de symptomen zijn verdwenen.

Circulatoire overbelasting

HESPAN® is niet voldoende geëvalueerd om de veiligheid ervan vast te stellen in andere situaties dan de behandeling van hypovolemie bij electieve chirurgie.

Grote volumes HESPAN® kunnen het stollingsmechanisme tijdelijk veranderen als gevolg van hemodilutie en een directe remmende werking op Factor Vlll. Toediening van volumes HESPAN® van meer dan 25% van het bloedvolume in minder dan 24 uur kan een aanzienlijke hemodilutie veroorzaken die tot uiting komt in lagere hemocriet- en plasma-eiwitwaarden. Toediening van verpakte rode bloedcellen, bloedplaatjes of vers ingevroren plasma dient te worden overwogen indien dit klinisch geïndiceerd is.

Bij gebruik van HESPAN® voor plasmavolume-expansie dient voorzichtigheid in acht te worden genomen om overmatige hemodilutie en overbelasting van de bloedsomloop te voorkomen, vooral bij patiënten met een verhoogd risico op het ontwikkelen van congestief hartfalen en longoedeem. HESPAN® wordt voornamelijk via de nieren uitgescheiden, dus voorzichtigheid is geboden bij patiënten met een verminderde nierfunctie. Hoewel het risico van circulatie-overload grotendeels afhankelijk is van de klinische omstandigheden, zal het gebruik van doses hoger dan 20 ml/kg/24u het risico aanzienlijk verhogen. Een verhoogd risico op stollingsafwijkingen en bloedingen is ook geassocieerd met hogere doses. Controleer de vitale functies van de patiënt en controleer hemoglobine, hematocriet, aantal bloedplaatjes, protrombinetijd en partiële tromboplastinetijd.

Leverfunctietest

• Controleer de leverfunctie bij patiënten die HES-producten krijgen, waaronder HESPAN®

Interacties tussen geneesmiddelen en laboratoriumtests

Bilirubinespiegels

Indirecte bilirubinespiegels van 8..3 mg/L (normaal 0,0-7,0 mg/L) zijn gemeld bij 2 van de 20 normalen die meerdere infusies met HESPAN® (6% hetastarch in 0,9% natriumchloride-injectie) kregen. De totale bilirubine bleef steeds binnen de normale grenzen; de indirecte bilirubine was 96 uur na de laatste infusie weer normaal. De eventuele betekenis van deze verhogingen is niet bekend; voorzichtigheid is echter geboden alvorens HESPAN® toe te dienen aan patiënten met een voorgeschiedenis van leveraandoeningen.

Serumamylasespiegels

Een verhoogde serumamylasespiegel kan tijdelijk worden waargenomen na toediening van HESPAN® , hoewel er geen verband met pancreatitis is aangetoond. Serumamylasespiegels kunnen gedurende 3-5 dagen na toediening van HESPAN® niet worden gebruikt om pancreatitis te beoordelen of te evalueren. Verhoogde serumamylasespiegels houden langer aan bij patiënten met nierinsufficiëntie. Van hetastarch is niet aangetoond dat het de serumlipase verhoogt.

Hemodialyse

HESPAN® wordt niet geëlimineerd door hemodialyse. Het nut van andere extracorporale eliminatietechnieken is niet geëvalueerd.

Nonklinische toxicologie

Carcinogenese, mutagenese, aantasting van de vruchtbaarheid

Langetermijnstudies op dieren zijn niet uitgevoerd om het carcinogene potentieel vanhetastmeel te evalueren.

Gebruik bij specifieke populaties

Verzwangerschapscategorie C

Het is aangetoond dathetzetmeel een embryocidaal effect heeft op Nieuw-Zeelandse konijnen wanneer het intraveneus wordt toegediend gedurende de gehele organogeneseperiode in een dagelijkse dosis die 1/2 maal de aanbevolen maximale therapeutische dosis voor de mens bedraagt (1500 ml) en op BD-ratten wanneer het intraperitoneaal wordt toegediend, vanaf de 16e tot de 21e dag van de zwangerschap, in een dagelijkse dosis die 2,3 maal de aanbevolen maximale therapeutische dosis voor de mens bedraagt. Wanneer het zetmeel werd toegediend aan Nieuw-Zeelandse konijnen, BD-ratten en Zwitserse muizen met intraveneuze dagelijkse doses van respectievelijk 2 maal, 1/3 maal en 1 maal de maximale therapeutische dosis voor de mens gedurende verscheidene dagen tijdens de draagtijd, waren er geen aanwijzingen voor teratogeniciteit.

Er zijn geen adequate en goed gecontroleerde studies bij zwangere vrouwen. HESPAN® mag tijdens de zwangerschap alleen worden gebruikt als het potentiële voordeel opweegt tegen het potentiële risico voor de foetus.

Nursing Mothers

Het is niet bekend of hetastarch wordt uitgescheiden in de moedermelk. Omdat veel geneesmiddelen worden uitgescheiden in moedermelk, is voorzichtigheid geboden wanneer HESPAN® wordt toegediend aan een zogende vrouw.

Pediatrisch gebruik

De veiligheid en werkzaamheid van hetastarch bij pediatrische patiënten zijn niet vastgesteld. Er zijn geen adequate, goed gecontroleerde klinische onderzoeken uitgevoerd om de veiligheid en werkzaamheid van HESPAN® bij pediatrische patiënten vast te stellen.

1. Knutson JE., et al., Does Intraoperative Hetastarch Administration Increase Blood Loss and Transfusion Requirements After Cardiac Surgery? Anesthesia Analg., 2000;90:801-7.

2. Cope JT., et al., Intraoperative Hetastarch Infusion Impairs Hemostasis After Cardiac Operations.The Annals of Thoracic Surgery, 1997;63:78-83.

3. Damon L., Intracranial Bleeding During Treatment with Hydroxyethyl Starch. New England Journalof Medicine, 1987;317(15):964-965.