Co zjeść we Florencji

Florencja jest odpowiedzialna za zrobienie ze mnie foodie. Przyjechałem tam, 18-letni i naiwny, jedząc jedynie pizzę w amerykańskim stylu. Zostałem nawrócony (to było naprawdę religijne!) po moim pierwszym posiłku tam.

Wędrowałem do maleńkiej pizzerii, o dziwnej porze popołudnia po nocnym locie z Montrealu. Czując się żądny przygód, wybrałem losowo pizzę z włoskiego menu i zjadłem całą. Oczywiście, zostałem na rok, znajdując swoje własne małe rutyny jedzenia cornettos zamiast croissantów i fettunta zamiast „bruschetty”. Florencja zawsze będzie zajmować specjalne miejsce w moim sercu.

Regionalna kuchnia toskańska jest jak każdy inny kraj śródziemnomorski; może się drastycznie zmienić w zależności od tego, w którym mieście lub wiosce jesteś. Jeśli odwiedzasz Florencję, powinieneś spróbować gastronomii charakterystycznej dla tego pięknego renesansowego miasta. Tradycyjne potrawy Florencji są bardzo mocno związane z toskańską Cucina Povera. Są to najczęstsze potrawy i najbardziej tradycyjne, które znajdziesz w całym mieście. Zobacz mój artykuł o Rynkach Florencji, aby uzyskać więcej informacji na temat tego, gdzie znaleźć te przysmaki.

Fettunta

Oryginalny chleb czosnkowy. Również to, co jest znane we Włoszech jako Bruschetta.

Aby uczcić pierwszą oliwę z oliwek w sezonie, robią tę prostą fettuntę – lub „posmarowaną kromkę”. Jest to po prostu grillowany chleb, natarty surowym ząbkiem czosnku, skropiony najlepszą możliwą oliwą z oliwek, a następnie posypany grubą solą morską.

Crostini di Fegato/Crostini Neri

Odpowiednik tapenady na crostini w Prowansji. Crostini di fegato to pasztet z wątróbek drobiowych podawany na grzankach. Często podaje się je z aperitivo.

Ravioli Nudi

To są nagie ravioli. Tylko nadzienie ze szpinaku i ricotty bez makaronu. Często podawane z sosem maślanym lub pomidorowym. Absolutnie pyszne. Można sobie tylko wyobrazić, jak powstał ten przepis.

Pappa al Pomodoro

Dla mnie, symbol kulinarnego włoskiego triumfu. Podobnie jak Panzanella, jest to po prostu chleb, oliwa z oliwek, pomidory i bazylia. Typowe danie Cucina Povera, do dziś jest bardzo popularne w Toskanii.

Ribollita

Jest to słynny toskański potage przyrządzany z chleba i warzyw. Często opisywany jako zupa, jest to w rzeczywistości danie chłopskie, które było ponownie podgrzanymi resztkami (ponownie ugotowanymi) zupy jarzynowej z poprzedniego dnia. Jest gęste, tanie i rozgrzewające serce.

Pappardelle sulla Lepre

Gruby płaski makaron podawany z sosem z zająca.

Bistecca Fiorentina

W kraju Cucina Povera jest to duma Florencji. Stek, który ma 2 cale grubości i który zawsze zawiera kość. Jest pyszny, ale może być nieco zniechęcający!

Peposo alla Fiorentina

Pierwotnie gotowany w piecach do stygnięcia w fabrykach terakoty. Wahałam się, czy spróbować tego dania, ponieważ w domu przyrządzam raczej dużo daube (prowansalskiego boeuf bourguignon). Byłam zaskoczona tym, jak bardzo jest to aromatyczne. Peposo jest robione z duszonej wołowiny, wina i raczej dużej ilości czarnego pieprzu.

Trippa lub Lampredotto

Pamiętam, jak pewien przystojny Włoch zabrał mnie na randkę we Florencji. Moja wiedza na temat jedzenia była ograniczona w wieku 18 lat. Zamówił mi duży talerz flaków. Nie byłam zachwycona ich konsystencją, ale za to sosem! Jadłem niektóre z nich choć, i ledwo przeszedł test.

Lampredotto jest szczególnie lokalna specjalność dla Florencji. Jest to czwarty i ostatni żołądek krowy, gotowany na wolnym ogniu z pomidorami, cebulą, pietruszką i selerem. Zarówno flaki jak i lampredotto są tradycyjnie podawane na chrupiącej bułce, często najpierw namoczonej w bulionie i z pikantnym lub zielonym sosem. Najlepszym miejscem na spróbowanie któregokolwiek z nich są uliczne stoiska z jedzeniem na różnych placach we Florencji.

Fagioli

Florentyńczycy kochają swoją fasolę. Nie rozumiałam tego, dopóki nie spróbowałam ich wersji. Biała fasola podawana jest z czosnkiem, szałwią i pieprzem.

Szpinak i karczochy

We Florencji zobaczycie te składniki wszędzie. Położony wysoko na pizzy, w panini i makaronach. Często obficie skropione oliwą z oliwek. Można kupić wstępnie przygotowany szpinak w sklepach spożywczych i rzeźników. Ponadto, można znaleźć duże słoiki tanie karczochy. Wzięłam sporo do domu!

