Chronisch idiopathisch pijnsyndroom is een veel voorkomende, invaliderende en kostbare aandoening. Het wordt verondersteld van psychologische oorsprong te zijn maar kan zowel cerebrale als perifere fysiologische mechanismen impliceren. Het wordt vaak geassocieerd met depressie. De beoordeling en behandeling moeten multifactorieel zijn, d.w.z. medisch, psychosociaal en psychiatrisch. Een grondige eerste medische beoordeling is van cruciaal belang om eventuele organische factoren die bijdragen tot de ziekte te identificeren en het vertrouwen van de patiënt te winnen. Het is ook van essentieel belang een psychosociale en psychiatrische beoordeling uit te voeren om de rol van psychologische en sociaal-economische factoren te evalueren en vast te stellen of er sprake is van een diagnosticeerbare psychiatrische stoornis. Dit laatste is hoogstwaarschijnlijk een depressieve, angstige of somatoforme stoornis. Als de medische beoordeling geen plausibele organische verklaring voor de pijn van de patiënt oplevert, moet hem of haar dat duidelijk worden verteld. De patiënt moet worden verteld dat het doel van de behandeling niet is om de pijn te genezen, maar om hem/haar te helpen beter te functioneren en zijn/haar gevoel van controle over de pijn en het leven in het algemeen te verbeteren. behandeling die de meeste kans en de meeste kans van slagen heeft om dit doel te bereiken, is een behandeling die multifactorieel en veelomvattend is en niet gericht is op één behandelingsmodaliteit.