Z jego tlącymi się namiętnościami, świetnymi one-linerami i wyszukanymi kostiumami, Przeminęło z wiatrem odcisnęło piętno na kulturze popularnej, gdy zostało wydane w 1939 roku.

Osiemdziesiąt lat później, klasyczny film jest uhonorowany limitowaną reedycją dzięki uprzejmości Warner Bros. i Fathom Events. W dniach 28 lutego i 3 marca, kina w całym kraju będą wyświetlać film na dużym ekranie (na szczęście, jest krótka przerwa w połowie drogi przez trzy godziny i 42 minuty czasu pracy).

Set w Georgii podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, Przeminęło z wiatrem podąża za piękną, ale samolubną Scarlett O’Hara, graną przez Vivien Leigh, jak ona próbuje zdobyć serce żonatego mężczyzny. Film stał się natychmiastowym hitem kasowym, zdobywając osiem Oscarów podczas ceremonii rozdania nagród Akademii w 1940 roku. Jego wpływ na kulturę przetrwał; krytyk filmowy Roger Ebert napisał w 1998 roku: „To wciąż jest przełomowy film, po prostu dlatego, że opowiada dobrą historię, i to opowiada ją wspaniale.”

Epicki zakres filmu, bujna produkcja i silny ładunek emocjonalny zapewniły rodzaj hollywoodzkiego blueprintu blockbustera, widocznego w późniejszych filmach, od Lawrence’a z Arabii po La La Land. Intensywna historia miłosna między Scarlett O’Harą i Rhettem Butlerem (w tej roli Clark Gable) jest złożona i moralnie niejednoznaczna.

Portret czarnych charakterów w filmie z pewnością nie wytrzymał tej samej próby czasu. Całkowicie obsadzone jako niewolników i służących, aktorzy tacy jak Butterfly McQueen i Hattie McDaniel zostały podane głęboko stereotypowy materiał. Malcolm X widział ten film podczas jego pierwotnej emisji: „Byłem jedynym Murzynem w teatrze” – napisał później. „Kiedy Butterfly McQueen zaczęła grać, miałem ochotę wczołgać się pod dywan.”

Dla współczesnego widza rasizm filmu może być trudny do zniesienia. „Film jest, na wiele sposobów, repozytorium oryginałów, które ukształtowały amerykańską kulturę torturowane opisy rasy od tego czasu”, napisał Esquire 's Stephen Marche w 2014 roku.

Ta krytyka rasowa jest ważnym kontekstem dla doświadczenia oglądania dzisiaj. Pomimo wielu problematycznych aspektów Przeminęło z wiatrem, nadal jest to kulturowe i techniczne osiągnięcie; w 2014 Harris Poll, Amerykanie głosowali na niego jako ulubiony film wszech czasów.

Jak to jest typowe dla wielkich hollywoodzkich produkcji, proces tworzenia Przeminęło z wiatrem był pełen opóźnień, sporów i momentów, w których cała rzecz bardzo prawie się rozpadła. Oto 15 rzeczy, których nie wiedzieliście o klasycznym filmie, od jego alternatywnych tytułów po niezwykłe dodatki.

1) Została napisana przez prawdziwą Scarlett O’Harę

Przeminęło z wiatrem zostało oparte na powieści Margaret Mitchell z 1936 roku. Mitchell była kimś w rodzaju prawdziwej Scarlett O’Hary, urodzonej w zamożnej rodzinie z Georgii, z dziadkiem, który służył w wojnie secesyjnej. Podobnie jak O’Hara, Mitchell również przeciwstawiła się normom społecznym po wplątaniu się w trójkąt miłosny. Przeminęło z wiatrem zdobyło nagrodę Pulitzera, ale była to pierwsza i jedyna powieść nieśmiałej pisarki.

2) Prawie nazywała się Tote the Weary Load

Książka mogła nazywać się Another Day, Bugles Sang True, Not in Our Stars i Tote the Weary Load – wszystkie tytuły Mitchell brała pod uwagę.

3) Vivien Leigh prawie nie była Scarlett O’Harą

Producent David Selznick przeprowadził otwarty casting do roli Scarlett, wysyłając agentów po całej Ameryce w poszukiwaniu idealnej Southern Belle, aby wywołać szał rozgłosu. W rzeczywistości jednak brał pod uwagę tylko kilka uznanych aktorek. Miriam Hopkins, Tallulah Bankhead, Lana Turner i Paulette Goddard były przesłuchiwane do tej roli. Goddard nieznacznie przegrała, ze względu na jej skandaliczny romans pozamałżeński z Charliem Chaplinem.

