Ostrzeżenia

Zawarte jako część punktu PRECAUTIONS.

Przeciwwskazania

Dokrwienie mięśnia sercowego, zawał mięśnia sercowego i dławica Prinzmetala

Stosowanie wstrzyknięcia IMITREX jest przeciwwskazane u pacjentów z niedokrwienną lub naczynioruchową chorobą wieńcową. Istnieją rzadkie doniesienia o poważnych kardiologicznych działaniach niepożądanych, w tym o ostrym zawale mięśnia sercowego, występujących w ciągu kilku godzin po podaniu produktu IMITREX we wstrzyknięciu. Niektóre z tych reakcji wystąpiły u pacjentów bez rozpoznanej CAD. Wstrzyknięcie produktu leczniczego IMITREX może powodować skurcz naczyń tętnic wieńcowych (dławica Prinzmetala), nawet u pacjentów bez udokumentowanej CAD.

Przed otrzymaniem wstrzyknięcia produktu leczniczego IMITREX należy przeprowadzić ocenę układu sercowo-naczyniowego u pacjentów nie przyjmujących tryptanów, u których występuje wiele czynników ryzyka sercowo-naczyniowego (np. podwyższony wiek, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, palenie tytoniu, otyłość, silna rodzinna historia CAD). Jeśli istnieją dowody na występowanie CAD lub skurczu tętnic wieńcowych, wstrzyknięcie produktu leczniczego IMITREX jest przeciwwskazane. U pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka chorób układu krążenia, u których ocena układu krążenia jest negatywna, należy rozważyć podanie pierwszej dawki produktu leczniczego IMITREX we wstrzyknięciu w warunkach nadzoru medycznego i wykonanie elektrokardiogramu (EKG) bezpośrednio po podaniu produktu leczniczego IMITREX we wstrzyknięciu. W przypadku takich pacjentów należy rozważyć okresową ocenę układu sercowo-naczyniowego u osób stosujących IMITREX we wstrzyknięciach przez dłuższy czas.

Arytmie

Zgłaszano zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca, w tym częstoskurcz komorowy i migotanie komór prowadzące do zgonu, występujące w ciągu kilku godzin po podaniu agonistów receptora HT1. IMITREX jest przeciwwskazany u pacjentów z zespołem Wolffa-Parkinsona-Whitesa lub zaburzeniami rytmu serca związanymi z innymi zaburzeniami dodatkowych dróg przewodzenia w sercu.

Ból/nacisk/ucisk w klatce piersiowej, gardle, szyi i/albo szczęce

Uczucie napięcia, bólu, ucisku i ciężkości w przedsercu, gardle, szyi i szczęce często występuje po leczeniu produktem IMITREX i zazwyczaj nie jest pochodzenia sercowego. Należy jednak przeprowadzić ocenę kardiologiczną, jeśli u tych pacjentów występuje duże ryzyko sercowe. Stosowanie wstrzyknięcia preparatuIMITREX jest przeciwwskazane u pacjentów z CAD oraz u pacjentów z dławicą piersiową z wariantem Pinzmetala.

Zdarzenia naczyniowo-mózgowe

Krwotok mózgowy, krwotok podpajęczynówkowy i udar mózgu występowały u pacjentów leczonych agonistami 5-HT1, a niektóre z nich zakończyły się zgonem. W kilku przypadkach wydaje się możliwe, że zdarzenia naczyniowo-mózgowe były pierwotne, agonista 5-HT1 został podany w błędnym przekonaniu, że doświadczane objawy były konsekwencją migreny, podczas gdy tak nie było. Ponadto, pacjenci z migreną mogą być narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia pewnych zdarzeń mózgowo-naczyniowych (np, Przed rozpoczęciem leczenia bólu głowy u pacjentów, u których nie zdiagnozowano wcześniej migreny lub klasterowego bólu głowy lub u pacjentów, u których występują nietypowe objawy, należy wykluczyć inne potencjalnie poważne schorzenia neurologiczne.Wstrzyknięcie produktu leczniczego IMITREX jest przeciwwskazane u pacjentów z udarem mózgu lub TIA w wywiadzie.

