Wczesna historiaEdit
Program baseballowy Nebraski rozpoczął się w 1889 roku jako „Old Gold Knights”. College Football Hall of Fame główny trener Eddie N. Robinson prowadził zespół przez jeden rok w 1897 roku. NU nie odnosił większych sukcesów, dopóki Tony Sharpe nie został zatrudniony w 1947 roku. Sharpe poprowadził Cornhuskers do rozgrywek okręgowych NCAA, wczesnej iteracji turnieju NCAA, w 1948 i 1950 roku. Ten ostatni sezon był ostatnim, w którym Nebraska zdobyła mistrzostwo konferencji w sezonie regularnym, aż do 2001 roku. Kadencja Sharpe’a jako głównego trenera trwała 31 lat, choć jego program nie dotarł już do turnieju NCAA.
John Sanders (1978-97)Edit
John Sanders skompilował rekord 767-453-1 w ciągu swoich 20 lat. Miał tylko dwa przegrane sezony, w tym jego ostatni. On wyprodukował trzy zespoły NCAA Tournament, co jego pierwszy wygląd w 1979 roku i następujące z postseason berths w 1980 i 1985 roku. Ostatnim rokiem prowadzenia Cornhuskers przez Sandersa był rok 1997, kiedy to program przekształcił się z Wielkiej Ósemki w Wielką Dwunastkę. Został zwolniony po sezonie.
Dave Van Horn (1998-02)Edit
Dave Van Horn został zatrudniony zaledwie 35 dni przed sezonem 1998. W jego drugim sezonie, Cornhuskers wygrał program pierwszy tytuł turnieju konferencji, a pierwszy mistrzostwa w każdym rodzaju od 1950 roku. NU dotarło do turnieju NCAA po raz pierwszy od 1985 roku, kończąc sezon 42-18. W następnym sezonie, dzięki graczowi roku Big 12 Shane’owi Komine’owi, Nebraska po raz pierwszy awansowała do Super Regional, ale zabrakło jej jednego meczu, aby dostać się do College World Series.
Nebraska rozpoczęła sezon 2001 w pierwszej dziesiątce po raz pierwszy w historii szkoły. 13-meczowa passa zwycięstw sprawiła, że NU zajęła 4. miejsce w rankingu krajowym, najwyższe w historii szkoły, i zdobyła pierwszy tytuł mistrzowski od 1950 roku. Nebraska wygrała 4-0 w Turnieju Big 12 i wygrała go po raz trzeci z rzędu, stając się pierwszą drużyną w krótkiej historii Big 12, która wygrała sezon regularny i turniej w tym samym sezonie. Cornhuskers zdobyli 8. miejsce w turnieju NCAA i po raz pierwszy w historii szkoły byli gospodarzami turnieju regionalnego, pokonując Northern Iowa i Rutgers. Awansowali do superregionu i pokonali Rice, aby pomścić porażkę 16-2 w pierwszym meczu sezonu. W pierwszym szkolnym występie w College World Series, Nebraska przegrała kolejne jednopunktowe mecze z najwyżej notowanymi Cal State Fullerton i piątym Tulane. NU zakończyła rok 2001 wynikiem 50-16, drugim z rzędu 50 zwycięskim sezonem. Cornhuskers byli 23-4 u siebie, w tym wygrali dziewięć ostatnich spotkań na Buck Beltzer Stadium. Shane Komine zdobył tytuł miotacza roku Big 12 po raz drugi z rzędu, a Van Horn został uznany trenerem roku Baseball America.
Uniwersytet Nebraski otworzył Haymarket Park w 2002 roku, wielofunkcyjny obiekt obejmujący stadiony do gry w baseball i softball. Cornhuskers pokonali siedem drużyn w trakcie sezonu, w tym 11-meczową passę zwycięstw, która zakończyła się porażką z Teksasem w finale turnieju Big 12. Dave Van Horn wygrał swój 200. mecz w Nebrasce, wygrywając 4-3 z Cal Poly 10 maja, a Jed Morris został pierwszym łapaczem w historii szkoły, który zdobył wyróżnienie All-America. Nebraska awansowała przez region po raz trzeci z rzędu, a następnie gościła Richmond w superregionie. NU pokonał Spiders w trzech meczach, aby awansować do Omaha na drugi sezon z rzędu, ale przegrał z Clemson i South Carolina w College World Series.
Po sezonie 2002, Van Horn przyjął stanowisko głównego trenera w Arkansas, jego alma mater. Van Horn opuścił Nebraskę z rekordem 214-92 i trzy proste mistrzostwa Big 12 Tournament w jego pięcioletniej kadencji. Zamieścił 16-3 znak w czterech latach gry w turnieju konferencyjnym i 15-9 rekord w turnieju NCAA.
