1935: Podobnie jak wielu innych, którzy mieli stać się uznanymi „projektantami samochodowymi”, Gordon Buehrig był wczesnym zatrudnieniem w nowej sekcji Art & Colour GM w 1927 roku, a rok później przeskoczył statek udając się do Stutz, tylko po to, aby wrócić do A&C, gdzie pracował ponownie od 1933 do ’34 wewnątrz zupełnie nowej siedziby Harleya w GM. Tylko dzięki tej współpracy Buehrig mógł się dowiedzieć wszystkiego o „state-of-the-art” technologii projektowania samochodów z modelowania gliny (prawie wszystko zademonstrowane w tym filmie promocyjnym Cord Corporation). E.L. Cord i jego nowy główny projektant, Buehrig, wykorzystali nową technologię w tym filmie jako narzędzie sprzedaży i marketingu nowego „810 Cord” firmy. Przez pierwszą dekadę jego istnienia, najwyżsi przywódcy GM milczeli na temat wszystkich innowacyjnych technologii wylęgających się w nowym dziale inżynierii hybrydowej Harleya. Wczesny życiorys Buehriga pod adresem: coachbuilt.com/buehrig

1936: Cadillac wprowadza Serię Sześćdziesiąt, zapoczątkowując nową klasę wysokiej klasy amerykańskich samochodów. Wkrótce potem pojawiają się pierwsze teksty piosenek o tej marce.

1938: Harley opracował model Buick Y Job, aby zaprezentować najnowsze osiągnięcia w dziedzinie inżynierii i stylistyki. Był to pierwszy samochód koncepcyjny.

1938: Buick po raz pierwszy udostępnia innowację HJE dotyczącą kierunkowskazów.

1940: Liczba mieszkańców Los Angeles przekracza 1,5 miliona. Pierwsza autostrada, Arroyo Seco Parkway, później przemianowana na Pasadena Freeway, zostaje otwarta. Chwilę później pojawia się pierwszy korek uliczny.

1941: Strój Harleya przerasta jego obiekt wewnątrz 3 piętra Argonaut Bldg. w GM Bldg. w centrum Detroit i liderzy firmy rozpoczynają długofalowe planowanie budowy zupełnie nowego obiektu (wstrzymane przez wojnę) skupionego wokół nowego działu projektowania i inżynierii GM. Ostatecznie, w 1956 r., Centrum Techniczne GM na obrzeżach Detroit zostaje ukończone.

1941: II wojna światowa wstrzymuje cywilną produkcję samochodów osobowych i ciężarowych zarówno w południowej Kalifornii (największy skondensowany rynek samochodowy na świecie), jak i w pozostałych częściach kraju. Dział projektowania transportu Harleya Earla, największy tego typu na świecie, znany jest po prostu jako GM Styling, ale to właśnie tam wykluwały się najcenniejsze tajemnice handlowe GM. Od czasu jego powstania w 1927 r. czołowi liderzy stworzyli wokół działu Earla fortecę, ponieważ było to serce zaawansowanej inżynierii GM (szybkie prototypowanie) i technologii dezaktualizacji projektów. Oczywiście wszyscy liderzy GM bagatelizowali salon piękności Earla lub dział stylizacji, ponieważ taki był pierwotny zamiar Larry’ego Fishera, który stał tuż za deklaracją Harleya, że „tajemnica jest niezbędną częścią procesu”. Szybkie projektowanie nowych samochodów przez GM Styling odegrało niemałą rolę w eksplozji udziału w rynku i szybkim rozwoju GM w latach 1927-1941. Harley wymyślił „przestarzałość projektu” i/lub stworzył wszystkie projekty samochodów osobowych i ciężarowych GM (nie wspominając o pociągach) i to naturalnie dlatego General Motors uzależniło się od jego technologii projektowania. Po dołączeniu do firmy, HJE stał się głównym inżynierem GM w latach 30-tych i jako pierwszy stworzył nowy „przedinżynieryjny” blok konstrukcyjny do równania produkcji samochodów. Nowa technologia GM Styling koncentrowała się na rewolucyjnych, opartych na matematyce modelach pełnowymiarowych, które przed II wojną światową wszyscy główni rywale GM wciąż starali się odblokować i rozgryźć. Autoinnowator Earl stał za tym, jak GM stał się „o wiele szybszy” w przeprowadzaniu samochodu z etapu pomysłu do rzeczywistości niż konkurencja. Podsumowując: od 1927 r. Harley Earl był kluczowym „o wiele szybszym” człowiekiem GM, a „Auto Design” był czynnikiem wyróżniającym, dającym firmie General przewagę pierwszego uczestnika rynku (FMA) i dlatego firma ta szybko zepchnęła Ford Motor Co. z pozycji nr 1 w świecie motoryzacyjnym. Technologia Auto Design rozpoczęła rewolucję zmian i nowoczesności w General Motors i dramatycznie przyspieszyła tempo rozwoju wszystkich projektów produktów transportowych.

