3. Dyskusja
Ugryzienia przez zwierzęta, zwłaszcza psy, są uważane za problem zdrowia publicznego. Takie urazy mogą powodować implikacje infekcyjne, funkcjonalne, estetyczne, a nawet mogą prowadzić do śmierci, zwłaszcza gdy ofiary są dotknięte w regionie głowy i szyi .
Trudno jest wyjaśnić, dlaczego tak wiele dzieci jest rannych przez psy. Ta grupa wiekowa jest jednym, gdzie świadomość niebezpieczeństwa jest bardzo niska lub nieobecny. Miejsca urazżw sugerują, do pewnego stopnia, że dzieci mogą dostać się bardzo blisko psżw, i umieścić się w bardzo wrażliwych pozycjach .
Urazy, ktżre mogą być spowodowane przez ukąszenie psa zakres od zmian, ktżre są ograniczone do tkanek powierzchownych , z lub bez utraty substancji, do twarzy i czaszki złamania kości , , , . W niektórych przypadkach, obrażenia te mogą prowadzić do amputacji, w tym poważne naczyniowe i nerwowe lub kostne zniszczenia .
Niektórzy autorzy wykazali, że człowiek pochylając się nad psem, umieszczając twarz blisko twarzy psa, lub patrząc między człowiekiem a psem, ściśle poprzedza ugryzienie psa w twarz, a ponad trzy czwarte wszystkich ugryzień w twarz były poprzedzone przez ofiarę pochylania się nad psem . Zgodnie z opisem Reisnera i wsp. znajomość psa i przebywanie w zamkniętym pomieszczeniu są ściśle związane z ugryzieniem w twarz. Jednakże, chociaż przebywanie w zamkniętym pomieszczeniu i znajomość zwierzęcia odgrywają ważną rolę w potencjalnym ryzyku ugryzienia w twarz, czynniki te nie są niezbędne do wystąpienia tego typu wypadku.
Według literatury , około 90% tych zmian dotyczy ciała dorosłej ofiary, a tylko 10% dotyczy głowy i szyi; jednak jeśli chodzi o ofiary pediatryczne, ta relacja jest odwrócona, tak że do 76% przypadków dotyczy okolicy twarzy, głównie policzków, warg i nosa. Obrażenia tkanek miękkich dzieli się na trzy kategorie: rany, nakłucia i awulsje (utrata tkanki) .
W odniesieniu do pacjentów pediatrycznych, region czaszkowo-twarzowy jest najbardziej dotknięty , , , , , , , , , a region czołowy i policzki są najbardziej dotkniętymi obszarami, a następnie wargi i nos . Mniejsze dzieci są szczególnie narażone na urazy w regionie czaszkowo-twarzowym z powodu ich niskiego wzrostu, skłonności do czołgania się/ zabawy na ziemi i zachowań eksploracyjnych. W miarę jak dzieci rosną, stają się bardziej zdolne do ochrony siebie i uczestniczą w różnych zajęciach, a ukąszenia występują bardziej obwodowo w stosunku do kończyn górnych i dolnych. W czasie opieki klinicznej, pacjenci i rodzice/opiekunowie powinni być odpowiednio poinstruowani, że wszystkie rany mogą pozostawić blizny, mogą być zakażone i mogą mieć niewykrywalne ciała obce w czasie wstępnej oceny. Podawanie antybiotyków jest często związane z miejscowym leczeniem zmian spowodowanych przez ukąszenia psów, a wybór ten opiera się na prawdopodobieństwie możliwych zakażeń spowodowanych przez mikroorganizmy obecne w jamie ustnej tych zwierząt. Antybiotykami z wyboru po ukąszeniach w obrębie twarzy i skóry głowy są amoksycylina z kwasem klawulanowym lub cefaleksyna (cefalosporyna 1 generacji). W niewielkich zakażonych ranach doustna amoksycylina z klawulanianem zapewnia doskonałe pokrycie zakażonych ran po ukąszeniach przez psy, koty lub ludzi. W przypadku uczulenia na penicyliny można zastosować klindamycynę. Dodatkowo, podanie szczepionki przeciwko wściekliźnie pozostaje złotym standardem leczenia ran kąsanych przez zwierzęta.
Należy podkreślić, że niektóre czynniki, takie jak liczba powstałych obrażeń i ich lokalizacja, wpływają na postępowanie terapeutyczne, które należy przyjąć. Podstawowym sposobem leczenia ran kąsanych były szwy bezpośrednie, przeszczepy lub płaty miejscowe, w zależności od rodzaju rany i decyzji chirurga, niezależnie od czasu, jaki upłynął od ataku. Pooperacyjnie, uwaga na doradztwo pacjenta, opatrunki, maści, czyszczenia i rewizji blizny pomóc zapewnić optymalny wynik dla uszkodzonej tkanki .
Wypadki mają istotne znaczenie w zdrowiu publicznym, biorąc pod uwagę ich wielkość i wpływ na życie ludzi . Strategie zapobiegania ugryzieniom przez psy obejmują ścisły nadzór nad interakcjami dziecko-pies, edukację publiczną na temat odpowiedzialnego posiadania psów i zapobiegania ugryzieniom przez psy, silniejsze prawa kontroli zwierząt, lepsze zasoby do egzekwowania tych praw i lepsze raportowanie przypadków ugryzień , .
.