The Healing Power of Caring and Sharing

Wat gebeurt hier? Gaat dit over de voordelen van geven? Of gaat het over wat er gebeurt als we verder gaan dan alleen de zorg voor ons eigen welzijn?

Er is uitgebreid onderzoek gedaan naar hoe geven ons gelukkiger maakt dan ontvangen. De sociale wetenschapper Liz Dunn schrijft in het tijdschrift Science dat het geluksgevoel van mensen groter is als ze relatief meer uitgeven aan anderen dan aan zichzelf. De Huffington Post berichtte over een onderzoek naar het geven aan goede doelen. Zij ontdekten dat wanneer mensen doneerden aan een goed doel, de middenhersenen, een gebied dat gerelateerd is aan plezier, oplichtten.

De Dalai Lama benadrukt het boeddhistische principe van afhankelijk samenzijn en zegt dat iemands eigen geluk afhankelijk is van het geluk van anderen. In Ethiek voor het nieuwe millennium merkt hij op dat geluk voortkomt uit een diepe en oprechte zorg voor anderen. De Dalai Lama noemt het geven aan anderen “wijs-zelfzuchtig”, omdat wij er uiteindelijk ook beter van worden. Mahatma Gandhi zei: “De beste manier om jezelf te vinden is jezelf te verliezen in de dienst aan anderen.” Zullen we het idee van “zelfhulp” moeten veranderen van “ik-hulp” in “wij-hulp?”

Als we begrijpen dat ons geven, delen en doorgeven ons gelukkiger maakt en ons hart opent, dan begint het doen natuurlijk voor ons te voelen. Zo vaak wordt ons geleerd dat we, om gelukkig te zijn, voorrang moeten geven aan de zorg voor onszelf en misschien ook voor een paar dierbaren. Zelfs sommige boeddhistische groeperingen leren ons dat we ons moeten beperken tot “het vegen van onze eigen deurstappen”. Maar onderzoek vertelt ons hoe belangrijk het is om te delen met anderen, zodat we ons gelukkiger voelen, minder bang, minder alleen, en meer empowered.

Arthur Brooks van de Syracuse University wees erop dat “gevers” gelukkiger en gezonder zijn dan degenen die dat niet doen. Stephen Post en Jill Neimark beweerden in hun boek, Why Good Things Happen to Good People, dat het geven aan anderen ten goede komt aan de gemeenschap en daarom wordt geassocieerd met plezier en geluk. Zij merkten ook op dat mededogen en vriendelijkheid minder ruimte laten voor negatieve emoties.

Het geven aan anderen maakt “feel-good neurotransmitters” vrij, en leidt ons naar de zichzelf versterkende, maar deugdzame cyclus van een “helper’s high.” Sander van der Linden van de London School of Economics suggereert dat “geven” wijst op een solide interne gedragscode, die op zijn beurt een sterke psychosociale voorspeller is van liefdadigheidsintenties. Deze dynamiek leidt op natuurlijke wijze tot zelfvertrouwen, eigenwaarde en veerkracht.

Practising Interdependence

De centrale leer van de Boeddha is dat de ware aard van het leven onderlinge afhankelijkheid is. Zou het kunnen zijn dat wanneer we een activiteit kiezen met de bedoeling een ander te helpen, wanneer we opzettelijk “onderlinge afhankelijkheid beoefenen”, dat dit ons op één lijn brengt met “de manier waarop dingen zijn”, en dat dit ons vreugde brengt? Ontstaat geluk spontaan en organisch wanneer we onderlinge afhankelijkheid beoefenen?

Het Bodhicitta Effect impliceert dat ons geluk, vertrouwen en gevoel van betekenis verweven zijn met onze bereidheid en ons vermogen om onze kennis, wijsheid en vriendelijkheid met anderen te delen. Dit geldt niet alleen voor het onderwijzen van meditatie aan anderen, maar voor de edelmoedige en mededogende kwaliteit van elke daad van vriendelijkheid.