1942: Detroit jest na dobrej drodze, aby stać się znanym jako Arsenał Demokracji. Osoby wtajemniczone w przemysł samochodowy, zwłaszcza główni liderzy GM, nazywają je zupełnie inaczej, „Arsenałem Designu” i doskonale wiedzą, że Harley Earl zapoczątkował rewolucję technologiczną, która na zawsze zmieniła działania wojenne. Bezpośrednio po przystąpieniu Ameryki do wojny w czwartym kwartale 41 roku, szefowie GM decydują się skierować swój dział zaawansowanych technologii w nowym kierunku i wypuszczają kota z worka w sprawie nowego zawodu, który inżynier Earl i rodzina Fisherów zapoczątkowali w firmie. HJE i najważniejsi liderzy GM przedstawiają swoją nową technologię wybranej grupie generałów amerykańskiej armii i najważniejszych urzędników Waszyngtonu, wyjaśniając, w jaki sposób nowe serce produkcyjne Ameryki – Detroit – ma przewagę nad tym, jak jej wrogowie budują swoje produkty na czas wojny. Tylko na specjalne zaproszenie, pełna demonstracja jest prezentowana tym wojskowym i rządowym przywódcom w audytorium Styling GM na 10 piętrze Argonaut Bldg. (za potężnym budynkiem siedziby GM) w centrum Detroit. Zamiarem jest pokazanie, jak największa amerykańska firma może i będzie dramatycznie zwiększać tempo postępu, jeśli chodzi o tworzenie narodowych produktów transportowych na czas wojny, samochodów, ciężarówek, pociągów, samolotów, transportów wojskowych itd. „Design obsolescence” jest nowym kodem budowlanym tworzącym zmiany morskie w wyrafinowanym, nowym świecie technologii projektowania produktów.

1943: „Kiedy Hitler zaprzągł swój rydwan do silnika spalinowego, prowadził go prosto w naszą uliczkę” – powiedział por. Geral Brehon Sommervell. Cytat ten jest częścią rozbudowanego okrzyku bojowego GM i został również opublikowany w szczegółowej broszurze zatytułowanej „Air Power” autorstwa GM, która pozostała utajniona do ostatnich dni wojny.

1943: Pierwszy rok, w którym Harley zaczyna przygotowywać kobiety stylistki do awansu w GM Styling. Później, w latach 50-tych, HJE zdobywa ogromną popularność w krajowych mediach dzięki swojemu całkowicie kobiecemu zespołowi Designing Women; oto termin, który pojawia się w większości artykułów prasowych: The Damsels of Design.

1947: GM otwiera fabrykę Van Nuys Assembly Plant, w której powstają tak znane Chevrolety, jak Camaro i El Camino, aż do jej zamknięcia około 40 lat później.

1948: Magazyn Hot Rod wydaje swój pierwszy numer. Pierwsze Porsche, model 356/1, zostaje zaprezentowane, co toruje drogę pierwszemu związanemu z motoryzacją kryzysowi wieku średniego.

