To jest najtrudniejsza część. Masz w głowie genialny pomysł, widzisz dokładnie, co chcesz osiągnąć, masz to poczucie, że wiesz, jak to zrobić, ale… jak zacząć? To największe wyzwanie, bo pierwsza linia jest bazą dla kolejnej, i kolejnej, i kolejnej. Narysuj ją źle i wszystko będzie zrujnowane… czyż nie?

Nie ma jednego poprawnego sposobu na rozpoczęcie rysunku. Artyści używają różnych metod, które najlepiej współgrają z ich osobistym stylem pracy. Ale jeśli jesteś początkujący, są szanse, że znasz tylko jedną lub dwie metody, i używasz ich nawet wtedy, gdy nie wydają się działać dla Ciebie.

W tym artykule pokażę Ci pięć popularnych metod rozpoczynania rysowania stworów/postaci. Przedstawię Ci ich wady i zalety, abyś mógł zdecydować, która z nich jest dla Ciebie najlepsza. Nie patrz jednak tylko na stosunek plusów do minusów – nie wszystkie z nich mogą być dla Ciebie ważne!

1. Śledzenie

Co to jest?

Jest to z pewnością najbardziej popularna metoda wśród prawdziwych początkujących. Ilekroć czytam historie profesjonalnych artystów, zawsze przyznają, że to właśnie w ten sposób zaczynali. Zasadniczo, rysowanie polega na rysowaniu nad obrazkiem w celu skopiowania jego linii, częściowo lub całkowicie. W rezultacie otrzymujemy rysunek z czystymi liniami i doskonałymi proporcjami. W celu prześledzenia:

1. Znajdź rysunek/zdjęcie (im wyraźniejsze linie, tym lepiej).
2. Przykryj go cienką kartką papieru, aby widzieć przez nią oryginalny obraz (możesz użyć prowizorycznego stołu świetlnego, jak okno).
3. Narysuj linie, które widzisz.

Pros

• Rysunek jest czysty.
• Proporcje są idealne.
• Wiąże się z tym niewielki wysiłek.
• Poprawia zdolności manualne.
• Proces jest bardzo intuicyjny, nawet dla dziecka.
• Dostajesz ładny obrazek bez żadnych umiejętności artystycznych.
• Dobry wynik jest prawie gwarantowany.

Konsekwencje

• Rysunek nie jest tak naprawdę twój (jeśli nazywasz go twoim, to jest to kradzież sztuki!).
• Ponieważ nie jest twój, wszelkie pochwały, jakie otrzymasz za jego narysowanie, nie są tak naprawdę skierowane do ciebie.
• Nie możesz w ten sposób narysować tego, co chcesz, tylko coś, co zostało już wcześniej narysowane.
• To jednorazowe rozwiązanie.
• Ponieważ daje ci to świetne rezultaty przy niewielkim wysiłku, może być ci trudniej włożyć wysiłek w prawdziwe rysowanie później.
• Nie czyni cię artystą, ale raczej ludzką kopiarką.

Jak się tego nauczyć?

Poprzez robienie tego. To nie jest trudne, naprawdę!

2. Imaginative Tracing

What Is It?

This is the method that beginners may consider the only honest one. Możesz lub nie możesz użyć referencji do tego; w końcu wszystko sprowadza się do wyobrażenia sobie linii. Proces wygląda tak:

1. Zdobądź czystą kartkę papieru.
2. Patrz na nią i wyobraź sobie rysunek, który chcesz narysować.
3. Narysuj nad wyobrażonymi liniami.

Pros

• Jest bardzo intuicyjny.
• Jeśli uważasz się za utalentowanego, jest to do pewnego stopnia łatwe.
• Jeśli wiesz co robisz, linie są bardzo czyste i schludne.
• Nie wymaga narzędzia wrażliwego na nacisk.

Konsekwencje

• Im bardziej złożony temat, tym więcej „talentu”/doświadczenia/doskonałej wyobraźni wizualnej wymaga.
• Nie wiesz tak naprawdę, co rysujesz, dopóki nie jest to zrobione – to zgadywanka.
• Im więcej zgadujesz, tym większy bałagan.
• Wynik rzadko odpowiada twojej wizji.
• Każdy mały błąd jest zabójczy dla wyniku końcowego.
• Wymaga dużego wysiłku bez gwarancji przyzwoitych rezultatów.

