“Dit is mijn verhaal, niet het jouwe. Je moet me laten uitpraten.”
Dit artikel/sectie is een stomp. Je kunt Witcher Wiki helpen door het uit te breiden.

	Haar ogen waren blauw, niet zwart. En ze had sproeten – op haar neus, haar halslijn, haar schouders. Ze waren niet onaantrekkelijk, ze pasten bij haar huidskleur en haar rossige haar.
– pg.33, The Last Wish (UK edition)

Iola de Eerste, of kortweg Iola, was een jonge, gevoelige priesteres in de Tempel van Melitele in Ellander, en dus een protegé van Nenneke.

Biografie

Iola trad toe tot de Tempel van Melitele en beloofde zichzelf aan de godin door zwijggeloften af te leggen, die ongebroken bleven. Ze studeerde onder Nenneke, leerde helende vaardigheden en magie, en werd beschouwd als vrij slim in de ogen van de oudere priesteres.

Nadat Geralt of Rivia gewond was geraakt in een gevecht en naar de tempel kwam om te herstellen, verzorgde Iola hem, wat uiteindelijk leidde tot een relatie tussen hen, en dat ze met elkaar naar bed gingen. Later kwam Nenneke de kamer binnen en vroeg Iola te vertrekken, omdat ze vond dat de relatie niet gepast was, omdat het haar zou afleiden van haar taken, hoewel het Nenneke zelf was die Iola naar Geralt’s kamer had gestuurd om hem te kalmeren.

Later vertelde Geralt Iola over zijn leven als tovenaar, waarbij hij zijn training en monsters die hij had bevochten uitlegde, en terwijl hij uitlegde toonde ze interesse in zijn zwaarden, waarbij ze zichzelf bijna sneed, en bezorgd was dat hij van streek was, en probeerde hem te troosten. Later, toen Geralt de tempel verliet, haalde Iola zijn kist met elixers tevoorschijn en gaf ze aan hem en toen hun handen elkaar raakten, kreeg Iola een toeval en werd door leerlingen weggedragen om later door Nenneke te worden behandeld.