Alcibiades (450 p.n.e.-404 p.n.e.) wybitny ateński mąż stanu, orator i generał w czasie wojny peloponeskiej. Po niepowodzeniu wyprawy sycylijskiej w 413 r. p.n.e. uciekł do Sparty i został spartańskim doradcą wojskowym, a po zakończeniu wojny uciekł do Persji. Został zamordowany na rozkaz Lizandra w 404 r. p.n.e.

Biografia

Alcibiades urodził się w Atenach w 450 r. p.n.e., jako syn wybitnego generała Cleiniasa i arystokratki Deinomache, potomka Ajaxa. Alcibiades został przeszkolony w retoryce przez Sokratesa, ale został zauważony za jego niesforne zachowanie; był znany z krzykliwej postawy i nienasyconego libido, a także z tego, że miał trójkąty i czworokąty zarówno z mężczyznami, jak i kobietami. Sokrates uratowałby mu życie w bitwie pod Potidaea w 432 r. p.n.e., a Sokrates ponownie uratował go w bitwie pod Delium w 424 r. p.n.e.

Alcybiades po raz pierwszy zyskał rozgłos, gdy zaczął opowiadać się za agresywnym działaniem ateńskim po pokoju Nikiasza w 421 r. p.n.e., ponieważ był urażony, że Spartanie postanowili negocjować przez Nikiasza, a nie przez niego z powodu jego młodości. Alcibiades potępił Nikiasza za niedopilnowanie, by Spartanie przyznali Ateńczykom pełne i niezależne uprawnienia negocjacyjne, ale później sprzymierzył się z Nikiaszem, by oprzeć się próbom ostracyzmu Hyperbolosa, skłaniając lud do wygnania Hyperbolosa. Alcybiades poparł masakrę mężczyzn z Melos oraz zniewolenie kobiet i dzieci w latach 416-415 p.n.e., a sam miał dziecko z jedną ze zniewolonych kobiet.

W 415 r. p.n.e. opowiedział się za wysłaniem ekspedycji, która miała pomóc sycylijskiemu miastu Segesta w walce z Selinusem, wierząc, że kampania przyniesie Atenom więcej bogactwa i rozszerzy Ligę Delijską, podobnie jak miało to miejsce w przypadku wojen grecko-perskich. Dowództwo nad wyprawą objął Nikiasz, co rozgniewało Alcybiadesa. Wrogowie polityczni Alcybiadesa wysunęli przeciwko niemu oskarżenie o świętokradztwo po tym, jak znaleziono okaleczony posąg boga, co zmusiło Alcybiadesa do ucieczki do Sparty. Służył jako doradca strategiczny, proponując lub nadzorując kilka dużych kampanii przeciwko Atenom. Jednak również w Sparcie Alcybiades narobił sobie potężnych wrogów i został zmuszony do ucieczki do Persji. Tam służył jako doradca satrapy Tissaphernesa, dopóki jego ateńscy sojusznicy polityczni nie doprowadzili do jego odwołania. Następnie przez kilka lat pełnił funkcję ateńskiego strategosa, a w 411 roku p.n.e. poparł oligarchiczny zamach stanu. W tym samym roku Alcybiades odniósł zwycięstwo nad Spartanami w bitwie pod Abydos, a rok później zdobył Cyzicus i kilka innych miast regionalnych po bitwie pod Cyzicus. W 409 pne, on navally oblegał Chalcedon i zmusił ich do porozumienia z Ateńczykami, a on dołączył w 408 pne oblężenie Bizancjum.

Po tych sukcesach, wrócił do Aten na wiosnę 407 pne, a on został powitany z heroicznym powitaniem w Pireusie. Wszystkie postępowania karne przeciwko niemu zostały umorzone, a zarzuty o bluźnierstwo wycofane, a w 406 r. p.n.e. wyruszył z Aten z 1500 hoplitami i 100 statkami, nie zdołał zająć Andros, po czym ruszył na Samos. Jego klęska w bitwie pod Notium spowodowała, że został odsunięty od dowodzenia na życzenie swoich wrogów i po raz drugi wygnany.

Śmierć

Po zakończeniu wojny peloponeskiej w bitwie pod Aegospotami Alcybiades przeprawił się przez Hellespont i schronił we Frygii, gdzie starał się zapewnić sobie pomoc perskiego króla Achemenidów Artakserksesa II przeciwko Sparcie. Satrapa Farnabazus II, na polecenie spartańskiego generała Lizandra, zlecił jednak swoim żołnierzom zamordowanie Alcybiadesa. Gdy miał wyruszyć na dwór perski, Alcybiades odkrył, że jego rezydencja została otoczona i podpalona. Alcybiades został zmuszony do ucieczki ze sztyletem w ręku i zginął od deszczu strzał.

Galeria

Alcibiades w 431 r. p.n.e.

Alcibiades, Sokrates i Kassandra w 429 r. p.n.e.

Dodaj zdjęcie do tej galerii

.