De aanhoudende kloof tussen mannen en vrouwen wat betreft het bekleden van een politieke functie en massale politieke participatie brengt de gelijke vertegenwoordiging van vrouwen in de regering in gevaar. Dit artikel levert nieuw bewijs voor de reeds lang bestaande hypothesen dat de aanwezigheid van extra vrouwelijke kandidaten en ambtsdragers deze kloof helpt dichten door andere vrouwen in staat te stellen te gaan stemmen of zich zelf kandidaat te stellen. Met behulp van een regressie-discontinuïteitsbenadering en gegevens over 3813 parlementsverkiezingen in de VS waarbij een vrouw het opnam tegen een man, stel ik vast dat de verkiezing van extra vrouwen in concurrerende parlementsverkiezingen in de VS geen waarneembare causale effecten heeft op de politieke participatie van andere vrouwen op massa- of eliteniveau. Deze schattingen zijn nauwkeurig genoeg om zelfs substantieel kleine effecten uit te sluiten. Deze resultaten staan in schril contrast met een aantal bevindingen uit India, die suggereren dat, hoewel het kiezen van de eerste vrouwen in een samenleving deze versterkende effecten kan hebben, de resterende belemmeringen voor de integratie van vrouwen in de Amerikaanse democratie verder gaan dan wat een verdere toename van het aantal vrouwelijke parlementsleden zelf kan wegnemen.