4) Leigh dokonała dramatycznego późnego wejścia do produkcji

W końcu rolę wygrała Vivien Leigh. Selznick po raz pierwszy zobaczył mało znaną angielską aktorkę we własnej osobie już po rozpoczęciu zdjęć, a producent rozpaczliwie potrzebował Scarlett. Przyjechała na plan ze swoim kochankiem Laurence’em Olivierem, gdy kręcono słynną scenę spalenia Atlanty, która powstała przez spalenie 20-letnich starych planów filmowych. „Spojrzałem na nią i wiedziałem, że jest właściwa – przynajmniej jeśli chodzi o jej wygląd” – powiedział Selznick. „Jeśli masz w głowie czyjś obraz i nagle widzisz tę osobę, nie potrzeba więcej dowodów… Nigdy nie otrząsnę się po tym pierwszym spojrzeniu.”

5) Produkcja była koszmarem

Ekranizacja do liczącej 1037 stron książki przeszła ogromną ilość przeróbek. Oryginalny reżyser filmu, który spędził dwa wyczerpujące lata w pre-produkcji, został zwolniony trzy tygodnie do filmu i zastąpiony przez Victora Fleminga, który właśnie wyreżyserował Czarnoksiężnika z Oz. Dwa tygodnie później scenariusz został ponownie pospiesznie zmieniony, a scenarzyści pracowali na 20-godzinnych zmianach, aby zapewnić jego ukończenie.

6) Film miał trzech reżyserów

Fleming był tak zestresowany powolną, napiętą produkcją, że powiedział przyjacielowi, iż w pewnym momencie rozważał zjechanie samochodem z klifu. Wziął wolne w połowie produkcji z powodu wyczerpania, a trzeci reżyser, Sam Wood, wkroczył do akcji.

7) Jedna z gwiazd uważała, że film to „nonsens”

Leslie Howard, która grała miłosne zainteresowanie Scarlett – Ashley, też nie była zadowolona. „Nienawidzę tej cholernej roli” – napisał do swojej córki. „Nie jestem prawie wystarczająco piękny ani młody dla Ashley i robi mi się niedobrze, gdy jestem naprawiany, aby wyglądać atrakcyjnie”. Napisał, że film był „strasznym stekiem bzdur – niech mi Bóg dopomoże, jeśli kiedykolwiek przeczytam książkę.”

8) Używali manekinów jako statystów

W scenie, w której Scarlett przechodzi obok setek rannych żołnierzy Konfederacji na stacji kolejowej w Atlancie, Selznick’s chciał 2,500 statystów do zagrania żołnierzy. Screen Extras Guild miała do dyspozycji tylko 1,500, więc Selznick powiększył tłum o 1,000 manekinów ubranych w mundury.

9) Dział kostiumów musiał być kreatywny

Selznick upierał się, że klatka piersiowa Vivien powinna być wyściełana, co doprowadziło do tego, że Fleming określił ulepszenia kostiumu jako „sytuację z piersiami.”

10) Klasyczna linia prawie została wycięta

Klasyczna końcowa linia Rhetta, „Frankly, my dear, I don’t give a damn,” prawie nie została wycięta. Wymagało to miesięcy negocjacji z radą cenzury, która uznała słowo „cholera” za poważną profanację. W jednej z wersji Rhett rzeczywiście powiedział „Szczerze mówiąc, moja droga, nie obchodzi mnie to”, ale cenzorzy w końcu ustąpili. W powieści Rhett faktycznie mówi „Moja droga, nie obchodzi mnie to.”

11) Ludzie myśleli, że to będzie klapa

Nie wszyscy sądzili, że film odniesie sukces. Jack Warner z Warner Bros początkowo odmówił wypożyczenia studyjnej aktorki Olivii De Havilland: „To będzie największy niewypał wszechczasów”, przewidywał.

12) To była długa, kosztowna sesja zdjęciowa

Przeminęło z wiatrem zajęło 125 dni zdjęciowych i budżet 4.25 milionów dolarów (przeciętny film fabularny w tamtym czasie kosztował poniżej 1 miliona dolarów).

13) Altanta poszła na całość na premierę

Premiera w Atlancie okazała się wielkim sukcesem, milion osób przybyło do miasta w nadziei na zobaczenie gwiazd filmu. Dzień premiery został ogłoszony przez gubernatora Georgii oficjalnym świętem stanowym. Trzy dni parad i uroczystości zalały miasto, a mieszkańcy nosili na ulicach kostiumy z epoki.

14) Od początku wzbudzał kontrowersje

Nie wszystkim się podobał. Były protesty ze strony córek weteranów Unii, komunistów i Afroamerykanów. NAACP sprzeciwiał się traktowaniu przez film czarnych charakterów. Hattie McDaniel została pierwszą afroamerykańską aktorką, która zdobyła Oscara za rolę Mammy, ale nie dopuszczono jej do premiery w Atlancie ze względu na przepisy dotyczące segregacji.

15) Inwestycja się opłaciła

Jeśli skorygować o inflację, jest to film o największym obrocie brutto wszech czasów. Był również międzynarodowym hitem, przynosząc połowę swoich zarobków za granicą.