Inne reakcje skurczowe naczyń

Wstrzyknięcie produktu leczniczego IMITREX może powodować reakcje skurczowe naczyń innych niż wieńcowe, takie jak niedokrwienie naczyń obwodowych, niedokrwienie i zawał naczyń przewodu pokarmowego (objawiające się bólem brzucha i krwawą biegunką), zawał śledziony i zespół Raynauda. U pacjentów, u których wystąpią objawy lub oznaki sugerujące reakcję skurczu naczyń innych niż wieńcowe po zastosowaniu jakiegokolwiek agonisty receptora 5-HT1, należy wykluczyć reakcję skurczu naczyń przed otrzymaniem dodatkowych wstrzyknięć produktu leczniczegoIMITREX.

Zgłaszano przypadki przemijającej i trwałej ślepoty oraz znacznej częściowej utraty wzroku podczas stosowania agonistów receptora 5-HT1. Ponieważ zaburzenia widzenia mogą być częścią napadu migreny, związek przyczynowy pomiędzy tymi zdarzeniami a stosowaniem agonistów 5-HT1 nie został jednoznacznie ustalony.

Ból głowy spowodowany nadużywaniem leków

Nadużywanie leków stosowanych w ostrej migrenie (np. ergotaminy, tryptanów, opioidów lub połączenia tych leków przez 10 lub więcej dni w miesiącu) może prowadzić do zaostrzenia bólu głowy (ból głowy spowodowany nadużywaniem leków). Ból głowy spowodowany nadużywaniem leków może objawiać się codziennymi bólami głowy przypominającymi migrenę lub wyraźnym zwiększeniem częstości napadów migreny. Konieczna może być detoksykacja pacjentów, w tym odstawienie nadużywanych leków, oraz leczenie objawów odstawiennych (do których często należy przejściowe zaostrzenie bólu głowy).

Zespół serotoninowy

Zespół serotoninowy może wystąpić po podaniu produktu IMITREX we wstrzyknięciu, szczególnie w przypadku jednoczesnego stosowania z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (TCA) i inhibitorami MAO. Serotonin syndromesymptoms mogą obejmować zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, halucynacje, śpiączka), niestabilność autonomiczna (np. tachykardia, labilne ciśnienie krwi, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. hiperrefleksja, brak koordynacji), i / lub objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka). Początek objawów występuje zwykle w ciągu kilku minut do kilku godzin od przyjęcia nowej lub większej dawki leku serotoninergicznego. W przypadku podejrzenia zespołu serotoninowego należy przerwać podawanie produktu leczniczego IMITREX.

Wzrost ciśnienia krwi

Znaczne podwyższenie ciśnienia krwi, w tym przełom nadciśnieniowy z ostrym upośledzeniem czynności narządów, zgłaszano w rzadkich przypadkach u pacjentów leczonych agonistami 5-HT1, w tym u pacjentów bez nadciśnienia tętniczego w wywiadzie. Należy kontrolować ciśnienie krwi u pacjentów leczonych produktem leczniczym IMITREX. Wstrzyknięcie IMITREX jest przeciwwskazane u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym.

Reakcje anafilaktyczne/anafilaktoidalne

Reakcje anafilaktyczne/anafilaktoidalne występowały u pacjentów otrzymujących IMITREX. Reakcje takie mogą zagrażać życiu lub być śmiertelne. Ogólnie, reakcje anafilaktyczne na leki występują częściej u osób z nadwrażliwością na wiele alergenów w wywiadzie. Wstrzyknięcie IMITREX jest przeciwwskazane u pacjentów z reakcją nadwrażliwości na IMITREX w wywiadzie.

Napady drgawek

Zgłaszano przypadki napadów drgawek po podaniu produktu IMITREX. Niektóre z nich wystąpiły u pacjentów z napadami w wywiadzie lub ze współistniejącymi stanami predysponującymi do wystąpienia napadów. Istnieją również doniesienia o pacjentach, u których nie występują takie czynniki predysponujące. Zastrzyki IMITREX należy stosować ostrożnie u pacjentów z padaczką w wywiadzie lub w stanach związanych z obniżonym progiem drgawkowym.

Informacje dla pacjenta

Należy zalecić pacjentowi zapoznanie się z zatwierdzoną przez FDA etykietą dla pacjenta (PATIENT INFORMATION and Instructions for Use).

