Editor-in-Chief: C. Michael Gibson, M.S., M.D.
De menselijke rug is het grote achterste gebied van het menselijk lichaam, dat zich uitstrekt van de bovenkant van de billen tot de achterkant van de nek en de schouders. De hoogte wordt bepaald door de wervelkolom (meestal wervelkolom of ruggengraat genoemd) en de breedte door de ribbenkast en de schouders. Het wervelkanaal loopt door de wervelkolom en voorziet de rest van het lichaam van zenuwen.
Anatomie van de rug
Skeletstructuur van de rug
Het centrale kenmerk van de menselijke rug is de wervelkolom, meer bepaald de lengte van de top van de borstwervels tot de onderkant van de lendenwervels, waarin het ruggenmerg in het wervelkanaal is ondergebracht, en die in het algemeen een zekere kromming vertoont die de rug vorm geeft. De ribbenkast strekt zich uit van de wervelkolom aan de top van de rug (waarbij de top van de ribbenkast overeenkomt met de T1 wervel), meer dan halverwege de lengte van de rug, waardoor een gebied met minder bescherming overblijft tussen de onderkant van de ribbenkast en de heupen. De breedte van de rug aan de bovenzijde wordt bepaald door het schouderblad, de brede, platte beenderen van de schouders.
Rugspieren
De wervelkolom wordt begrensd door verschillende groepen spieren, waaronder de m. intertransversarii, die de beweging tussen de afzonderlijke vertabrae vergemakkelijken, en de m. multifidus spinae, die de beweging van de wervelkolom als geheel vergemakkelijken.
Andere spieren in de rug worden in verband gebracht met de beweging van de nek en de schouders. De musculus trapezius, die zijn naam dankt aan zijn trapeziumachtige vorm, loopt tussen de nek, de voorste ketting, de twee schouders en de thoracale wervel, T12. De grote latissimus dorsi vormt een driehoek van de schouder naar de heup. De aanzienlijke massa van de spieren in de rug kan worden ontwikkeld door rugoefeningen.
Functie van de rug
De ingewikkelde anatomie van de rug is ontworpen om zowel steun te bieden aan het hoofd en de romp van het lichaam, kracht in de romp van het lichaam, als een grote mate van flexibiliteit en beweging. De bovenrug heeft de meeste structurele steun, met de ribben die stevig aan elk niveau van de borstwervelkolom zijn bevestigd en een zeer beperkte bewegingsvrijheid. De onderrug laat flexibiliteit en beweging in alle richtingen toe.
Rugpijn
De rug bestaat uit onderling verbonden zenuwen, botten, spieren, ligamenten en pezen, die allemaal een bron van pijn kunnen zijn. Rugpijn is een van de meest voorkomende soorten pijn bij volwassenen. Verreweg de meest voorkomende oorzaak van rugpijn is verrekking van de spieren. De rugspieren kunnen meestal binnen een paar weken genezen, maar de pijn kan intens en slopend zijn. Andere veel voorkomende oorzaken van rugpijn zijn discusproblemen, zoals degeneratieve discusziekte of een lumbale discushernia, vele soorten fracturen, zoals spondylolisthesis of een osteoporotische fractuur, of artrose.
Organen van de rug
De longen liggen in de ribbenkast en strekken zich uit tot de achterkant van de ribbenkast, waardoor ze via de rug kunnen worden beluisterd. De nieren bevinden zich onder de spieren in het gebied onder het einde van de ribbenkast, losjes verbonden met het buikvlies. Een slag op de onderrug kan de nieren van de getroffen persoon beschadigen.
Oppervlak van de rug
De huid van de menselijke rug is dikker en heeft minder zenuwuiteinden dan de huid op enig ander deel van het bovenlichaam. Op enkele uitzonderingen na (zie George “The Animal” Steele), heeft de rug bij mannen meestal minder haar dan de borst. De bovenmiddenrug is ook het enige lichaamsdeel dat een doorsnee mens onder normale omstandigheden niet fysiek kan aanraken. Wanneer dit gebied jeukt, kan een rugkrabber worden gebruikt om het ongemak te verlichten.
Belang in de menselijke samenleving
De kromming van de rug van de vrouw is een vaak terugkerend thema in schilderijen, omdat de gevoeligheden van veel culturen toestaan dat de rug naakt wordt afgebeeld – wat volledige naaktheid impliceert zonder dat deze daadwerkelijk wordt getoond. De praktijk van het expliciet tonen van de onderrug bestaat inderdaad al eeuwen. Bepaalde kledingstukken, zoals de haltertop en de rugloze jurk, zijn ontworpen om de rug op deze manier bloot te geven. De rug dient ook als het grootste canvas voor lichaamskunst op het menselijk lichaam. Wegens zijn grootte en het relatieve gebrek aan haar, vormt de rug een ideaal canvas op het menselijke lichaam voor tatoeages van de onderrug. Inderdaad, sommige mensen hebben tatoeages die de volledige rug bedekken. Anderen hebben kleinere tatoeages op belangrijke plaatsen, zoals het schouderblad of de onderkant van de rug.
Vele Engelse idiomen vermelden de rug, meestal benadrukkend het als een gebied van kwetsbaarheid; men moet “op zijn rug letten”, of men kan eindigen “met de rug tegen de muur”; erger nog, iemand kan “in de rug steken”, maar hopelijk een vriend “heeft de rug”. De rug is ook een symbool van kracht en hard werken, met degenen die fysieke arbeid zoeken op zoek naar “sterke ruggen”, en arbeiders worden gesmeekt om “hun schouders eronder te zetten”.