Pokazuje również, jak wolno niektóre państwa odpowiadają na zapytania – z Maltą potrzebującą 67 dni na odpowiedź na pierwsze pismo komisji, a następnie 42 dni dla Cypru.

Z kolei Bułgaria wysłała w październiku 2019 r. pismo do Komisji Europejskiej, która odpowiedziała na nie miesiąc.

Wymieniono sześć pism z Bułgarią i po dziewięć z Cyprem i Maltą, obejmujących okres od października 2019 r. do października 2020 r.

Kwestia ta niedawno wylądowała Cypr i Malta z możliwością stawienia czoła Europejskiemu Trybunałowi Sprawiedliwości w Luksemburgu nad sprzedażą paszportów, które krytycy twierdzą, że przyciągają ludzi z przeszłością kryminalną.

Dochodzenie Al Jazeery w zeszłym miesiącu ujawniło starszych urzędników cypryjskich omawiających sposoby zapewnienia obywatelstwa skazanemu przestępcy.

Sieć mediów opublikowała 1,400 wyciekłych dokumentów pokazujących, jak Cypr pozwolił uciekinierom uzyskać cypryjskie – a tym samym unijne – obywatelstwo.

Z tych trzech państw, Bułgaria miała jako pierwsza uruchomić swój system w 2005 r., oferując ludziom obywatelstwo w zamian za inwestycję w wysokości 1 mln euro.

Obywatelstwo to uprawnia ich następnie do życia i pracy w dowolnym miejscu w Unii Europejskiej, co stwarza potencjalne ryzyko dla bezpieczeństwa.

Poproszona o udostępnienie listów do bliższej kontroli, Komisja Europejska odmówiła, powołując się na orzecznictwo.

„Wymiana informacji z Bułgarią ma charakter ściśle dwustronny, ponieważ dotyczy tylko Komisji i zainteresowanego państwa członkowskiego” – stwierdziła Komisja w odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji.

Podobną argumentację przedstawiła w odniesieniu do Malty i Cypru, podkreślając, że nie istnieje nadrzędny interes publiczny przemawiający za ich ujawnieniem, biorąc pod uwagę wszczęte wcześniej postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego.

Pozwala to również ludziom, którzy nie mieli żadnych powiązań z Unią Europejską przed czasami płacąc miliony euro za paszporty, prawo do głosowania.

Komisja jest również zaniepokojony krajów kandydujących do UE, jak również Wielkiej Brytanii, przy użyciu podobnych systemów, które oferują specjalny dostęp do UE dla potencjalnych przyszłych klientów.

Wielka Brytania nie jest już członkiem Unii Europejskiej.

Komisarz ds. sprawiedliwości Didier Reynders w październiku powiedział, że systemy te były nadal wykorzystywane w takich krajach, aby przyciągnąć inwestorów poprzez ich uprzywilejowane umowy partnerskie lub różne oferty akcesyjne z UE.

.