By Dr. A.J. Drenth

As with all introverts, INFJs’ and INTJs’ first order of business is an internal one. Lubią majstrować przy pomysłach, perspektywach, teoriach, wizjach, historiach, symbolach i metaforach. Ich dominująca funkcja, Introwertyczna Intuicja (Ni), służy jako prawdziwy fundament dla tego wewnętrznego domu zabaw. W tym poście zbadamy wewnętrzne funkcjonowanie i manifestacje Introwertycznej Intuicji u INFJ i INTJ. Ponieważ Ni jest funkcją postrzegania, INJ często informują, że jej działanie nie wymaga wysiłku. Kiedy INJ wyrażają potrzebę „myślenia o” czymś, oznacza to coś zupełnie innego niż w przypadku innych typów. Mianowicie, lwia część „myślenia” lub przetwarzania poznawczego INJ ma miejsce poza ich świadomością. Ich najlepsze myślenie jest zazwyczaj wykonywane bez myślenia, przynajmniej nie świadomie. Dla INJ, „przespanie” problemu jest tak pewną drogą do rozwiązania jak każda inna.

Ponieważ Ni wykonuje dużą część swojej pracy podświadomie, może się wydawać, że ma pewną magiczną jakość na ten temat. W rzeczywistości, nie jest niczym niezwykłym, że INJ są postrzegani jako posiadający pewien stopień zdolności parapsychicznych lub proroczych. Pomimo swojego magicznego wyglądu, Ni może być rozumiane na racjonalnej podstawie.

To co wydaje się zachodzić to fakt, że wielu INJ posiada bardzo wrażliwą funkcję niższego rzędu, Extraverted Sensation (Se), która gromadzi ogromne ilości informacji sensorycznych ze świata zewnętrznego, w tym subtelności, które inne typy osobowości mają tendencję do przegapiania. Ich Ni następnie podświadomie przetwarza te dane, aby nadać im sens, jak przy układaniu puzzli. Po zakończeniu tej pracy Ni generuje wrażenie, które wydaje się pojawiać „znikąd”. Ale faktem jest, że intuicja nie wzięła się znikąd, ale z syntezy danych sensorycznych zebranych z bezpośredniego otoczenia w połączeniu z informacjami z własnej psychiki INJ.

Introwersyjna Intuicja (Ni), Wizja, & Piękno

Często mówi się, że istoty ludzkie polegają bardziej na wzroku niż na jakimkolwiek innym z pozostałych zmysłów. Wydaje się to szczególnie prawdziwe w przypadku INJ, którzy często zgłaszają silny wizualny element do ich Introwertycznej Intuicji. Często myślą raczej za pomocą obrazów niż słów. Ich intuicje często manifestują się w formie symboli, obrazów, snów lub wzorów. Jest to zgodne z Jungowską charakterystyką typu Ni jako marzyciela, artysty lub jasnowidza. Istnieje wyraźny wizualny charakter tych pojęć, dlatego terminy związane z wizją – dalekowzroczność, wgląd, jasnowidz, wizjoner, itp. są niezmiennie używane w opisie INJ.

Rozważając wizualną naturę Ni, nie jest niespodzianką, że wielu INJ jest bardzo wrażliwych na piękno – wizualne, metaforyczne lub inne. Francuski filozof i INTJ Jean Paul Sartre wyznał: „Jestem tylko pragnieniem piękna”. Inny INTJ, Frederich Nietzsche, napisał, że „życie jest wartościowe tylko jako zjawisko estetyczne”. Co wydaje się być tutaj wielką ironią, to fakt, że, przynajmniej powierzchownie, INJ wydają się cenić estetykę w sposób podobny do ich typologicznych przeciwieństw, ESFP / ESTPs. Pozornym powodem tego jest fakt, że zarówno INJ jak i ESP używają Se jako jednej ze swoich czterech funkcji. Różnica polega na tym, że ESP używają Se bardziej świadomie, podczas gdy INJ robią to bardziej nieświadomie.

To wyjaśnia, dlaczego INJ, najbardziej pozaświatowe i abstrakcyjne typy, są często zakłopotane przez ich odczuwaną potrzebę tworzenia piękna i zamykania się w pięknym otoczeniu. To reprezentuje wspólny punkt różnicy pomiędzy INFJ i INFP. Mianowicie, INFJ mają tendencję do posiadania o wiele bardziej wyrafinowanych, wyszukanych i wykwintnych gustów niż INFP, dla których odczuwanie jest introwertyczne (Si).

Widok z lotu ptaka

Wśród wszystkich typów, INJ są tymi najbardziej zainteresowanymi „wielkim obrazem”. Można to zrozumieć w kategoriach ich Ni, które jest najbardziej abstrakcyjną i wybiegającą w przyszłość funkcją ze wszystkich funkcji. Ni jest wszechstronne i holistyczne. Jego wizje, odpowiedzi i spostrzeżenia manifestują się jako kompleksowe całości. W konsekwencji INJ często czują się bardziej jak odbiorcy niż twórcy swoich genialnych pomysłów.

