Mars jest bardziej wilgotny niż wcześniej sądzono, ale nie w sposób, który zwiększa jego potencjał żywicielski, nowe badanie sugeruje.

Płynna słodka woda nie może istnieć długo na mroźnej marsjańskiej powierzchni; rzeczy szybko zamarzają lub gotują się w cienkiej atmosferze planety. Ale solanki – supersolanka – mają znacznie niższą temperaturę zamarzania i mogą utrzymywać się w postaci ciekłej na Czerwonej Planecie przez dłuższy czas.

Naukowcy widzieli możliwe dowody takich płynnych solanek przez lata w postaci ciemnych smug na ciepłych zboczach Czerwonej Planety zobrazowanych przez NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter. (Nie wszyscy są przekonani, że ciekła woda jest zaangażowana w tworzenie tych „powracających linii zboczy”, jednak).

W nowym badaniu, naukowcy wykorzystali pomiary zebrane przez sondy kosmiczne badające Marsa i informacje z modeli atmosferycznych, aby opracować nowy model, który przewiduje, gdzie płynne solanki mogą istnieć na i w pobliżu powierzchni Marsa.

Powiązane: The search for water on Mars in photos

That model indicates that up to 40% of Mars could support liquid surface brines for perhaps six hours at a time. Jest to wyraźnie sezonowe zjawisko, z solankami w każdej lokalizacji możliwe podczas zaledwie 2% lub tak przez cały rok, powiedzieli członkowie zespołu badawczego. (Jeden rok na Marsie trwa 687 ziemskich dni.)

Podpowierzchnia jest prawdopodobnie jeszcze bardziej wilgotna: model sugeruje, że solanki mogą istnieć przez 10% marsjańskiego roku na głębokości około 3 cali (8 centymetrów). (A głęboka podpowierzchnia może być rzeczywiście bardzo wilgotna; europejska sonda Mars Express wykryła ostatnio dowody na istnienie dużego jeziora pod południowym biegunem Czerwonej Planety).

Ale te solanki nie są obiecującymi siedliskami dla życia, jakie znamy: są one prawdopodobnie bardzo zimne, z maksymalnymi temperaturami około minus 55 stopni Fahrenheita (minus 48 stopni Celsjusza), powiedzieli naukowcy.

„Nasze wyniki wskazują, że (meta)stabilne solanki na powierzchni Marsa i jego płytkiej podpowierzchni (kilka centymetrów głębokości) nie nadają się do zamieszkania, ponieważ ich aktywność wodna i temperatury nie mieszczą się w znanej tolerancji dla życia na Ziemi”, napisali w nowym badaniu, które zostało opublikowane w poniedziałek (11 maja) w czasopiśmie Nature Astronomy.

Jest jednak srebrna podszewka w tej astrobiologicznej ciemnej chmurze. Ponieważ te solanki najwyraźniej nie mogą wspierać życia podobnego do ziemskiego, przyszłe misje marsjańskie powinny być w stanie zbadać je i otaczające je obszary, nie martwiąc się zbytnio o zanieczyszczenie ich mikrobami z naszego świata, powiedzieli członkowie zespołu badawczego.

„Te nowe wyniki zmniejszają pewne ryzyko związane z badaniem Czerwonej Planety, jednocześnie przyczyniając się do przyszłej pracy nad potencjałem warunków nadających się do zamieszkania na Marsie”, współautor Alejandro Soto, starszy naukowiec w Southwest Research Institute w Boulder, Colorado, powiedział w oświadczeniu.

Mars był bardzo różny w odległej przeszłości niż jest dzisiaj. Starożytna Czerwona Planeta zawierała grubą atmosferę i mnóstwo wody powierzchniowej, w tym, niektórzy naukowcy uważają, ogromny ocean, który obejmował być może 40% jej północnej półkuli. Ale rzeczy zmieniły się dramatycznie około 4 miliardów lat temu, kiedy Mars stracił swoje globalne pole magnetyczne, a cząsteczki ze Słońca zaczęły pozbywać się powietrza z planety.

• Woda na Marsie: Eksploracja i dowody
• Czy na Marsie może dziś istnieć życie?
• 7 największych tajemnic Marsa

Mike Wall jest autorem „Out There” (Grand Central Publishing, 2018; ilustrował Karl Tate), książki o poszukiwaniu obcego życia. Śledźcie go na Twitterze @michaeldwall. Śledź nas na Twitterze @Spacedotcom lub na Facebooku.

OFFER: Save 45% on 'All About Space’ 'How it Works’ and 'All About History’!

Przez ograniczony czas możesz wykupić cyfrową prenumeratę dowolnego z naszych bestsellerowych magazynów naukowych za jedyne 2 dol.38 miesięcznie, czyli 45% taniej od standardowej ceny za pierwsze trzy miesiące. View Deal

.