Peter Hoffmeister i legenda speed-climbingu Hans Florine zmierzą się w wyścigu, aby wspiąć się na wysokość 3000 stóp – wysokość nosa El Capitan – w Columns w Eugene, Oregon.

Ten film jest historią tego wydarzenia, które miało miejsce po tym, jak obaj wspinacze ulegli wypadkom zmieniającym ich życie.

W artykule dla Rock and Ice o zawodach Peter Hoffmeister napisał: „Hans i ja mieliśmy straszne wypadki. Hans słynnie roztrzaskał sobie nogi na El Cap. Ja zostałem potrącony przez samochód podczas jazdy rowerem do pracy i doznałem traumatycznego urazu mózgu. Hans przeszedł operacje i przez pewien czas poruszał się na wózku inwalidzkim. Ja miałem drgawki, odpoczywałem w ciemnym pokoju przez tygodnie, potem przeszedłem terapię poznawczą, terapię neuro-wizualną i rehabilitację zawodową.”

Powroty są częścią tego, co czyni tę historię tak epicką.

Peter Hoffmeister podsumował zawody pod koniec wspomnianego artykułu:

W ostateczności wyścig sprowadził się do 5.10d finger crack zwanego The Hard Layback. Na tej drodze zrobiłem moje osiem okrążeń (plus osiem zjazdów) w 18:37.

Hans – musząc onsightować, a następnie powtórzyć – zrobił te same osiem okrążeń w 23:16. Tak więc uzyskałem przewagę 4:39 na tej trasie.

Hans ukończył cały dzień El Cap – 3000 stóp wspinaczki i 63 zrzuty – w 2:27:07, co jest niesamowitym czasem w nowej turni i drugim najszybszym czasem w historii naszej miejskiej turni o 40 minut. To był światowej klasy wysiłek światowej klasy wspinacza.

Ale skończyłem w 2:05:55, pobijając mój stary rekord o ponad godzinę.

Miałem otwarty umysł, trenowałem jak zawodowiec i nagle wszystko – wszystko w ogóle – stało się możliwe. Nawet dla grubszego, krótszego, nieprofesjonalnego faceta, o którym nikt nigdy nie słyszał.

.