Dlaczego ośmiornice mają osiem ramion? Nowe badania ujawniają, że lepiej uderzać ryby.

Te dzielne głowonogi czasami łączą się w zespoły z rybami w celu znalezienia pożywienia; polowanie w ten sposób pozwala im objąć większy obszar i zwiększa szanse na złapanie ofiary. Jednak, gdy duże ośmiornice niebieskie (Octopus cyanea), znane również jako ośmiornice dzienne, są niezadowolone ze swoich partnerów rybnych, demonstrują swój gniew poprzez nagłe uderzenie ryby w głowę.

Ośmiornica wyrywa się używając „szybkiego, wybuchowego ruchu jednym ramieniem” w ataku, „który określamy jako przebijanie”, naukowcy napisali w nowym badaniu.

Powiązane: Zdjęcia: Ekspedycja głębinowa odkrywa metropolię ośmiornic

Tymczasowe sojusze łowieckie między ośmiornicami i rybami rafy koralowej zostały udokumentowane przez dziesięciolecia i mogą obejmować wielu uczestników różnych gatunków, autorzy badania zgłosili Dec. 18 w czasopiśmie Ecology.

Sometimes, ryby i ośmiornice będą pracować razem przez więcej niż godzinę, z różnych gatunków harcerzy różnych miejscach. Ośmiornice ścigają ofiary, które dart wokół skał i do ciasnych przestrzeni w rafie, podczas gdy ryby żerujące na dnie, takie jak żółtopłetwy kozioróg (Parupeneus cyclostomus) przeszukują dno morskie, a inne gatunki ryb patrolują kolumnę wody, zgodnie z badaniem.

Ale te kolaboracje nie zawsze działają tak dobrze dla ryb, pokazuje nowe badanie. W latach 2018-2019 badacze zaobserwowali osiem incydentów podczas nurkowania w Eilat w Izraelu i w El Quseir w Egipcie, w których ośmiornice nagle wybiły swoich rzekomych partnerów.

„Śmiałem się głośno i prawie zadławiłem się własnym regulatorem”, powiedział główny autor badania Eduardo Sampaio, doktorant na Uniwersytecie w Lizbonie i Max Planck Institute of Animal Behavior. Jego późniejsze reakcje były bardziej stonowane, „ale nadal podziwiałem go za każdym razem, gdy go widziałem”, powiedział Live Science w e-mailu.

„Ryba zostałaby zepchnięta na skraj grupy, lub faktycznie opuściłaby grupę. Czasami po chwili wróciłaby, innym razem nie wróciłaby w ogóle. Ośmiornica będzie zostawić rybę w spokoju po przemieszczeniu go,” powiedział. Chociaż ośmiornice były wcześniej znane rzucić obronne ciosy, gdy zaatakowany przez damselfishes lub podczas walki o jedzenie, jest to pierwszy raz ich przebijanie zostało naukowo opisane i związane z polowania współpracy, Sampaio powiedział w e-mailu.

Partnerzy, ale nie przyjaciele

Ale dlaczego ośmiornice się wyżywały? Podczas gdy partnerstwo między gatunkami może być obustronnie korzystne, nie oznacza to, że uczestnicy faktycznie dbają o swoje najlepsze interesy, wyjaśnia Sampaio. Jeśli okazja puka, sojusze mogą być odrzucone, a ośmiornica będzie wyglądać dla siebie.

„Pomimo współpracy, każdy partner zawsze będzie starał się zmaksymalizować swoje korzyści,” powiedział. „W przypadkach, gdy zdobycz jest łatwo dostępna, ośmiornica wydaje się używać 'przebijania’ jako sposobu na kontrolowanie zachowania partnera w sposób służący samemu sobie”, dosłownie odrzucając na bok konkurencję, aby ukraść kuszący posiłek.

Naukowcy nagrali również zdarzenia, w których nie było od razu jasne, w jaki sposób ośmiornica skorzystała z klapsa ryby. Jedną z możliwości może być to, że te negatywne akty, choć szkodliwe dla ryb, w końcu kosztowały ośmiornicę mniej energii niż współpraca. Punching może być również kara, tak, że ryba będzie wtedy lepszym partnerem w przyszłej współpracy, Samapio powiedział. Ale te wyjaśnienia są spekulacyjne, a Sampaio będzie musiał oglądać wiele więcej ośmiornica-vs.-ryby knockouts rozwikłać, co motywuje ośmiornicę rzucić pierwszy punch.

„Chcemy zrozumieć, jak wcześniejsze interakcje między dwoma zwierzętami, w kontekście całej grupy, może prowadzić do ryby się uderzył – a także, co się zmienia po tym wydarzeniu,” powiedział. „Podejrzewamy, że główny powód jest związany z możliwościami zdobyczy, oczywiście, ponieważ jest to również powód, dla którego te grupy naturalnie tworzą się w pierwszej kolejności, biorąc pod uwagę komplementarne strategie łowieckie partnerów.”

Originally published on Live Science.

.