Pytanie
Czy jakakolwiek grupa rdzennych Amerykanów miała wpływ na mężczyzn, którzy sporządzili dokumenty regulujące Stany Zjednoczone?
Odpowiedź
W 1744 roku Canasatego, przywódca narodu Onondaga i rzecznik Konfederacji Irokezów, doradzał brytyjskim kolonistom:
„…. Z całego serca zalecamy Unię i dobre porozumienie między wami, nasi bracia. Nasi mądrzy przodkowie ustanowili unię i jedność między pięcioma narodami; to uczyniło nas potężnymi, dało nam wielką wagę i autorytet wśród naszych sąsiadów. Jesteśmy potężną konfederacją, a przez przestrzeganie tych samych metod, które przyjęli nasi mądrzy przodkowie, zdobędziecie nową siłę i moc.”
Napomnienie Canasatego i inne dowody doprowadziły niektórych uczonych do przekonania, że rządy rdzennych Amerykanów, zwłaszcza Irokezów, posłużyły za wzór dla rządu nowego narodu. Inni obalają tę teorię i twierdzą, że twórcy Konstytucji Stanów Zjednoczonych i innych dokumentów nie potrzebowali przykładu rządów indiańskich, ponieważ mogli odwołać się do licznych angielskich i kontynentalnych europejskich teorii politycznych.
Konfederacja Irokezów jest najstarszym tego rodzaju stowarzyszeniem w Ameryce Północnej. Chociaż niektórzy uczeni uważają, że Pięć Narodów (Oneida, Onondaga, Cayuga, Mohawk i Seneca) utworzyło Ligę Irokezów w XII wieku, najbardziej popularna teoria głosi, że konfederacja powstała około 1450 roku, przed „odkryciem” Ameryki przez Kolumba. Te pięć narodów miało wspólne cechy językowe i kulturowe, a zawiązały sojusz, by chronić się przed inwazją i obradować nad wspólnymi sprawami. W XVIII wieku do ligi dołączyli Tuscarora, zwiększając liczbę członków do sześciu narodów.
Inni uczeni nie są przekonani. Antropolog Elisabeth Tooker, na przykład, argumentowała, że europejska teoria polityczna i precedens dostarczały modeli dla amerykańskich założycieli, podczas gdy dowody na wpływ Indian były bardzo słabe. Chociaż koncepcja Konfederacji Irokezów mogła być podobna do pierwszych wysiłków Stanów Zjednoczonych zmierzających do zjednoczenia sojuszu, Irokezi zbudowali swój rząd na zupełnie innych zasadach. Wszystkie narody należące do Ligi Irokezów żyły w społeczeństwie matrylinearnym, w którym status i majątek dziedziczono po linii matki. Naczelnicy nie byli wybierani, ale raczej wybierały ich klanowe matki. Reprezentacja nie opierała się na równości ani na liczbie ludności. Zamiast tego liczba członków Rady przypadająca na każdy naród była oparta na tradycyjnej hierarchii narodów w ramach konfederacji. Co więcej, Liga Sześciu Narodów nie miała scentralizowanej władzy, takiej jak w systemie federalnym, który ostatecznie przyjęli Euroamerykanie. Argumenty te są jednak intrygujące. Chcecie dowiedzieć się więcej? Przeczytaj debatę pomiędzy Elisabeth Tooker i Brucem Johansenem oraz artykuły w William and Mary Quarterly Forum (1996) cytowane poniżej.