Risk of Myocardial Ischemia And/Or Infarction, Prinzmetal’s Angina, Other Vasospasm-Related Events, Arrhythmias, And Cerebrovascular Events

Należy poinformować pacjentów, że wstrzyknięcie IMITREX może powodować poważne działania niepożądane dotyczące układu sercowo-naczyniowego, takie jak zawał serca lub udar mózgu. Chociaż poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe mogą wystąpić bez objawów ostrzegawczych, pacjenci powinni zwracać uwagę na oznaki i objawy bólu w klatce piersiowej, skrócenie oddechu, nieregularne bicie serca, znaczny wzrost ciśnienia krwi, osłabienie i niewyraźną mowę oraz powinni zwrócić się o poradę lekarską w przypadku zaobserwowania jakichkolwiek oznak lub objawów. Należy poinformować pacjentów o znaczeniu tej kontroli.

Reakcje anafilaktyczne/anafilaktoidalne

Należy poinformować pacjentów, że u pacjentów otrzymujących wstrzyknięcie IMITREX wystąpiły reakcje anafilaktyczne/anafilaktoidalne. Reakcje takie mogą zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu. Ogólnie rzecz biorąc, wystąpienie reakcji anafilaktycznych na leki jest bardziej prawdopodobne u osób z nadwrażliwością na wiele alergenów w wywiadzie.

Połączone stosowanie z innymi tryptanami lub lekami z grupy ergotanu

Należy poinformować pacjentów, że stosowanie wstrzyknięcia IMITREX w ciągu 24 godzin od przyjęcia innego tryptanu lub leku z grupy ergotanu (w tym dihydroergotaminy lub metysergidu) jest przeciwwskazane.

Zespół serotoninowy

Uwaga dla pacjentów na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego podczas stosowania wstrzyknięcia IMITREX lub innych tryptanów, szczególnie podczas jednoczesnego stosowania z SSRI, SNRI, TCA i inhibitorami MAO.

Nadużywanie leków Ból głowy

Informowanie pacjentów, że stosowanie leków na ostrą migrenę przez 10 lub więcej dni w miesiącu może prowadzić do zaostrzenia bólu głowy i zachęcanie pacjentów do rejestrowania częstotliwości bólu głowy i stosowania leków (np, przez prowadzenie dziennika bólu głowy) .

Ciąża

Należy poinformować pacjentów, aby powiadomili swojego dostawcę usług medycznych, jeśli zajdą w ciążę podczas leczenia lub planują zajść w ciążę .

Laktacja

Należy poinformować pacjentów, aby powiadomili swojego dostawcę usług medycznych, jeśli karmią piersią lub planują karmić piersią .

Jak stosować IMITREX injection

Należy poinformować pacjentów, aby przed rozpoczęciem leczenia zapoznali się z instrukcją stosowania. Należy poinstruować pacjentów o właściwym stosowaniu wstrzyknięcia IMITREX, jeśli są oni w stanie samodzielnie podawać wstrzyknięcie IMITREX w sytuacjach nienadzorowanych przez lekarza. Poinstruować pacjentów o sposobie przechowywania i utylizacji pena.

Poinformować pacjentów, że igła w strzykawce IMITREX STATdosePen przenika przez około 1/4 cala (5 do 6 mm). Należy poinformować pacjentów, że wstrzyknięcie jest przeznaczone do podawania podskórnego i należy unikać podawania domięśniowego lub wewnątrznaczyniowego. Należy poinstruować pacjentów, aby używali miejsc wstrzyknięć z odpowiednią grubością skóry i podskórnej warstwy, aby pomieścić długość igły.

Znaki towarowe są własnością lub są licencjonowane przez grupę spółek GSK.

Toksykologia niekliniczna

Karcynogeneza, mutageneza, upośledzenie płodności

Karcynogeneza

W badaniach rakotwórczości u myszy i szczurów sumatryptan podawano doustnie przez 78 tygodni i 104 tygodnie, odpowiednio, w dawkach do 160 mg/kg/dobę (dużą dawkę u szczurów zmniejszono z 360 mg/kg/dobę w 21. tygodniu). Największa dawka dla myszy i szczurów wynosiła około 130 i 260 razy więcej niż pojedyncza dawka MRHD wynosząca 6 mg podawana podskórnie w przeliczeniu na mg/m². U żadnego z gatunków nie zaobserwowano zwiększenia liczby guzów związanych z podawaniem sumatryptanu.

