Ze zeggen dat macht corrumpeert – in het geval van Henrietta “Hetty” Green, een vrouwelijke financier die het won op Wall Street, is het verhaal iets complexer.

Green, die op deze dag in 1834 werd geboren in een rijke Quaker-familie uit Massachusetts, bracht het talent voor geld van haar familie naar een nieuw niveau. In haar tijd was Green’s fortuin “verbonden met dat van Russell Sage, JP Morgan, John D. Rockefeller en andere financiers en tycoons van die tijd,” schrijft Ellen Terrell voor de Library of Congress. Maar hoewel haar financiële verhaal relatief eenvoudig is, is Green’s persoonlijke verhaal er een van gepassioneerde fixatie op geld.

Voordat ze was geboren, had Green’s familie “miljoenen verdiend met hun walvisvloot en scheepvaartbelangen,” schrijft Terrell. Haar grootvader, Gideon Howland, gaf die vaardigheden aan haar door. Toen ze nog jong was, “praatte hij met haar over financiële zaken en moedigde haar aan om financiële kranten te lezen,” schrijft Terrell.

Toen ze 13 was, had Green “de boekhouding van het familiebedrijf overgenomen,” schrijft Amanda Leek voor The Telegraph. Toen ze 20 was, schrijft Leek, kocht Green’s vader voor haar “een garderobe vol met de mooiste jurken van het seizoen… om een rijke vrijer aan te trekken.” Green verkocht haar nieuwe garderobe en kocht met de opbrengst staatsobligaties.

Zoals dit wellicht aangeeft, had Green haar eigen prioriteiten. Ze “was een financier”, schrijft Therese ONeill voor Mental Floss:

Haar handschrift was slordig en zat vol spelfouten, maar ze kende haar cijfers wel. En nog belangrijker, ze wist hoe ze die moest verhogen. Ze overzag enorme vastgoeddeals, kocht en verkocht spoorwegen en verstrekte leningen. Ze was bijzonder bedreven in het profiteren tijdens de ondergang van anderen; het kopen van vallende aandelen, het executeren van eigendommen, en zelfs het vasthouden van hele banken, hele steden, overgeleverd aan haar genade door middel van enorme leningen. Afhankelijk van wie je het vroeg, was ze of een briljant strateeg of een meedogenloze woekeraar. Collis P. Huntington, de man die de Central Pacific Railroad bouwde en persoonlijke vijand van Hetty, noemde haar “niets meer dan een veredelde pandjesbaas.”

In een tijd waarin blanke vrouwen wettelijk nog niet eens als volwaardige mensen werden beschouwd en van hen werd verwacht dat ze zich aan huis en gezin hielden, had Green andere prioriteiten. Net als alle andere grote geldschieters van die tijd beging ze gewetenloze daden – bijvoorbeeld het aanvechten van het testament van haar tante Sylvia Howland met een vervalste handtekening (ze verloor in de rechtbank). En zoals de verkoop van haar nieuwe garderobe suggereert, had ze weinig belangstelling voor familie.

Green trouwde wel, met een man genaamd Edward Henry Green, maar hun huwelijk omvatte de ongebruikelijke stap van een pre-nup, die Green’s fortuin beschermde. Ze kreeg twee kinderen en bereidde haar zoon Edward voor om het fortuin over te nemen, schrijft Oneill, nadat haar man jong was gestorven.

Het meest gedenkwaardige beeld van Green – en het beeld dat haar de bijnaam “heks” opleverde – kwam na de dood van haar man, toen ze rouwkleding begon te dragen. En haar fixatie op het verdienen en onderhouden van geld groeide en groeide, tot het punt waarop ze geen medische hulp zocht voor zichzelf of haar kinderen vanwege de kosten, en ze allemaal in goedkope woningen woonden en vaak verhuisden.

Tijdens dit alles bleef Green investeren, voornamelijk in staatsobligaties en onroerend goed. “Hetty stierf in 1916. Met naar schatting $100 miljoen aan liquide middelen, en nog veel meer in land en investeringen waar haar naam niet noodzakelijk op stond,” schrijft Investopedia. “Ze had een erfenis van 6 miljoen dollar genomen en geïnvesteerd in een fortuin met een waarde van meer dan 2 miljard dollar, waardoor ze veruit de rijkste vrouw ter wereld was.” Een groot verschil tussen haar en anderen zoals Carnegie en Rockefeller is dat zij geen industrieel was. Haar enige activiteit was het investeren in onroerend goed, aandelen en obligaties. Dat verklaart misschien een beetje waarom ze geen erfenis op haar naam naliet zoals haar mannelijke collega’s deden.

Hoewel Green wel een materiële bijdrage leverde aan het gebied van beleggen, dat de twintigste eeuw vorm gaf. Ze was een vernieuwer op het gebied van waardebeleggen, dat van mensen als Warren Buffett miljardairs heeft gemaakt. Green was excentriek, maar op haar eigen speciale manier, was ze ook een genie.