1949: Strother MacMinn z GM Styling zaczyna uczyć projektowania samochodów i kieruje nowym działem projektowania transportu w Art Center School w Hollywood, Ca. Hot rodders organizują swój pierwszy Speedweek na Bonneville Salt Flats w Utah.

1950: W dwóch dekadach prowadzących do połowy XX wieku roku, Harley’s auto technologia projektowania okazuje się być ostatecznym game changer podnoszenia poprzeczki w auto podejmowania. GM, Detroit i przemysł samochodowy Ameryki są zapowiadane jako klejnoty w koronie świata biznesu. Stan Michigan jest liderem technologii w kraju i ma więcej milionerów niż jakikolwiek inny stan w kraju.

1951: Charles Chayne, ówczesny szef inżynierii GM, błaga Harleya, aby pozwolił mu zbudować własny samochód koncepcyjny. Harley mówi mu: „Nie ma problemu, Charles, śmiało, zbuduj jeden w swoim oddziale”. Chayne próbuje i jest całkowicie sparaliżowany, ponieważ nigdy nie zbudował samochodu od podstaw, nie mówiąc już o „samochodzie koncepcyjnym GM”. Chayne próbuje i ponosi sromotną porażkę, tworząc bezbożnie wyglądający bałagan ledwo przypominający nowoczesny samochód, więc wraca do HJE i pyta, czy może pożyczyć jednego ze swoich najlepszych projektantów, na co Harley odpowiada: „Jasne” i wysyła jednego z najlepszych liderów Sekcji Stylizacji Harleya, Neda Nicklesa, który pomaga projektowi XP300 ruszyć z miejsca. Stan Kalifornia tworzy Metropolitan Transit Authority.

1953: „Samochód marzeń” Harleya Earla, Corvette z nadwoziem z włókna szklanego, debiutuje na wystawie Motorama w 1953 roku. Powstało trzysta egzemplarzy, z których przetrwało 255. Podstawowa cena wynosiła 3.498 dolarów. W celach promocyjnych i reklamowych Harley swobodnie przekazuje wiele z nowych małych samochodów znanym osobistościom.

1954: Wszyscy producenci samochodów zaczynają dostosowywać się do tworzenia samochodów koncepcyjnych po sztywnych oryginalnych standardach Engineer-Earl’a stosowanych w ramach GM Styling, aby najpierw zbudować te specjalne rodzaje pojazdów. Główni konkurenci GM, Ford i Chrysler, przeprowadzają pirackie naloty, aby spróbować zatrudnić doświadczonych projektantów samochodów z GM Styling, ale często najlepsi projektanci pozostają w GM, a słabsi skaczą z okrętu. Reporterzy branżowi odnoszą się również do stylistów samochodowych GM jako „Harley Earlites” i jest to czas, w którym inne wyrażenie jest powszechnie bantered about w przemyśle samochodowym, „Our Father Who Art in Styling, Harley Earl Be Thy Name”. Tradycyjnie myślący inżynierowie motoryzacyjni nienawidzą Auto Stylist-Earla i jego nowego gangu, ale mogą jedynie powspominać stare dobre czasy, kiedy rządzili tacy ludzie jak Henry Ford.

1955: „Detroit jest centrum wzornictwa w USA” – napisała założycielka magazynu Industrial Design (I.D.), Jane Thompson (dawniej Mitarachi), w artykule wstępnym do numeru z października ’55; okładka: „Design In Detroit – specjalny raport na temat wzornictwa w głównym ośrodku przemysłowym”. Artykuły w środku opisują, w jaki sposób Harley stworzył zależność Detroit od designu i jak ten nowy juggernaut miał bezpośredni wpływ na gospodarkę krajową rok po roku. Wielu czołowych dziennikarzy i liderów z lat 50-tych i 60-tych, w i poza światem designu i motoryzacji, wiedziało wszystko o arkuszu informacyjnym największego amerykańskiego projektanta samochodów.