Jak się tego nauczyć?

Nie ucz się tego. Ucz się innych metod, a ta umiejętność będzie aktualizowana automatycznie.

3. Rysunek strukturalny

Co to jest?

Kiedy zaczynasz poważnie uczyć się rysować, mówi się ci, że linie końcowe są wynikiem wytycznych, rodzajem wewnętrznego szkieletu rysunku. Oto jak wykorzystujesz tę wiedzę:

1. Zdobądź zestaw odniesień pojedynczego przedmiotu.
2. Przeanalizuj je, aby zrozumieć strukturę przedmiotu (coś wspólnego dla każdego jego zdjęcia).
3. Użyj imaginacyjnego śledzenia, aby narysować strukturę w prosty sposób.
4. Użyj struktury jako wytycznych dla ostatecznego rysunku.

Pros

• Jeśli odpowiednio przeanalizujesz temat, możesz tworzyć bardzo realistyczne rysunki bez odniesienia.
• To daje Ci kontrolę i możliwość poprawiania błędów na bieżąco.
• Nie musisz zgadywać, gdzie umieścić końcowe linie, aby były wyraźne.
• Możesz modyfikować to, czego się nauczyłeś, zanim nauczysz się czegoś nowego.
• Jesteś w stanie nauczyć innych, jak coś narysować.
• To idealne dla analitycznego umysłu.

Konsekwencje

• Rysunek może stać się naprawdę niechlujny, jeśli użyjesz zbyt wielu wytycznych lub narysujesz je zbyt mocno.
• Pozy wychodzą sztywne i nienaturalne, ponieważ musisz je najpierw zaplanować (chyba że użyjesz referencji).
• Musisz włożyć dużo wysiłku, aby dogłębnie przeanalizować temat.
• To wymaga dużo praktyki.
• Jeśli użyjesz złej struktury, końcowe linie wyjdą źle, bez względu na to, ile czasu w to włożysz.
• Myślenie strukturalne może być bardzo nieintuicyjne dla typowego umysłu artystycznego.
• Struktury mogą być łatwo zapomniane, jeśli nie ćwiczysz ich rysowania przez jakiś czas.
• Trzeba się skoncentrować, aby rysować w ten sposób.

Jak się tego nauczyć?

Rysunek strukturalny jest bardziej wymyślną nazwą dla rysowania z wyobraźni, więc możesz użyć któregoś z tych tutoriali, aby się go nauczyć:

• Why Is It So Hard to Draw From Imagination? Here’s How to Do It!
• How to Learn to Draw: Stage 3, Visual Database
• How to Draw a Stick Figure: a Complex Guide
• How to Draw Animals Series
• Human Anatomy Fundamentals Series

4. Rysowanie gestów

Co to jest?

Każde żywe stworzenie ma pewien rytm przejawiający się w każdej pozie jego ciała. Ten rytm może być naszkicowany bardzo szybko i łatwo, ale nie można ukończyć obrazu używając tylko tej metody. Oto jak możesz jej użyć:

1. Zbierz zestaw odniesień jednego tematu.
2. Przeanalizuj je, aby dostrzec wspólne linie.
3. Użyj tych linii do naszkicowania prostego przedstawienia ciała (imaginative tracing).
4. Użyj szkicu gestu jako sugestii do narysowania nad nim struktury.
5. Użyj poprzednich szkiców jako wytycznych do ostatecznych linii.

Pros

• Jest prosty do nauczenia się.
• Sprawia, że pozy są bardzo naturalne.
• Rysunki wyglądają dobrze nawet bez szczegółów.
• Pozwala naszkicować pomysł i zapisać go na później.
• Od razu widzisz, co próbujesz narysować, więc możesz to łatwo porównać i dostosować do swojej wizji (lub odrzucić i nie tracić na to więcej czasu!).
• Pozwala rysować bez myślenia.
• Zapisuje się jako pamięć mięśniowa ręki, więc nie zapomnisz tego łatwo.

