Bartolo Colon w swoim home runie, który miał miejsce cztery lata temu w czwartek, miał wiele cech charakterystycznych dla długiej piłki z Małej Ligi: Szok, że to się stało, niepohamowana radość kolegów z drużyny i drobna misja, aby odzyskać tę piłkę na pamiątkę.

Po tym, jak Colon okrążył bazy, pojawił się kolejny młodzieżowy sentyment do baseballu: Wszystko, co Colon chciał zrobić, to powiedzieć swojemu ojcu.

Colon ujawnił to i inne szczegóły z jego homer doświadczenie i inne porcje jego 21-letniej kariery major-league w swojej nowej książce, „Big Sexy: In His Own Words” z dziennikarzem Michaelem Stahlem, opublikowanej w tym miesiącu.

The dinger jest terminowym punktem kulminacyjnym. 7 maja 2016 roku, jak Mets grał Padres w Petco Park w San Diego, Colon miał dużo rodziny i przyjaciół w obecności, w tym jego żona Rosanna. Ale jego ojciec nie był tam.

„Byłem chętny do gry, aby zakończyć, więc mogłem zadzwonić do mojego taty i powiedzieć mu. Po tym, jak skończyłem rzucać, zadzwoniłem do niego z trybun podczas ostatnich inningów gry” – napisał Colon. „Przysięgam, że mój tata był jakoś bardziej podekscytowany niż ja, co również bardzo mnie ucieszyło. Powiedział, że się tego spodziewał; wiedział, że pewnego dnia trafię home run.”

Starszy Colon mógł być jedynym, który się tego spodziewał. W swoich trzech sezonach (2014-16) z Mets, Colon stał się kultowym ulubieńcem fanów po części z powodu jego at-batów, które często były złe, a czasami żenujące. Czasami jego kask spadał, gdy się zamachnął. Jeśli nawiązał kontakt, był on zazwyczaj słaby, a on nie zawracał sobie głowy upuszczeniem kija, gdy biegł w kierunku pierwszej bazy.

Powód wczesnych zmagań, przez książkę: Podczas wiosennego treningu 2014, jego pierwszego w National League po spędzeniu wszystkich z wyjątkiem trzech miesięcy poprzednich 16 sezonów w AL, nie wziął treningu battingu z powodu obolałego ścięgna Achillesa. Ale w ciągu dwóch kolejnych treningów wiosennych i dwóch-plus sezonów występów na płycie, to się zmieniło.

„Wchodząc w 2016 roku czułem się o wiele bardziej komfortowo na płycie”, napisał, „i chciałem zrobić trochę szkód przeciwko przeciwnikom miotaczy.”

Tej fatalnej nocy, Colon pojawił się na szczycie drugiej bazy, gdy Metsi prowadzili 2-0, a Kevin Plawecki był na drugiej bazie z dwoma wyjściami.

„Do tego czasu rozwinąłem praktykę pozwalania miotaczowi rzucać pierwszą piłkę przeze mnie, więc mogłem zobaczyć jego ruch i dowiedzieć się, jak ustawić czas mojego zamachu”, napisał Colon. „Zaczął mnie od szybkiej piłki z talerza na pierwszą piłkę. Rzucił kolejną, która była po wewnętrznej stronie talerza, ale na strike. Pomyślałem, 'Jeśli rzuci kolejną szybką piłkę, zamierzam przynajmniej zamachnąć się na nią’. „

Shields zrobił, rzucając 1-and-1, 90-mph fastball nad środkiem płyty. Colon zamachnął się mocno i uderzył mocno.

„To było jak życie we śnie w tym momencie,” napisał Colon. „Wiedziałem, że trafiłem home run, ponieważ kij nie drgnął. Kontakt był tak solidny. Piłka poleciała kilka rzędów do tyłu na lewe siedzenia, blisko słupka, ale pozostała fair.

„Cieszyłem się moją podróżą wokół baz. Kiedy zbliżałem się do pierwszej, Wil Myers z Padres spojrzał na mnie ze skrzyżowanymi ramionami, jakby chciał powiedzieć: 'Nie mogę uwierzyć, że właśnie zaliczyłeś home run’. Po okrążeniu drugiej, powiedziałem do shortstopu, Alexei Ramirez, mojego kolegi z drużyny White Sox, z którym grałem dużo w domino, 'Nie mogę uwierzyć, że właśnie trafiłem home run. „

Dwa lata później, Colon był w wiosennym treningu z Rangers i skrzyżował ścieżki z Shields, który był z White Sox. Obaj mieli rozpocząć to, co stało się ostatnim rokiem ich kariery.

„Powiedział coś do mnie w stylu, 'Hej, pamiętasz ten czas, kiedy uderzyłeś home run off mnie?’ ” napisał Colon. „Odpowiedziałem, 'Nie, nic z tego nie pamiętam.’

„Nie chciałem sprawić, żeby poczuł się źle. Roześmiał się.”

.