Dear editor,

Trichoscopie is een nuttige niet-invasieve techniek voor de evaluatie van patiënten met haaruitval, waarmee het haar en de hoofdhuid vergroot kunnen worden gevisualiseerd. Het is een waardevol instrument om littekenvorming van niet-littekenvorming alopecia te onderscheiden en kan ook de arts helpen om de beste biopsieplaats te kiezen in twijfelgevallen.

Wij hebben onlangs opgemerkt dat een subset van patiënten met littekenvorming alopecia zich presenteerden met de trichoscopische bevinding van ingegroeide haren. In dit artikel rapporteren wij een serie van patiënten met littekenvorming alopecia bij wie ingegroeide haren werden gezien onder trichoscopie. We bespreken verder de betekenis van deze bevinding.

We voerden een retrospectieve analyse uit van beelden en medische dossiers van patiënten die in de afgelopen 12 maanden in onze haarkliniek werden gezien en die zich onder trichoscopie van de hoofdhuid presenteerden met ingegroeide haren. De patiënten waren gezien voor verschillende vormen van haaruitval. De diagnose werd klinisch vastgesteld door dermatologen met ervaring in haaraandoeningen en, in twijfelgevallen, bevestigd door pathologie. Bij 4 patiënten werd ook een biopsie van een ingegroeide haar genomen met behulp van een trichoscopie. Trichoscopie en fotografische documentatie werden uitgevoerd met behulp van Fotofinder Dermoscope® of FotoFinder Handyscope® (Teachscreen Software, Bad Birnbach, Duitsland).

Er werden in totaal 20 patiënten met ingegroeide haren teruggevonden, waaronder 7 mannen en 13 vrouwen; 8 waren van Afrikaanse afkomst en 12 Kaukasisch. Alle patiënten hadden primaire alopecia met littekenvorming, inclusief aandoeningen uit de lymfocytaire, neutrofiele en gemengde groepen (Fig. 1) (voor gedetailleerde klinische informatie, zie Tabel 1). Interessant was dat bij sommige patiënten ingegroeide haren over een lange afstand onder de huid konden worden waargenomen (Fig. 1f). Trichoscopie-geleide biopten toonden haarfollikels met verdunde buitenwortelscheden die door haarschachten werden omhuld, geassocieerd met een reusachtige vreemd lichaam type reactie (Fig. 2).

Twee mechanismen zijn voorgesteld voor de pathogenese van ingegroeide haren: transfolliculaire en extrafolliculaire penetratie . Bij extrafolliculaire penetratie is het waarschijnlijk dat de kromming van de haarschacht bij sommige patiënten, vooral van Afrikaanse afkomst, leidt tot het opnieuw binnendringen in de huid: na extraepidermale groei doorboort de kromme schacht de aangrenzende huid waardoor epidermale invaginatie en penetratie in de dermis optreedt. Bij het transfolliculaire mechanisme transfixeren de haarschachten de folliculaire wand rechtstreeks in de dermis.

Wij denken dat het laatste mechanisme waarschijnlijker een rol speelt in de pathogenese van ingegroeide haren in cicatriciële alopecias. Wij stellen de hypothese voorop dat de ontsteking die de haarfollikels in primaire littekenalopecias betrekt, zou leiden tot het dunner worden van de wortelscheden, waardoor uiteindelijk een deel van de haarschachten in de lederhuid terecht zou komen; er zou dan een reusachtige lichaamsvreemde reactie ontstaan.

Wij vergeleken onze bevindingen met die van een serie trichoscopische foto’s van 30 patiënten met niet-cicatriciële alopecias, gezien in dezelfde periode: 10 met androgenetische alopecia, 10 met telogeen effluvium, en 10 met alopecia areata. In geen van deze gevallen was er sprake van ingegroeide haren.

Het is onze indruk dat folliculaire beschadiging bij littekenvormende alopecia’s verantwoordelijk is voor de terugkerende trichoscopische bevinding van ingegroeide haren. De beperkingen van deze studie zijn het retrospectieve karakter en de kleine steekproefgrootte. Verdere studies die de exacte frequentie van dit trichoscopische kenmerk bij littekenvorming alopecias analyseren zijn nodig.

Statement of Ethics

Alle patiënten hebben mondeling toestemming gegeven voor hun gegevens om te worden beschreven in dit artikel.

Disclosure Statement

De auteurs verklaren geen belangenconflicten.