Mutageneza

Sumatryptan był negatywny w badaniach in vitro (rewersja bakteryjna, mutacja komórek genowych w chomiku chińskim V79/HGPRT, chromosomalaberracja w limfocytach ludzkich) i in vivo (mikrojądro szczura).

Umniejszenie płodności

Gdy sumatryptan (5, 50, 500 mg/kg/dobę) podawano doustnie samcom i samicom szczurów przed i w okresie krycia, wystąpiło związane z leczeniem zmniejszenie płodności wtórne do zmniejszenia krycia u zwierząt leczonych dawkami większymi niż 5 mg/kg/dobę. Nie jest jasne, czy wynik ten był spowodowany wpływem na samce lub samice, czy na obie grupy.

Gdy sumatryptan podawano we wstrzyknięciu podskórnym samcom i samicom szczurów przed i przez cały okres krycia, nie było dowodów na upośledzenie płodności przy dawkach do 60 mg/kg/dobę.

Stosowanie w szczególnych populacjach

Ciąża

Podsumowanie ryzyka

Dane z prospektywnego rejestru narażenia kobiet w ciąży oraz badania epidemiologiczne kobiet w ciąży nie wykryły zwiększonej częstości występowania wad wrodzonych ani stałego wzorca wad wrodzonych wśród kobiet narażonych na sumatryptan w porównaniu z populacją ogólną (patrz dane).W badaniach toksyczności rozwojowej na szczurach i królikach, doustne podawanie sumatryptanu ciężarnym zwierzętom wiązało się ze śmiertelnością zarodków, nieprawidłowościami płodu i śmiertelnością szczeniąt. Po podaniu drogą dożylną ciężarnym królikom sumatryptan był embriotoksyczny (patrz Dane).

W populacji ogólnej Stanów Zjednoczonych szacowane ryzyko wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronienia w klinicznie rozpoznanych ciążach wynosi odpowiednio od 2% do 4% i od 15% do 20%. Zgłoszony wskaźnik poważnych wad wrodzonych wśród kobiet z migreną wynosił od 2,2% do 2,9%, a zgłoszony wskaźnik poronień wynosił 17%, co było podobne do wskaźników zgłoszonych u kobiet bez migreny.

Rozważania kliniczne

Ryzyko matczyne i/lub ryzyko związane z chorobą zarodka/płodu:Kilka badań sugeruje, że kobiety z migreną mogą być narażone na zwiększone ryzyko stanu przedrzucawkowego w czasie ciąży.

Dane

Dane dotyczące ludzi

Rejestr ciąż Sumatriptan/Naratriptan/Treximet (sumatryptan i sól sodowa nnaproksenu), populacyjne międzynarodowe badanie prospektywne, gromadził dane dotyczące sumatryptanu od stycznia 1996 roku do września 2012 roku. W rejestrze udokumentowano wyniki 626 niemowląt i płodów narażonych na sumatryptan podczas ciąży (528 z najwcześniejszą ekspozycją podczas pierwszego trymestru, 78 podczas drugiego trymestru, 16 podczas trzeciego trymestru i 4 nieznane). Występowanie poważnych wad wrodzonych (z wyłączeniem zgonów płodów i indukowanych poronień bez zgłoszonych wad oraz wszystkich samoistnych utrat ciąży) podczas ekspozycji na sumatryptan w pierwszym trymestrze wynosiło 4,2% (20/478 ), a podczas dowolnego trymestru ekspozycji wynosiło 4,2% (24/576 ). Wielkość próby w tym badaniu miała 80% mocy do wykrycia co najmniej 1,73 do 1,91-krotnego wzrostu częstości występowania poważnych wad rozwojowych. Następnie liczba narażonych wyników ciąż zgromadzonych podczas rejestru była niewystarczająca do poparcia ostatecznych wniosków dotyczących ogólnego ryzyka wad rozwojowych lub do dokonania porównań częstości występowania określonych wad wrodzonych. Spośród 20 niemowląt, u których zgłoszono wady wrodzone po ekspozycji na sumatryptan w pierwszym trymestrze, 4 niemowlęta miały ubytki przegrody międzykomorowej, w tym jedno niemowlę, które było narażone zarówno na sumatryptan, jak i naratryptan, a 3 niemowlęta miały pyloricstenosis. Żadnej innej wady wrodzonej nie zgłoszono w przypadku więcej niż 2 niemowląt w tej grupie.