W swoim pamiętniku, On Writing, Stephen King (INTJ) opisuje swój proces pisania powieści. On jest nieugięty co do faktu, że nie planuje świadomie lub fragmentarycznie fabuły lub kierunku swoich opowieści. Raczej jego historie wyłaniają się z jego podświadomości jako istniejące wcześniej całości, wymagające niewiele, jeśli chodzi o świadomy wysiłek czy planowanie. Inni powieściopisarze INJ donoszą o podobnych doświadczeniach, czując że po ustanowieniu króćca do ich twórczej nieświadomości, ich pomysły wydają się płynąć bez wysiłku i bez woli.

Z powodu nieodłącznego poczucia kompletności w Ni-spawned wglądach, INJ często czują że otrzymali sneak preview przyszłości, lub przynajmniej wizję możliwej przyszłości. To silne poczucie przewidywania może służyć jako siła napędowa za ich pragnieniem zobaczenia swoich ideałów urzeczywistnionych.

Zbieżność, Pewność & Przekonanie

Choć technicznie nie jest to funkcja osądzająca, Ni często działa w sposób zbieżny, dostarczając eleganckich odpowiedzi i rozwiązań złożonych problemów. Jak omówiono powyżej, Ni bierze wskazówki zebrane przez Se i nieświadomie składa je razem w kierunku kompleksowego rozwiązania. Osoby z INJ często zgłaszają, że rozwiązanie pojawia się poprzez pojedynczy błysk wglądu – moment „aha!”. Może to nastąpić podczas snu lub czuwania, ale zwykle przychodzi nagle i naraz, jak niespodziewany prezent. Filozof Fryderyk Nietzsche opisuje swój proces intuicyjny w ten sposób:

Coś głęboko konwulsyjnego… nagle staje się widzialne i słyszalne z nieopisaną definicją i dokładnością… Jest ekstaza, której straszliwe napięcie jest czasami uwalniane przez powódź łez… Jest uczucie, że jest się całkowicie poza zasięgiem ręki… Wszystko dzieje się bez woli, jak gdyby erupcja wolności, niezależności, mocy i boskości. Spontaniczność obrazów i porównań jest najbardziej niezwykła; traci się wszelką percepcję tego, co jest obrazem i porównaniem; wszystko oferuje się jako najbardziej natychmiastowe, dokładne i proste środki wyrazu.

Potężne środki, przez które Introwertyczna Intuicja ujawnia swoje spostrzeżenia, są związane z jelitowym poczuciem przekonania i pewności. Na głębokim poziomie intuicyjnym, INJ doświadczają swoich intuicji jako prawdziwych i godnych zaufania. Ale nie mogą na tym poprzestać. Kiedy już otrzymają intuicję, muszą pracować nad jej rozwinięciem. Muszą ją wyartykułować i zilustrować, aby uczynić ją dostępną i użyteczną dla innych. W tym miejscu do akcji wkracza ich funkcja pomocnicza – ekstrawertyczne odczuwanie (Fe) lub ekstrawertyczne myślenie (Te), które pomaga im rozpakować ich wizję, coś w rodzaju dekompresji pliku komputerowego. Proces ten może być czasem trudny i żmudny, czasami trwa dłużej niż narodziny samej wizji. Ale aby inni mogli zaufać i stanąć za nią, INTJ muszą dołożyć wszelkich starań, aby przełożyć swoją wizję na słowa, obrazy lub formuły. Dla INTJ może to oznaczać przedstawienie szczegółowych ram proponowanego rozwiązania, w tym jego części i procesów. Osoby INFJ mogą zdecydować się na bardziej metaforyczne lub narracyjne podejście, używając analogii, obrazów słownych lub opowieści, aby zilustrować swoje spostrzeżenia.

Rektyfikacja sprzeczności & Paradoksy

Ni może być również skutecznym narzędziem do obsługi paradoksalnych lub sprzecznych dowodów. Dla racjonalnego umysłu dwa sprzeczne twierdzenia nie mogą jednocześnie współistnieć; jedno z nich musi zostać uznane za fałszywe. Ale według Junga, nieświadomość, poprzez swoją wrodzoną kreatywność, jest biegła w godzeniu przeciwieństw i przekraczaniu paradoksów.

Mój przyjaciel INFJ jest mistrzem paradoksalnego lub janusowego myślenia. W naszych dyskusjach o filozofii, starała się przekroczyć tradycyjne kategoryzacje i dychotomie twierdząc, że wiedza jest jednocześnie względna i absolutna, subiektywna i obiektywna, czasowa i wieczna, itd. I znów, dla racjonalnego umysłu, który rozkoszuje się takimi dychotomiami, a nawet na nich polega, może to być trudne do przełknięcia. Jednak gdy spojrzy się na to przez pryzmat Ni, pozorne paradoksy mogą stać się łatwiej zrozumiałe i wytłumaczalne.