Find sources: „Terapia zanurzeniowa” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (wrzesień 2014) (Learn how and when to remove this template message)
Terapia zanurzeniowa to technika psychologiczna, która pozwala pacjentowi przezwyciężyć lęki (fobie), ale może być też stosowana w przypadku zaburzeń lękowych i panicznych.
Najpierw tworzona jest hierarchia lęków: pacjentowi zadaje się serię pytań, aby określić poziom dyskomfortu, jaki lęk wywołuje w różnych warunkach. Czy pacjent może rozmawiać o obiekcie swojego lęku, czy może tolerować jego zdjęcie lub obejrzeć film, który ma obiekt jego lęku, czy może przebywać w tym samym pomieszczeniu z obiektem swojego lęku i/lub czy może być z nim w kontakcie fizycznym?
Po uporządkowaniu tych pytań, zaczynając od najmniejszego dyskomfortu do największego, pacjent jest uczony ćwiczenia relaksacyjnego. Takim ćwiczeniem może być napinanie wszystkich mięśni w ciele pacjenta, a następnie rozluźnianie ich i mówienie „rozluźnij się”, a następnie powtarzanie tego procesu, aż pacjent będzie spokojny.
Następnie pacjent jest wystawiany na działanie obiektu swojego lęku w warunkach, z którymi jest mu najwygodniej – takich jak zwykłe mówienie o obiekcie swojego lęku. Następnie, przebywając w takim środowisku, pacjent wykonuje ćwiczenie relaksacyjne do momentu, aż poczuje się komfortowo na tym poziomie.
Po tym, pacjent przesuwa się w górę hierarchii do kolejnego warunku, takiego jak zdjęcie lub film z obiektem lęku, a następnie do następnego poziomu w hierarchii i tak dalej, aż pacjent będzie w stanie poradzić sobie z lękiem bezpośrednio.
Chociaż osiągnięcie rozwiązania może wymagać kilku sesji, technika ta jest uważana za skuteczną. Prowadzonych jest wiele badań dotyczących osiągania celów terapii zanurzeniowej w wirtualnym programie komputerowym, chociaż wyniki nie są jednoznaczne.
.