Elizabeth L. Van Lew, (geboren 17 okt. 1818, Richmond, Va., U.S.-gestorven 25 sept. 1900, Richmond), Amerikaans agent in de Burgeroorlog die door slimme planning en door het veinzen van een geestelijke aandoening belangrijke inlichtingen voor de Unie wist te vergaren.

Van Lew was de dochter van een welvarende familie met noordelijke voorouders. Zij werd opgeleid in Philadelphia en groeide op met sterke anti-slavernij opvattingen. In de jaren 1850 werden, onder haar invloed, de huisbedienden van de familie vrijgelaten. Bij het uitbreken van de burgeroorlog bleef zij de Verenigde Staten krachtig en openlijk trouw. Ze bracht veel bezoeken aan gevangenen van de Unie in de Libby-gevangenis in Richmond, Virginia. Ze bracht voedsel, kleding en andere zaken en nam vaak militaire informatie mee die ze aan de federale autoriteiten kon doorgeven. Bij gelegenheid verborg ze ontsnapte gevangenen in haar huis.

In maart 1864, na de mislukte poging van Generaal Hugh J. Kilpatrick om de Libby Gevangenis te openen tijdens een cavalerie-inval op Richmond (een inval die kennelijk gepland was als reactie op door Van Lew verzamelde informatie dat de gevangenen spoedig verder naar het zuiden zouden worden overgebracht), hebben zij en haar agenten het gewaagd om het lichaam van Kolonel Ulric Dahlgren de stad uit te jagen. Dahlgren, Kilpatrick’s tweede-in-bevel en de zoon van Admiraal John A.B. Dahlgren, was gedood in de overval, en zijn stoffelijk overschot had geleden onder vernederingen in de handen van een woedende Richmond burgerij.

Tijdens het jarenlange beleg van Richmond en Petersburg in 1864-65, verleende Van Lew diensten van onschatbare waarde bij het verzamelen van inlichtingen. Haar veronderstelde manier van mentale aberratie, die haar in Richmond de milde bijnaam “Crazy Bet” opleverde, stelde haar in staat onverdacht door te gaan. Haar contacten reikten zelfs tot in het huis van Jefferson Davis, waar ze een van haar voormalige bedienden had ondergebracht.

Na de val van Richmond in april 1865 werd Van Lew persoonlijk bedankt en kreeg ze bescherming van generaal Ulysses S. Grant. Onder president Grant bekleedde zij van 1869 tot 1877 de post van postmeesteres van Richmond. Daarna werkte zij tot het eind van de jaren 1880 als klerk bij het postkantoor in Washington, D.C.. Van Lew keerde daarna in armoede terug naar Richmond, waar ze nog steeds een sociale outcast was vanwege haar oorlogsactiviteiten. In latere jaren protesteerde ze tegen haar belastingen omdat haar het kiesrecht was ontzegd. Ze woonde tot haar dood in het herenhuis van de familie in Richmond.