In de hype om alle verschillende dranken te bepalen waaraan SodaStream machines koolzuur kunnen toevoegen, hebben verschillende mensen zich afgevraagd of een glas gewone zuivelmelk een gezonde dosis bubbels zou kunnen krijgen. De logica is eerlijk; tal van relatief saaie dranken smaken een stuk beter als je een beetje carbonation toevoegt.

Dus kun je SodaStream-melk?

Nee, niet voor algemene consumptie en zeker niet om van te genieten.

Hoewel het mogelijk is om koolzuurgas in een fles melk te persen met uw SodaStream machine, zal het resulterende brouwsel niet veel meer zijn dan een gestremde fles melk die vies smaakt en die niet veel bruis heeft, als er al een is.

De reden voor deze negatieve reactie is simpelweg dat melk een aantal eiwitten en andere elementen heeft die snel reageren op de aanwezigheid van koolzuurgas. Door CO2-gas aan melk toe te voegen, verandert de chemische omgeving van de eiwitten in de melk, waardoor ze gaan stremmen en coaguleren naarmate je meer CO2-gas toevoegt.

Het proces wordt een kettingreactie naarmate je meer CO2-gas aan het mengsel toevoegt.

Zelfs als je genoeg CO2-gas zou hebben om alle eiwitten in melk te verbranden, is de vloeistof dikker dan water, zodat je een werkelijk exorbitante hoeveelheid CO2 nodig zou hebben om ook maar iets te krijgen dat lijkt op een typische frisdrankpruttel. De koolzuur die je van zo’n drankje zou krijgen, zou waarschijnlijk relatief zwak en niet inspirerend zijn. Kortom, je kunt je eigen melk SodaStream-en, maar niemand bij zijn volle verstand zou het doen om te drinken!

Waarom kan melk niet worden gekaramelliseerd met je SodaStream

Om te begrijpen waarom melk niet kan worden gekaramelliseerd in je SodaStream, moet je de reactie begrijpen die optreedt wanneer je probeert koolzuurgas in melk te persen.

De standaard SodaStream-machine werkt door een fles vloeistof in een ruimte onder een koolzuurpijpje te gieten, waarbij de sodafles op zijn plaats wordt vergrendeld en vastgezet voor de duur van de inspanning. Kooldioxidegas, geleverd door een carbonatortank die aan de achterkant van de machine is geïnstalleerd, wordt in de vloeistof geperst door het carbonatormondstuk aan de voorkant van de machine.

Met koud water wordt kooldioxide gemengd met een vloeibaar medium waarin het zwak oplosbaar is. Dit betekent dat het kooldioxide zich van het water scheidt in een gasvorm en zo belletjes vormt die in het mengsel drijven. Technisch gesproken wordt het koolzuur tijdens dit proces koolzuur.

Het koolzuur is een deel van wat koolzuurhoudend water zijn kenmerkende drukke smaak en textuur geeft, en het is de reden waarom koolzuurhoudend water iets anders smaakt dan gewoon water.

De aanwezigheid van koolzuur in melk doet echter meer dan alleen de smaak een klein beetje veranderen. Melk is gevuld met tal van eiwitten die helpen bij het vormen van de chemische samenstelling en die het de voedingswaarde geven die wij mensen uit elk glas genieten.

Maar de vorm en de smaak van deze eiwitten blijven niet hetzelfde wanneer ze worden blootgesteld aan koolzuur. De eiwitten beginnen te denatureren.

Dit denaturerende effect zorgt ervoor dat de eiwitten beginnen te stremmen of terug te krullen. Naarmate de melk stremt, wordt ze dikker en minder ontvankelijk voor koolzuurgas, omdat ze na verloop van tijd minder oplosbaar wordt. Hoe meer koolzuur je in de melk probeert te brengen, des te moeilijker wordt het om koolzuur in de melk te krijgen.

Het resultaat is een zuur, klonterig brouwsel dat nauwelijks bruist of koolzuur heeft. Als u een dergelijke drank uit uw SodaStream-machine haalt, zult u waarschijnlijk geen eetlust krijgen of er op enigerlei wijze appetijtelijk uitzien. Hoewel je het resulterende melkdrankje zeker kunt drinken, zou je moeilijk iemand kunnen vinden die het vrijwillig wil proberen of voor de lol wil consumeren.

Waarom melk bestand is tegen carbonatie

Onder normale omstandigheden bevat melk verschillende eiwitten die zijn gesuspendeerd in een oplossing van vloeistof en vet waardoor de eiwitten gescheiden blijven en vrij en onafhankelijk zweven. Omdat de eiwitten rondzweven en niet samenklonteren of in zichzelf terugvouwen, is een gewoon glas melk dikker dan water, maar het komt niet in de buurt van een vaste stof.

Omdat de eiwitten elkaar normaal gesproken afstoten, verzamelen ze zich niet tot klonten of brokken. Maar wanneer de pH van melk verandert, verandert deze zure reactie en kunnen de eiwitten elkaar aantrekken. Naarmate de eiwitten zich verzamelen en stremmen, begint hun vorm te buigen in meer blokachtige configuraties en worden de eiwitten opvallender en vaster.