Mike Anderson (2003-11)Edit
Długoletni asystent trenera Mike Anderson został mianowany głównym trenerem po odejściu Van Horna. Mimo, że został wybrany jako czwarty w Big 12 w pierwszym roku Andersona, Nebraska stracił tylko jedną serię konferencyjną, idąc 20-7 i wygrywając Big 12 ponownie. Cornhuskers byli gospodarzami turnieju regionalnego, ale zostali wyeliminowani przez Southwestern Missouri State, kończąc sezon 47-18. Alex Gordon zdobył wyróżnienie Collegiate Baseball Freshman All-America i został wybrany Big 12 Freshman of the Year. W 2004 roku NU spadła na ósme miejsce w Big 12 i nie udało się wygrać 40 meczów po raz pierwszy od 1998 roku, całkowicie omijając turniej NCAA.
Trzeci sezon Andersona jako głównego trenera ostatecznie stał się najlepszym zespołem w historii programu. Nebraska rozpoczęła sezon od wygrania pięciu meczów z Hawaii-Hilo, a następnie wygrała 20 z 23 spotkań. NU przegrała tylko jedną serię w konferencji i wygrała mistrzostwa Big 12 w sezonie regularnym i turnieju. Huskers zostali uznani za narodowy nr 5 i przeszli przez regionalne i super regionalne rozgrywki, pokonując Miami i awansując do College World Series po raz trzeci w ciągu pięciu lat. Cornhuskers pokonali Arizonę State i odnieśli pierwsze zwycięstwo w College World Series w historii programu, ale przegrali dwa kolejne mecze i zostali wyeliminowani. 57 zwycięstw Nebraski, w tym 33 u siebie, było największą liczbą w kraju i rekordem szkoły. Prowadzony przez Johnny’ego Dorna i Big 12 Newcomer of the Year Joba Chamberlain, NU zajął drugie miejsce w kraju w ERA, a Alex Gordon wygrał Golden Spikes Award jako najlepszy amatorski baseballista w kraju.
Nebraska spędził dużą część sezonu 2006 w pierwszej piątce w kraju, i zostały ocenione tak wysoko, jak nr 2, ale stracił osiem z ostatnich 11 gier sezonu regularnego. Byli gospodarzami turnieju regionalnego, ale zostali zdenerwowani w grach back-to-back. Pomimo rozpoczęcia sezonu na dziewiątym miejscu w kraju w 2007 roku, NU zajęła dopiero czwarte miejsce w Big 12 i została wyeliminowana o jeden mecz za mało, by dostać się do Super Regional. W 2008 roku NU straciła ośmiu miotaczy na rzecz draftu MLB i pomimo 14-meczowej zwycięskiej passy, która pomogła młodej drużynie osiągnąć pozycję nr 5 w kraju, Huskersi ponownie przegrali w rodzimym regionie. Po stracie kilku kluczowych graczy, w tym gwiazdy miotacza Johnny’ego Dorna, po sezonie 2008, Anderson nie powrócił do turnieju NCAA jako główny trener NU. Anderson został zwolniony po braku postseason całkowicie w każdym z jego ostatnich trzech sezonów, a on odszedł NU z 337-196-2 rekord w ciągu dziewięciu sezonów.
Darin Erstad (2012-19)Edit
Zanim Nebraska rozpoczęła swój pierwszy sezon w Big Ten w 2012 roku, szkoła zatrudniła byłego Huskera i Major League All-Star Darin Erstad jako głównego trenera, po tym jak spędził jeden sezon jako wolontariusz asystent trenera. Kilka dni później Ted Silva został zatrudniony jako trener miotacza Erstada, a byli Huskers Will Bolt i Jeff Christy zostali mianowani asystentami. Huskers wrócił do postseason po raz pierwszy od czterech lat w pierwszym sezonie Erstada, kwalifikując się do Big Ten Tournament, ale nie udało się zrobić NCAA Tournament.
Nebraska rozpoczęła sezon 2013 0-7, najgorszy start programu od 1976 roku. W dniu 16 kwietnia, trzy NU miotacze połączone no-hit dwunasty-ranked Arkansas, prowadzony przez byłego Huskers głównego trenera Dave Van Horn. Pomimo zakończenia sezonu z nr 31 RPI w kraju, co normalnie wystarczyłoby do zakwalifikowania się do Turnieju NCAA, rekord NU poniżej.500 zdyskwalifikował ich z rozważań. Po różnej ilości sukcesów przez pierwsze kilka sezonów Erstada, Nebraska zdobyła swój pierwszy tytuł Big Ten w 2017 roku. Rekord konferencyjny 16-7-1 zarobił Cornhuskers nr 1 nasion w Big Ten Tournament, ale przegrali z Maryland w drugiej rundzie i szybko zostali wyeliminowani z turnieju NCAA. Nebraska wróciła do turnieju w 2019 roku, wygrywając mecz otwarcia, ale późno zdmuchnięte prowadzenie przeciwko Oklahoma State i porażka z Connecticut ponownie wyeliminowały Huskers. Erstad ustąpił ze stanowiska głównego trenera po sezonie 2019, powołując się na chęć spędzenia czasu z rodziną.
Will Bolt (2020-obecnie)Edit
W dniu 14 czerwca 2019 roku Will Bolt został nazwany 24. głównym trenerem programu baseballowego Nebraski. Nebraska rozpoczęła pierwszy sezon Bolta 7-8, zanim pozostała część sezonu została odwołana z powodu ograniczeń COVID-19.
.