Wat hebben alle mensen gemeen die uitblinken en constant topprestaties leveren?
Het antwoord is niet dat ze geweldige genen hebben, al zijn die natuurlijk wel leuk om te hebben. Het is de bereidheid om dag in dag uit hun grenzen te verleggen, ondanks het ongemak dat dat met zich meebrengt, de opoffering van meer onmiddellijke voldoening, en de onzekerheid of ze beloond zullen worden voor hun inspanningen.
De eerste manier waarop ik dit heb gezien is lichamelijk, via mijn lichaam. Ik train regelmatig met gewichten. Ik drijf mezelf tot ongemak, en ik ben in de loop der jaren aanzienlijk sterker geworden. Op m’n 60e ben ik sterker dan op m’n 30e.
Maar in werkelijkheid push ik mezelf zelden tot uitputting. Als ik dat zou doen, zou ik aanzienlijk sterker worden dan ik al ben. De sleutel hier is intensiteit, niet duur. Als ik hard zou willen werken, zou ik minder herhalingen kunnen doen, en meer voordeel halen in veel minder tijd dan ik nu investeer.
Dus waarom doe ik het niet? Het antwoord, ik schaam me een beetje om het toe te geven, is dat ik niet bereid ben om meer ongemak te verdragen dan ik al doe. De geest laat ons denken dat we onze grenzen bereikt hebben, lang voordat dat werkelijk zo is.
Mensen hebben twee krachtige oerinstincten. De ene is om pijn te vermijden, een instinct dat ons hielp te overleven toen we kwetsbaar waren voor roofdieren in de savanne. Het andere is het streven naar genot, een instinct dat ons er ooit toe aanzette voedsel te zoeken, dat schaars was, en dat ons nog steeds helpt onze genen door te geven.
Gelukkig genoeg zet geen van beide instincten ons ertoe aan bevrediging uit te stellen ten dienste van gewin op langere termijn. Daarvoor moeten we een beroep doen op het meer geavanceerde, reflectieve deel van onze hersenen – de prefrontale cortex – om bewust weerstand te bieden aan de primitieve verlangens die hun oorsprong vinden in het lagere deel van onze hersenen.
De andere plek waar ik dit heb zien gebeuren, is in mijn schrijven. Ik zou nu graag stoppen met werken en mijn e-mail checken, of mijn koelkast bezoeken, niet alleen omdat een van beide een stoot plezier zou geven, maar ook om weg te komen van de ontmoedigende uitdaging van het proberen om de wirwar van ideeën in mijn hoofd in heldere, suggestieve zinnen te worstelen.
In de loop van mijn leven heb ik mezelf aangeleerd om geconcentreerd achter mijn computer te blijven zitten. Maar zelfs na vier decennia als schrijver, is het nooit gemakkelijk. De Pavloviaanse aantrekkingskracht van e-mail heeft het de laatste jaren alleen maar moeilijker gemaakt om je te concentreren – en bijna onmogelijk voor veel mensen die ik ken.
De onvermijdelijke waarheid is dat de bereidheid om ongemak te verdragen en onmiddellijke bevrediging op te offeren de enige manier is om ergens beter in te worden, en om echte uitmuntendheid te bereiken.
Er zijn drie sleutels om dit contra-intuïtieve vermogen te versterken:
1. Minimaliseer de verleiding, die op dezelfde manier werkt als het huis in een casino. Het zal je altijd verslaan als je jezelf er te lang aan blootstelt. Denk aan cake of koekjes op een feestje op kantoor. Als ze daar voor je neus zitten, zul je uiteindelijk bezwijken. Hetzelfde geldt voor inkomende e-mail. Als je het soms niet helemaal uitschakelt, zullen de voortdurende pings onvermijdelijk onweerstaanbaar blijken.
2. Duw jezelf tot ongemak alleen voor relatief korte en specifieke perioden van tijd. Intervaltraining is gebaseerd op korte uitbarstingen van hoge intensiteit, afgewisseld met rust en herstel. Het is moeilijker dan aërobe training, maar het is ook een efficiëntere, minder tijdrovende manier om de conditie te verbeteren.
3. Bouw energierituelen – specifieke gedragingen die op precieze tijdstippen worden gedaan – voor uw moeilijkste uitdagingen. Probeer de dag te beginnen door u zonder onderbreking te concentreren op de belangrijkste uitdaging die voor u ligt, gedurende niet meer dan 90 minuten, en neem dan een echte vernieuwingspauze. Het is veel gemakkelijker om ongemak in korte doses te verdragen.
Kies één gebied van je leven en push jezelf elke dag net iets harder dan je denkt dat mogelijk is. Je zult je beter voelen over jezelf, en na verloop van tijd zul je beter worden in wat het ook is dat je doet.