Dual Processing:
Van ’s morgens vroeg wakker worden tot ’s avonds onze ogen sluiten, komen we heel wat activiteiten van de dag tegen. Sommige herinneringen zijn niet echt belangrijk en worden dus opgeslagen in een kortetermijngeheugen, zoals de prijs van een chocolaatje dat men vandaag had meegenomen. Andere herinneringen, die steeds weer worden herzien, worden overgebracht en opgeslagen in het langetermijngeheugen, zodat ze in de toekomst weer kunnen worden opgeroepen.
Dual Processing theorie gaat erom dat de hersenen zich inspannen om al het nieuwe geheugen of kortetermijngeheugen over te brengen naar een langetermijngeheugen door een illusie te scheppen dat we al eerder met deze situatie te maken hebben gehad. Verwarrend, toch? Het betekent gewoon dat de hersenen proberen om de korte-termijn herinneringen te verwerken tot de lange-termijn herinneringen, en in het proces, het creëren van een valse fata morgana om de dingen die eerder zijn gebeurd herinneren.
Onderzoekers zijn niet in staat om nog te bewijzen dat waarom de hersenen ondergaat deze timing fouten op het ene moment, terwijl normaal op de andere tweede. Sommigen zeggen dat het een algemene stoornis van de hersensignalen kan zijn, maar de belangrijkste reden moet nog worden geïdentificeerd.
Familie Bases Herkenning:
Er zijn 2 soorten van Herkenning Geheugen: Herinnering en Bekendheid.
-
Herinnering wordt in verband gebracht met de hippocampus van de hersenen die een belangrijke rol speelt bij het combineren van de informatie van het kortetermijngeheugen met het langetermijngeheugen. Deja Vu is een sensatie van het zich herinneren van iets dat we eerder hadden gezien, zoals het proberen te herkennen van een persoon die in de volgende rijbaan staat. Dit is een moment waarop de hersenen proberen de juiste informatie van gebeurtenissen uit het verleden, die al in het geheugen zijn opgeslagen, terug te halen en toe te passen.
-
Het vertrouwdheidsgeheugen is afhankelijk van de functie van de rinuscortex. De rhinale cortex is het corticale gebied dat zich in de mediale temporale kwab bevindt. In dit geval geloven we dat we iets al eerder hebben gezien of een situatie al eerder hebben meegemaakt, maar we kunnen het ons niet herinneren omdat er onvoldoende bewijs is dat het werkelijk eerder heeft plaatsgevonden. Dit is Deja Vu.
Deja Vu is een sterk gevoel iets te weten. Met behulp van bepaalde tests is psychologisch bewezen dat de belangrijkste oorzaak van Deja Vu de onduidelijke of vage herinnering is aan iemand of iets dat in het verleden is gebeurd, maar niet sterk genoeg om in het heden te worden opgeroepen.
Gedeelde Aandacht Theorie:
Gedeelde Aandacht theorie suggereert dat ons onderbewustzijn (een geest die gedachten vasthoudt waar we ons niet van bewust zijn) sommige herinneringen oproept waar het bewuste verstand niet bij kan. Er werd een experiment gedaan en het resultaat suggereerde dat ons onderbewustzijn miljoenen gebeurtenissen per dag vastlegt die voor het bewustzijn verborgen blijven. Deja Vu zou dus het herkennen van een stukje informatie zijn dat we eerder onbewust hebben ontvangen maar later weer hebben herinnerd.
De hologramtheorie:
De hologramtheorie suggereert dat déjà vu wordt ervaren wanneer we een nieuwe omgeving binnengaan en een van de stimuli zoals geur of geluid overeenkomt met de vroegere gebeurtenis. Onze hersenen maken tegelijkertijd een verbinding met de vroegere ervaring en maken een hologram van de herinnering, waardoor we het gevoel krijgen dat we dezelfde situatie herbeleven. Op dat moment proberen we de herinnering terug te halen, maar we kunnen het niet onthouden, omdat de stimuli die het hologram hebben veroorzaakt, verborgen zijn voor de bewuste waarneming.
Parallelle Universum Theorie:
Het idee achter deze theorie is het bestaan van Multiversums. Het betekent dat er miljoenen parallelle universums bestaan in de wereld. Dus hebben wij ook miljoenen versies die in elk universum bestaan. Dr. Michio Kaku, een Theoretisch Natuurkundige en Auteur, ondersteunt ook deze theorie van het Multiversum. Hij vertelt dat een radio is afgestemd op één frequentie, terwijl er zich in de omgeving verschillende andere frequenties bevinden. Evenzo zijn ook wij afgestemd op slechts één universum dat betrekking heeft op onze fysieke werkelijkheid. De scheiding tussen verschillende universa is te wijten aan de tijdkloof en we ervaren Deja Vu wanneer onze frequentie wordt afgestemd en samen trilt met die van een parallelle wereldfrequentie. Deze theorie is echter onzeker.