Konsekwencje

• Musisz mieć do tego artystyczny umysł.
• Rysunek może stać się niechlujny, jeśli nie jesteś ostrożny.
• Wymaga dużo praktyki.
• Opiera się na nieintuicyjnym ruchu ręki (mniej nadgarstka, więcej łokcia/ramienia).

Jak się tego nauczyć?

Bardzo prosto! Moja ulubiona metoda to:

1. Znajdź dobrej jakości wideo ze zwierzęciem, które chcesz narysować (lub na którym chcesz oprzeć swoje wyobrażone stworzenia).
2. Przerwij wideo, gdy zobaczysz interesującą pozę.
3. Narysuj ją bardzo szybko, analizując co możesz uprościć i jak.
4. Narysuj ją jeszcze raz, tym razem z pamięci.
5. Wznów wideo i powtórz od kroku 2.

Możesz też spróbować jednego z tych tutoriali:

• Quick Tip: Tworzenie dynamicznych póz za pomocą rysowania gestów
• Podstawy anatomii człowieka: Learning to See and Draw Energy
• Human Anatomy Fundamentals: Balance and Movement
• Introduction to Digital Figure Drawing

5. Stymulacja wizualna

Co to jest?

To jest skierowane głównie do artystów cyfrowych, chyba że masz stół świetlny lub inne środki do symulacji warstw. Jest to najprostsza metoda z możliwych, a także najbardziej podstawowa. Nie potrzebujesz nawet pomysłu, żeby zacząć! Jak to zrobić?

1. Narysuj plątaninę przypadkowych linii i krzywych.
2. Przeanalizuj obraz i spróbuj dostrzec w nim szkic gestu.
3. Utwórz nową warstwę lub umieść nad nią cienką kartkę papieru.
4. Naznacz to, co widzisz.
5. Dodaj strukturę.
6. Dodaj linie końcowe.

Prosy

• Nie potrzebujesz żadnego pomysłu, żeby zacząć.
• Nigdy nie tropisz z wyobraźni, więc możesz kontrolować każdy krok.
• Jest bardzo prosty w użyciu, więc możesz stworzyć wiele „baz” i wybrać z nich tę najbardziej obiecującą.
• Każdy krok staje się bazą dla kolejnego, bardziej szczegółowego kroku, a błędy możesz naprawić, gdy są jeszcze proste.

Konsekwencje

• Nie jest zbyt wygodny w użyciu, jeśli jesteś tradycyjnym artystą.
• Musisz mieć pewne zestawy pędzli, które najbardziej pobudzą twoją wyobraźnię.
• Musisz mieć dobrze rozwiniętą wyobraźnię twórczą (jeśli często znajdujesz fantastyczne stworzenia w chaotycznych wzorach, to ją masz).
• Aby robić to dobrze, musisz też być dobry w gestach i strukturze.

Jak się tego nauczyć?

Obserwuj wzory wokół siebie i spróbuj coś w nich dostrzec. To da ci pomysły na przyszłe rysunki i rozwinie twoją twórczą wyobraźnię. Możesz również rysować pseudo-gestowe szkice obiektów nieożywionych (na przykład linie czołgu mogą być włączone w bardzo silną bestię).

Nie znam wielu poradników na ten temat, ale ten będzie dla Ciebie bardzo pomocny:

• Draw Your Mind Out: How to Create Without Thinking

Wnioski

Jak widzisz, podstawowe metody, których mogłeś używać, są w rzeczywistości najtrudniejsze. Nie wiemy, co rysujemy, dopóki nie mamy z czym porównać naszej wizji. Bez względu na to, którą metodę wybierzesz, zawsze dobrze jest zacząć od czegoś szybkiego i prostego, co potem stanie się bazą dla bardziej złożonych linii.

Podsumowując, oto optymalny sposób użycia każdej z metod:

• Stymulacja wzrokowa: aby stworzyć pomysł
• Rysowanie gestów: aby uchwycić rytm ciała istoty
• Rysowanie strukturalne: aby prawidłowo narysować elementy ciała
• Śledzenie wyobraźni: gdy narzędzie, którego używasz, nie ma czułości na nacisk (co uniemożliwia rysowanie lżejszych wytycznych)
• Tracing: gdy potrzebujesz idealnej kopii czegoś