W badaniu wykorzystującym dane ze szwedzkiego rejestru urodzeń medycznych porównano żywe urodzenia kobiet, które zgłosiły stosowanie tryptanów lub sporyszu w czasie ciąży, z tymi, które tego nie zrobiły. Spośród 257 urodzeń z ekspozycją na sumatryptan w pierwszym trymestrze ciąży, 107 dzieci urodziło się z wadami rozwojowymi (ryzyko względne 0,99 ). W badaniu wykorzystującym dane powiązane z Medical Birth Registry of Norway i Norwegian PrescriptionDatabase porównano wyniki ciąż u kobiet, które zrealizowały recepty na sumatryptan w czasie ciąży, jak również w grupie porównawczej z chorobą migrenową, które zrealizowały recepty na sumatryptan tylko przed ciążą, w porównaniu z populacyjną grupą kontrolną. Spośród 415 kobiet, które zrealizowały recepty na sumatryptan podczas pierwszego trymestru ciąży, 15 miało niemowlęta z poważnymi wadami wrodzonymi (OR 1,16 ), natomiast w przypadku 364 kobiet, które zrealizowały recepty na sumatryptan przed ciążą, ale nie w jej trakcie, 20 miało niemowlęta z poważnymi wadami wrodzonymi (OR 1,83 ), każde w porównaniu z populacyjną grupą porównawczą. Dodatkowe mniejsze badania obserwacyjne oceniające stosowanie sumatryptanu w czasie ciąży nie sugerowały zwiększonego ryzyka teratogenności.

Dane dotyczące zwierząt

Ortalne podawanie sumatryptanu ciężarnym szczurom w okresie organogenezy powodowało zwiększenie częstości występowania nieprawidłowości naczyń krwionośnych płodu (szyjno-piersiowych i pępkowych). Najwyższa dawka, przy której nie obserwowano szkodliwego działania na rozwój zarodka u szczurów wynosiła 60 mg/kg/dobę. Doustne podawanie sumatryptanu ciężarnym królikom w okresie organogenezy powodowało zwiększenie częstości występowania obumarcia zarodka oraz zaburzeń naczyniowych i kostnych u płodu. Dożylne podawanie sumatryptanu ciężarnym królikom w okresie organogenezy powodowało zwiększoną częstość występowania śmiertelności zarodka. Największe doustne i dożylne dawki niepowodujące skutków toksyczności rozwojowej u królików wynosiły odpowiednio 15 i 0,75 mg/kg/dobę.

Ortalne podawanie sumatryptanu szczurom przed i przez całą ciążę powodowało toksyczność embrionalną (zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie kostnienia, zwiększenie częstości występowania nieprawidłowości szkieletowych). Najwyższa dawka, przy której nie obserwowano działania, wynosiła 50 mg/kg/dobę. U potomstwa ciężarnych szczurów, którym podawano sumatryptan doustnie w okresie organogenezy, obserwowano zmniejszenie przeżywalności szczeniąt. Największa dawka, przy której nie obserwowano tego działania, wynosiła 60 mg/kg/dobę. Podawanie sumatryptanu ciężarnym szczurom podczas drugiej części ciąży i w okresie laktacji powodowało zmniejszenie przeżywalności szczeniąt. Największa dawka, która nie powodowała żadnych skutków, wynosiła 100 mg/kg/dobę.

Laktacja

Podsumowanie ryzyka

Sumatryptan jest wydzielany do mleka ludzkiego po podaniu podskórnym (patrz Dane). Nie ma danych dotyczących wpływu sumatryptanu na niemowlę karmione piersią lub wpływu sumatryptanu na produkcję mleka.

