De enorm symmetrische vormen zijn het gevolg van depositiegroei, namelijk de directe afzetting van waterdamp op het ijskristal. Afhankelijk van de omgevingstemperatuur en de vochtigheid kunnen ijskristallen zich vanuit het aanvankelijke zeshoekige prisma ontwikkelen tot talloze symmetrische vormen. Mogelijke vormen van ijskristallen zijn kolommen, naalden, platen en dendrieten. Als het kristal migreert naar gebieden met andere milieuomstandigheden, kan het groeipatroon veranderen en kan het uiteindelijke kristal gemengde patronen vertonen. IJskristallen hebben de neiging te vallen met hun hoofdas langs de horizontale as, en zijn dus zichtbaar in polarimetrische weerradarsignaturen met verhoogde (positieve) differentiële reflectiewaarden. Elektrificatie van ijskristallen kan leiden tot een uitlijning die afwijkt van de horizontale as. Geëlektriseerde ijskristallen zijn ook goed detecteerbaar door polarimetrische weerradars.
Temperatuur en vochtigheid bepalen veel verschillende kristalvormen. IJskristallen zijn verantwoordelijk voor verschillende atmosferische optica-vertoningen.
Ice clouds are composed of ice crystals, the most notable being cirrus clouds and ice fog. Het licht witter worden van een helderblauwe hemel, veroorzaakt door ijskristallen hoog in de troposfeer, kan een teken zijn dat er een weerfront (en regen) in aantocht is, omdat vochtige lucht naar hoge niveaus wordt getransporteerd en daar bevriest tot ijskristallen.
