WAŻNE: Świadczeniodawcy nie mogą odmawiać ani zwlekać, kiedy kobieta prosi o usunięcie wkładki wewnątrzmacicznej, bez względu na powód, czy jest on osobisty czy medyczny. Cały personel musi zrozumieć i zgodzić się, że nie wolno wywierać na kobietę presji ani zmuszać jej do dalszego stosowania wkładki wewnątrzmacicznej.

Jeżeli kobieta ma problemy z tolerowaniem skutków ubocznych, najpierw omów problemy, z jakimi się boryka (patrz Postępowanie w przypadku wystąpienia problemów). Zapytaj, czy wolałaby spróbować poradzić sobie z problemem, czy też natychmiast usunąć wkładkę wewnątrzmaciczną.

Usunięcie wkładki wewnątrzmacicznej jest zazwyczaj proste. Można to zrobić w dowolnym momencie miesiąca. Usunięcie może być łatwiejsze podczas krwawienia miesięcznego, kiedy szyjka macicy jest naturalnie zmiękczona. W przypadku perforacji macicy lub gdy usunięcie wkładki nie jest łatwe, należy skierować kobietę do doświadczonego lekarza, który zastosuje odpowiednią technikę usuwania wkładki.

Wyjaśnienie procedury usuwania wkładki

Przed usunięciem wkładki należy wyjaśnić, co będzie się działo podczas jej usuwania:

1. Świadczeniodawca wprowadza wziernik w celu obejrzenia szyjki macicy i sznurków wkładki wewnątrzmacicznej oraz starannie czyści szyjkę macicy i pochwę roztworem antyseptycznym, takim jak jodyna.

2. Świadczeniodawca prosi kobietę o powolne, głębokie oddechy i rozluźnienie się. Kobieta powinna powiedzieć, czy odczuwa ból podczas zabiegu.

3. Używając wąskich kleszczyków, świadczeniodawca powoli i delikatnie wyciąga sznurki wkładki wewnątrzmacicznej, aż wkładka całkowicie wyjdzie z szyjki macicy.

.