Gelato

Jest to oczywiście synonim wszystkiego, co włoskie. Jednakże uważa się, że gelato po raz pierwszy zostało stworzone tutaj, we Florencji. Liczne przewodniki polecą Wam najlepsze gelaterie, ale ja odkryłam, że jakość jest o wiele wyższa niż zwykłych lodów, więc w zasadzie nie można się pomylić. Moje ulubione smaki to nocciola (orzech laskowy), caffé (kawa) i fior di latte. Zauważyłam, że odkąd wróciłam do Florencji, bardziej amerykańskie smaki (karmel, pekan, podwójna czekolada, wszelkie batoniki) wkradły się do gablot z żelkami. Spróbujcie najpierw ulubionych włoskich smaków:

Fior di latte (FYOR dee LAH-tay) – Gelato w najczystszej postaci. Najlepszy sprawdzian dla gelaterii. Dosłownie „kwiat mleka” i jest to cudownie subtelny smak słodkiej śmietany. Prostota i elegancja.

Crema (KREH-mah) – Jest to rodzaj smaku kremu jajecznego i nie powinien być mylony z wanilią.

Zabaione (zah-bah-YOH-nay) – Jest to oparte na deserze o tej samej nazwie, wykonane z żółtek jaj i słodkiego wina Marsala.

Amarena (ah-mah-RAY-nah) – Fior di latte z kwaśnymi wiśniami.

Bacio (BAH-cho) – Nazwany dla słynnych czekoladowych cukierków, które pochodzą z Perugii z małymi życiowymi przemyśleniami w nich. Jest to połączenie czekolady z orzechami laskowymi.

Stracciatella (strah-cha-TEL-lah) – Bardziej elegancka, włoska wersja lodów czekoladowych z wiórkami. Jest to baza fior di latte z kawałkami czekolady w środku.

Pistacchio (pee-STAHK-yoh) – Pistacja

Mandorla (mahn-DOOR-lah) – Migdał

Nocciola (noh-CHO-lah) – Orzech laskowy

Zuppa Inglese

Legenda głosi, że kucharka w angielskim domu tuż za wzgórzami Fiesole była dość oszczędna. Niezjedzone biscotti obłożyła płynnym kremem budyniowym i podała na deser. Często można to znaleźć w menu z dodatkiem alchermesu (włoskiego likieru). Mój angielski chłopak bardzo lubi custard, a co za tym idzie, jest miłośnikiem tego dania.

Negroni

Lokalny koktajl, który zobaczycie w każdym menu drinków w mieście. Ulubiony w klubach, mimo że jest uważany za apéritif. Najprawdopodobniej z powodu jego kopa! Składa się z

jednej części ginu, jednej części wermutu rosso i jednej części Campari, przyozdobionych skórką pomarańczową.

Wino Chianti

Historycznie kojarzone jest z przysadzistą butelką zamkniętą w słomianym koszyku, zwanym fiaskiem. Fiasco jest używany tylko przez kilka winiarzy stołowych wina teraz. Wina Chianti składają się z co najmniej 70% winogron Sangiovese. Sugerowałbym Chianti Classico. Są to wina premium Chianti produkowane między Florencją a Sieną, które mają tendencję do bycia średnio ciężkimi z mocnymi taninami.

Próbowaliśmy lokalnych win w modnej dziurze w ścianie- jeśli to ma jakikolwiek sens! Wine Bar Il Santino ma około tylko 15 miejsc, więc dostać się tu wcześnie. Oferują darmowe pyszne wędliny na chlebie tostowym z każdą zamówioną rundą. Potrawy wyglądają również bardzo pięknie.

Podczas pobytu we Włoszech, upewnij się również, że spróbujesz:

Jest to mniejsza, gęstsza wersja francuskiego croissanta. Wypełniony jest słodkim kremem. Dość powiedzieć. Często sprzedawane w barach, gdzie stoi się, aby wypić kawę. Zazwyczaj, wszystkie znikają po 9h30 am.

Kawa

Włosi wiedzą jak zrobić kawę. Jest mocna i gładka. Za kawę trzeba zapłacić, zanim się ją wypije.

Może być trudno znaleźć miejsce, w którym można rozkoszować się atmosferą siedząc. Jeśli są miejsca siedzące, trzeba dopłacić. Nie zamawiajcie żadnego rodzaju kawy z mlekiem po południu, jeśli chcecie się wtopić w tłum. Ja zamawiam lungo (nieco dłuższe espresso) lub macchiato (espresso z niewielką ilością mleka).

San Bitter

Gorzki napój gazowany pity w godzinie aperitivo, kiedy nie jesteś jeszcze gotowy na alkohol. Ma głęboki czerwony kolor i jest pakowany w małe szklane butelki. Podobnie jak Campari czy Aperol, Sanbitter ma wyraźną gorzką, cytrusową nutę przy pierwszym łyku, zakończoną przyjemnie słodkim finiszem. Jestem uzależniony i robię zapasy, kiedy tylko go widzę.