It’s a common occurrence that children in school get bullied. Nawet przy pomocy warsztatów, sesji rozwoju zawodowego i seminariów, nauczyciele nie mogą zapobiec znęcaniu się uczniów nad sobą. Z mediów społecznych i Internetu staje się regularnym aspektem życia nastolatków, zastraszanie został podjęty na nowy, przerażający poziom. W miarę upływu lat, znęcanie się nieuchronnie nasila się. Jedna z mam postanowiła podzielić się historią swojej córki na Facebooku i w mediach społecznościowych, ponieważ oficjalnie ma już dość znęcania się.

Sarah podzieliła się na Facebooku rozdzierającą serce historią o tym, jak jej 13-letnia córka, Julianna, była znęcana w szkole. Ojciec Julianny nie jest na zdjęciu i wielu uczniów czepia się jej za to, że nie ma ojca, jak również dziewczyny w jej szkole regularnie mówią jej, żeby się „zabiła”.

Dzisiaj odebrałam moją 13-letnią córkę ze szkoły, po tym jak otrzymałam telefon, że jest w histerii. Nauczyciele nie potrafili jej uspokoić i nie chcieli mi powiedzieć, co się stało. Ten telefon sprawił, że wpadłam w panikę, jak każdy rodzic, zwłaszcza jeśli chodzi o jej rówieśników i to, jak często ją traktują. Ktoś ze szkoły powiedział mi, że ona musi WYJŚĆ, bo się nie uspokoi, pytali czy ma w domu grupę wsparcia i czy jest na terapii! Pomyślałam, że to trochę nie na miejscu, bo wielu pracownikom szkoły mówiłam o środkach, jakie podjęłam w kwestii zdrowia psychicznego. Jak tylko zobaczyłam moją CÓRKĘ, przytuliła się do mnie, trzęsąc się histerycznie i powiedziała „dlaczego oni mnie nienawidzą mamo?”. Gdy wychodziliśmy ze szkoły moja córka zaczęła mi histerycznie opowiadać co się stało ze łzami kapiącymi z jej twarzy, Mówiła „nie mogę już tego robić, nie zniosę tego dłużej, nienawidzę siebie”. Powiedziała mi, że kilku jej rówieśników było w grupie i mówiło jej, że nikt jej nie kocha, że nie należy do grupy i że ma umrzeć”. Dyrektor zatrzymał nas w drodze do wyjścia, gdy zobaczył moją córkę płaczącą i drżącą. Zaczęłam płakać, ponieważ było to bardzo trudne dla mojej córki, szczególnie przez ostatnie 2 lata. Powiedziała dyrektorowi, co się stało, a on powiedział: „Bardzo mi przykro, nie miałem pojęcia, że to się stało”. Wydawał się bardzo szczery, a nie miał pojęcia o tym, co się stało, ponieważ żaden personel nie powiadomił go, że moja córka była zastraszana i załamana do bardzo przerażającego stanu. Te problemy nadal zdarzają się co tydzień. Nie są one odpowiednio rozwiązywane. Moja córka nagrała film i napisała, jak się czuje, dzieląc się tym, aby pomóc w szerzeniu świadomości na temat mobbingu. Jestem przerażona jako matka. Moje serce pęka dla niej. Moja córka walczy z depresją i niepokojem, to z pewnością jej nie pomaga. To trwa i nic się nie dzieje. Dręczyciele mogą zostać w szkole, a moja córka płacze i idzie do domu. Potem dowiaduję się, że w zeszłym miesiącu jeden z chłopców zepchnął ją ze schodów, przezywając ją. A w zeszłym tygodniu inna dziewczyna popchnęła ją na ziemię. Moja córka nie jest typowym dzieckiem, cierpi na poważne problemy emocjonalne. Ponieważ nie ma ojca, boli ją to, a oni mówią „kto chciałby być twoim tatą, już wiem dlaczego cię zostawił, pewnie cię nienawidzi!”. Nazywa się ją brzydką, grubą, a jest najdalszą rzeczą od którejkolwiek z tych rzeczy. Kupiłam dom kilka lat temu w małym mieście liczącym 4300 osób, nigdy nie sądziłam, że spotkamy się z takimi problemami. Mam nadzieję, że każdy porozmawia ze swoimi dziećmi o znęcaniu się i mam nadzieję, że na końcu tego wszystkiego jest światło. Dziś wieczorem będę leżała blisko mojego dziecka, ponieważ jestem przerażona tym, co ona czuje. Chcę zabrać jej ból, a czuję się bezradna jako matka.

Post Sarah został udostępniony ponad 200 000 razy na Facebooku. Julianna wzięła również wideo opisujące jej własny mobbing, i, to złamie twoje serce na kawałki. No person should ever go through this and be spoken to this way.

Other parents and victims of bullying have reached out on social media, praising Julianna for her bravery to speak out and speak up.

It’s important to teach your kids about bullying and acceptance. Nikt nigdy nie powinien przez to przechodzić i żaden rodzic nie powinien się martwić o swoje dzieci tak bardzo. Mówcie głośno, mówcie otwarcie, bądźcie zmianą.

.