Used za zgodą American Society for Surgery of the Hand.
Urgency of treatment of hand infections
Zakażenia dłoni mogą powodować poważne problemy, które utrzymują się nawet po ustąpieniu zakażenia, takie jak sztywność, utrata siły, a nawet utrata tkanek, takich jak skóra, nerwy, a nawet kości. Dlatego wczesne i agresywne leczenie zakażeń rąk jest niezbędne. Niektóre rodzaje infekcji, gdy są wcześnie zauważone, mogą być leczone antybiotykami oraz miejscowym odpoczynkiem i moczeniem. Jednak wiele infekcji zaczyna powodować poważne problemy, nawet po dniu lub dwóch, jeśli nie są leczone antybiotykami, drenażem chirurgicznym i usunięciem zainfekowanych tkanek. Każdy drenaż lub ropa powinny być wysłane do badań laboratoryjnych w celu określenia rodzaju bakterii powodujących zakażenie i odpowiedniego antybiotyku do leczenia.
Paronychia
Paronychia jest zakażeniem obszaru naskórka wokół paznokcia. Ostra paronychia jest wywoływana przez bakterie i objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem, bólem, a później ropą. Wczesne przypadki mogą być leczone poprzez moczenie i antybiotyki, ale jeśli widoczna jest ropa lub podejrzenie jej wystąpienia, konieczne jest również wykonanie drenażu poprzez uniesienie skórek i/lub paznokcia, lub podważenie tego obszaru. Przewlekła paronychia jest spowodowana przez grzyby, a obszar skórki staje się lekko zaczerwieniony i opuchnięty, z niewielkim drenażem lub bez drenażu i łagodną tkliwością. Występuje u osób, których ręce są często mokre, np. u barmanów. Może być leczona specjalnymi lekami i ograniczeniem lub wyeliminowaniem stałego narażenia na wilgoć, która sprzyja zakażeniu grzybiczemu. W niektórych przypadkach konieczny jest zabieg chirurgiczny w celu usunięcia zainfekowanej tkanki. Jest to często mylone z infekcją bakteryjną. Przedłużające się leczenie jest powszechne w przypadku przewlekłej paronychii.
Felon
Poważniejsza i zazwyczaj bardziej bolesna, pulsująca infekcja, zwana „felonem”, występuje w zamkniętej przestrzeni tkanki tłuszczowej opuszki palca i miazgi (patrz rysunek 2).Zazwyczaj wymaga to chirurgicznego drenażu i antybiotyków. Jeśli nie jest leczona wcześnie, może dojść do zniszczenia tkanek miękkich, a nawet kości.
Herpetic Whitlow
Herpetic Whitlow jest zakażeniem wirusowym dłoni, zwykle palców, wywołanym przez wirus opryszczki. Jest to częściej spotykane u pracowników służby zdrowia, których ręce są narażone na kontakt ze śliną pacjentów noszących opryszczkę. Stan ten, charakteryzujący się małymi, obrzękniętymi, bolesnymi pęcherzami z domieszką krwi, a czasami drętwieniem, jest zazwyczaj leczony zachowawczo i ustępuje w ciągu kilku tygodni bez wielu efektów ubocznych.
Septyczne zapalenie stawów/osteomyelitis
Rana w stawie lub w jego pobliżu, lub torbiel drenująca ze stawu może spowodować poważne zakażenie stawu, septyczne zapalenie stawów. W ciągu zaledwie kilku dni staw może zostać zniszczony przez bakterie niszczące powierzchnię chrząstki stawowej. Oprócz antybiotyków konieczny jest drenaż chirurgiczny. Jeśli leczenie to zostanie opóźnione, może dojść do zakażenia kości, co jest powikłaniem zwanym zapaleniem kości. Zazwyczaj wymaga ono jednej lub więcej operacji w celu usunięcia zakażonej tkanki, a wielu pacjentów wymaga tygodni dożylnego przyjmowania antybiotyków.
Zakażenia przestrzeni głębokich
Między różnymi warstwami struktur w dłoni znajdują się przestrzenie, które mogą ulec zakażeniu, nawet w wyniku niewielkiej rany kłutej. Mogą one dotyczyć obszaru kciuka (przestrzeń nadgarstkowa), dłoni (głęboka przestrzeń dłoniowa), a nawet obszaru między palcami (ropień obojczyka lub przestrzeni międzypalcowej). Wymagają one drenażu chirurgicznego i mają potencjał rozprzestrzeniania się na inne obszary, nawet na nadgarstek i przedramię.
Zakażenie pochewki ścięgna
Jeśli małe skaleczenie lub rana kłuta występuje na środkowej części palca, zwłaszcza w pobliżu stawu po stronie dłoniowej, może dojść do zakażenia ścięgna zginacza. Może to często powodować znaczną sztywność, a nawet zniszczenie i zerwanie ścięgna. W ostrych przypadkach objawiają się one sztywnością palca w pozycji lekko zgiętej, rozlanym obrzękiem i zaczerwienieniem palca, tkliwością po stronie dłoniowej palca oraz znacznym nasileniem bólu przy próbach wyprostowania palca (patrz Rycina 3). Infekcja ta wymaga natychmiastowego chirurgicznego drenażu pochewki ścięgna i podania antybiotyków.
Atypowe zakażenia prątkami
W rzadkich przypadkach infekcja pochewki ścięgna może być spowodowana przez „atypowe prątki”. Rozwijają się one stopniowo i mogą być związane z obrzękiem i sztywnością bez dużego bólu lub zaczerwienienia. Ten rodzaj infekcji jest leczony specjalnymi antybiotykami przez kilka miesięcy. Konieczne może być również chirurgiczne usunięcie zainfekowanej wyściółki ścięgien. Pozostała sztywność jest powszechna, pomimo leczenia. Tego typu infekcje mogą obejmować również inne tkanki miękkie. Mycobacterium marinum jest często spotykaną postacią i zazwyczaj rozwija się po ranach kłutych spowodowanych przez kolce ryb, lub po zanieczyszczeniu prostej rany lub otarcia przez wodę stojącą (w naturze lub w akwarium). Identyfikacja organizmu może być trudna. Pacjenci z osłabionym układem odpornościowym (pacjenci z AIDS, pacjenci z chorobami nowotworowymi) są bardziej podatni na zakażenia prątkami atypowymi.
Zakażenia z ran kąsanych
Zakażenia z ran kąsanych, pochodzących od ludzi lub zwierząt, są zwykle związane z kilkoma bakteriami. Chociaż Streptococcus i Staphylococcus mogą być zaangażowane (wbite w skórę przez ząb), inne organizmy wspólne dla jamy ustnej mogą być widoczne i zazwyczaj wymagają innych lub dodatkowych antybiotyków. Eikenella corrodens jest często spotykana przy ranach po ugryzieniu człowieka, a Pasteurella multocida przy ranach po ugryzieniu psa, a zwłaszcza kota. Rany często nie są zamykane po leczeniu, aby umożliwić odpływ infekcji, a także może dojść do zajęcia głębokich struktur, takich jak stawy. Często konieczne jest chirurgiczne wycięcie zakażonej/zmiażdżonej tkanki. Zakażenie wścieklizną od zakażonego zwierzęcia może być poważne, a nawet śmiertelne. Na szczęście, odnotowane przypadki wścieklizny u ludzi są rzadkie, a częstość występowania wścieklizny u zwierząt domowych jest niewielka, większość przypadków pochodzi z ukąszeń dzikich zwierząt.
.