Czasami mający dobre intencje właściciele królików domowych ogłaszają, że „uwolnili królika, aby mógł żyć w środowisku naturalnym”. Ta osoba może myśleć, że robi właściwą rzecz pozwalając swojemu zwierzęciu żyć „tak jak powinno żyć”. Problem z tą logiką jest taki, że udomowione króliki nigdy nie były przeznaczone do życia na wolności. Niestety, królik prawdopodobnie nie będzie żył długo.
Króliki domowe i podstawowe instynkty
Jeśli twój udomowiony królik uciekł ze swojej zagrody, instynktownie wykopie norę jak jego europejscy przodkowie, Oryctolagus cuniculus. Ten zakres jest mniej więcej tak daleko, jak daleko sięgają umiejętności przetrwania udomowionego królika. Ważne instynkty i cechy fizyczne, które chronią króliki na wolności, zostały utracone. Udomowione króliki nie potrzebują tych umiejętności. Niektóre podstawowe instynkty pozostały; są one zwierzętami drapieżnymi i nadal tak się zachowują. Jednak ostre, dzikie zdolności, które są niezbędne do przetrwania królika, zostały osłabione przez pokolenia i pokolenia udomowienia.
Niezdolność do ucieczki przed drapieżnikami
Jednym z czynników, który natychmiast działa na niekorzyść udomowionych królików w środowisku naturalnym, są ich „stworzone przez człowieka” kolory sierści. Miłośnicy królików wyhodowali wiele kolorów i wzorów na płaszczach królików domowych. Te nienaturalne kolory niekoniecznie komponują się z dzikim i naturalnym otoczeniem i sprawiają, że króliki domowe są łatwą zdobyczą. Na wolności, zwierzęta te stają się bardzo łatwym celem i przyciągają każdego drapieżnika w okolicy, w tym jastrzębie, lisy, sowy, kojoty, szopy, a nawet psy domowe.
Niektóre króliki domowe noszą kolor swoich przodków; agouti (brązowy), co daje im niewielką przewagę nad ich nienaturalnie ubarwionymi braćmi. Nawet z bardziej odpowiednio zakamuflowaną sierścią, udomowiona odmiana nadal nie ma tak dopracowanych zdolności do wykrywania i ucieczki przed drapieżnikami jak dziki królik. Ciała królików domowych są cięższe niż królików dzikich, co sprawia, że wolniej uciekają przed drapieżnikiem. Królik domowy może wyczuć niebezpieczeństwo, ale często jest już za późno. Nawet jeśli odskoczy, aby się ukryć, po prostu nie jest przygotowany do przetrwania na własną rękę przez bardzo długi czas. Dzikie króliki są ekspertami w zdobywaniu pożywienia w swoim naturalnym środowisku, podczas gdy udomowione króliki nie są i będą miały trudniej w znalezieniu pożywienia na wolności.
Ogólnie, dzikie króliki Cottontail (Sylvilagus spp.) mają długość życia około jednego roku- możliwe, że trzech, jeśli są bardzo, bardzo sprytne. Jeśli królik domowy, który jest „uwolniony” przeżyje rok, jest to spowodowane czystym szczęściem. Większość ludzi ma serce we właściwym miejscu, ale nie liczą na te szanse, kiedy puszczają królika wolno. Króliki domowe są nadal najbezpieczniejsze, najszczęśliwsze i najzdrowsze, kiedy są pod naszą opieką.
Jeśli masz królika domowego, którym nie możesz się już opiekować, najbezpieczniej jest oddać go do adopcji i nie wypuszczać na wolność na zewnątrz. Twój weterynarz, sąsiedzi lub przyjaciele mogą być pomocni w znalezieniu bezpiecznego i szczęśliwego domu dla Twojego królika domowego.