Na verloop van tijd worden de eiwitten opvallender omdat zij beginnen te drijven in de melkoplossing. Dit is het begin van het stremmen van de melk, en het is onmiddellijk merkbaar doordat de melk klonterig en dik begint te worden. Het zal veel stroperiger aanvoelen of smaken en de vloeibare delen van de oplossing zullen verder afnemen.

Daarnaast betekent de natuurlijke pH van melk dat, zelfs als je een grote hoeveelheid kooldioxide in de vloeistof zou forceren, dit alleen maar een kettingreactie op gang zou brengen die het stremproces voortzet en het in zijn geheel versnelt in plaats van te resulteren in een kleine hoeveelheid bruis.

Melk heeft normaal gesproken een licht zure pH van 6,6. Maar de eiwitten in melk hebben veel basische zijgroepen. Dit betekent in feite dat de eiwitten in melk al zijn voorbereid om zuurder te worden bij de geringste provocatie. Wanneer CO2 aan de melk wordt blootgesteld en koolzuur wordt gevormd, verspreidt het koolzuur zelf zich door de melk en reageert het met meer melkeiwitten.

Door deze kettingreactie ontstaat meer koolzuur, waardoor meer eiwitten in gestremde versies van zichzelf veranderen, waardoor meer koolzuur ontstaat, enzovoort. Hoe meer kooldioxide je in de melk trechtert, hoe meer deze kettingreactie optreedt.

Het proces gaat door totdat alle eiwitten in de melk een reactie hebben ondergaan. Op dit punt kan de melkdrank een licht bruisen vertonen, maar dit zal waarschijnlijk vrij zwak zijn en niet gemakkelijk waarneembaar voor de menselijke tong. De slechte smaken van de melk als geheel zullen waarschijnlijk de heerlijke koolzuur die je bij het drinken van de drank ervaart, overstemmen.

Samenvattend: de chemische samenstelling van melk maakt het een slechte kandidaat voor koolzuur.

Is gestremde/gecarboneerde melk slecht voor je?

Niet noodzakelijk. In feite wordt gestremde melk gebruikt in een groot aantal verschillende bereidingssituaties en wordt zelfs verkocht. Yoghurt, bijvoorbeeld, wordt vaak gemaakt met gestremde melk.

Op zichzelf is gestremde melk niet slecht voor je en kan worden geconsumeerd zonder enige negatieve gezondheidsvoordelen. Het kan echter zijn dat uw maag niet gewend is aan deze nieuwe versie van melk en daar slecht op reageert. De smaak van gestremde melk is heel anders dan die van gewone melk en wordt door de gemiddelde mens meestal niet als erg lekker ervaren. Gestremde melk is meestal een stuk zuurder dan gewone melk.

Wanneer melk stremt en ze harder en dikker wordt, gebruiken chef-koks over de hele wereld dit proces om verschillende kazen en yoghurts te maken van het resulterende brouwsel. Verschillende eiwitreacties in verschillende bacteriën in de melk veranderen de smaak en kleur van de resulterende yoghurt of kaas, en dit is waar alle variëteit van deze producten vandaan komt.

De veronderstelling dat gestremde melk slecht voor je is, komt voort uit een misverstand tussen het en bedorven melk. Bedorven melk smaakt ook zuur, maar deze smaak komt als gevolg van bacteriële reacties als verschillende micro-organismen de eiwitten en suikers in de melk hebben geconsumeerd.

Terwijl de bacteriën zich verspreiden, veranderen ze de textuur en de smaak van de melk en kunnen ze gevaarlijk worden als je ze consumeert. Melk wordt vaak bedorven door een bepaalde bacterie, Brucella genaamd. Dit kan je chronisch ziek maken en leiden tot gezondheidscomplicaties, waardoor velen aannemen dat alle zure melk per definitie slecht is voor consumptie.

Zal melk ooit koolzuurhoudend worden in de toekomst?

Het is mogelijk dat sommige bedrijven of uitvinders in de toekomst een manier zullen vinden om een sprankelende melkdrank te ontwikkelen voor gewone consumptie. Het zal echter waarschijnlijk enige slimme chemische trucjes van de kant van de ontwikkelaar vereisen om de koolzuur in de melk te laten kleven zonder het denatureringsproces te starten.

Een idee draait bijvoorbeeld om het koolzuurvrij maken van magere melk of vetvrije melk. Op sommige Aziatische markten wordt al vele jaren een bruisende melkdrank verkocht, hoewel de details van hun methode niet erg bekend zijn. Deze bruisende dranken gebruiken een vorm van yoghurt en magere melk, samen met verscheidene andere vitaminen en mineralen om de drank aan te vullen, zodat ze niet gewoon koolzuur aan gewone melk toevoegen.

Het is misschien ook mogelijk om water of een andere drank te carboniseren en aan melk toe te voegen zonder het stremproces op een of andere manier op gang te brengen. Maar vanaf nu, het toevoegen van melk aan uw SodaStream wordt niet aanbevolen. Ik zou het bij gewone siropen houden OF je zou kunnen overwegen om flat soda te hergebruiken – kijk hier voor meer informatie over dat.