Korzyści rozwojowe i zdrowotne wynikające z karmienia piersią należy rozważyć wraz z potrzebą kliniczną matki dotyczącą wstrzyknięcia produktu IMITREX oraz wszelkimi potencjalnymi działaniami niepożądanymi sumatryptanu lub choroby podstawowej matki u niemowlęcia karmionego piersią.

Wskazania kliniczne

Narażenie niemowlęcia na sumatryptan można zminimalizować poprzez unikanie karmienia piersią przez 12 godzin po leczeniu produktem IMITREX w postaci wstrzyknięcia.

Dane

Po podaniu podskórnym dawki 6 mg produktu IMITREX w postaci wstrzyknięcia u 5 karmiących ochotniczek, sumatryptan był obecny w mleku.

Stosowanie u dzieci

Bezpieczeństwo i skuteczność u pacjentów pediatrycznych nie zostały ustalone. Nie zaleca się stosowania produktu IMITREX w postaci wstrzyknięcia u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

W dwóch kontrolowanych badaniach klinicznych oceniano IMITREX w postaci aerozolu do nosa (5 do 20 mg) u 1248 pediatrycznych pacjentów z migreną w wieku od 12 do 17 lat, u których leczono pojedynczy napad migreny. Badania te nie wykazały skuteczności produktu leczniczego IMITREX aerozol do nosa w porównaniu z placebo w leczeniu migreny u pacjentów pediatrycznych.Działania niepożądane obserwowane w tych badaniach klinicznych miały podobny charakter do działań zgłaszanych w badaniach klinicznych u dorosłych.

Pięć kontrolowanych badań klinicznych (2 badania z pojedynczym atakiem, 3 badania z wieloma atakami) oceniających IMITREX w postaci doustnej (25 do 100 mg) u pacjentów pediatrycznych w wieku od 12 do 17 lat objęło łącznie 701 dziecięcych pacjentów z migreną.W badaniach tych nie ustalono skuteczności IMITREX w postaci doustnej w porównaniu z placebo w leczeniu migreny u pacjentów pediatrycznych. Działania niepożądane obserwowane w tych badaniach klinicznych miały podobny charakter do działań zgłaszanych w badaniach klinicznych u dorosłych. Częstość występowania wszystkich działań niepożądanych u tych pacjentów wydawała się być zależna zarówno od dawki, jak i od wieku, przy czym młodsi pacjenci zgłaszali reakcje częściej niż starsi pacjenci pediatryczni.

Doświadczenie z okresu po wprowadzeniu produktu do obrotu wskazuje na występowanie poważnych działań niepożądanych w populacji pediatrycznej po zastosowaniu IMITREX w postaci podskórnej, doustnej i (lub) donosowej. Zgłoszenia te obejmują reakcje o charakterze podobnym do tych zgłaszanych rzadko u dorosłych, w tym udar mózgu, utratę wzroku i zgon. Zgłaszano zawał mięśnia sercowego u 14-letniego mężczyzny po zastosowaniu doustnego produktu IMITREX; objawy kliniczne wystąpiły w ciągu 1 dnia od podania leku.Dane kliniczne pozwalające na określenie częstości występowania ciężkich działań niepożądanych u pacjentów pediatrycznych, którzy mogą otrzymać IMITREX w postaci podskórnej, doustnej lub donosowej nie są obecnie dostępne.

Stosowanie w wieku podeszłym

Badania kliniczne produktu leczniczego IMITREX we wstrzyknięciach nie obejmowały wystarczającej liczby pacjentów w wieku 65 lat i starszych, aby określić, czy reagują oni inaczej niż młodsi pacjenci. W innych doniesieniach dotyczących doświadczeń klinicznych nie stwierdzono różnic w odpowiedzi na leczenie między pacjentami w podeszłym wieku i młodszymi. Ogólnie rzecz biorąc, dobór dawki u pacjentów w podeszłym wieku powinien być ostrożny, zwykle rozpoczynając od dolnej granicy zakresu dawkowania, odzwierciedlając większą częstość występowania zmniejszonej czynności wątroby, nerek lub serca oraz współistniejących chorób lub innego leczenia farmakologicznego.

Ocena układu sercowo-naczyniowego jest zalecana w przypadku pacjentów geriatrycznych, u których występują inne czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego (np. cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, palenie tytoniu, otyłość, silny wywiad rodzinny w kierunku CAD) przed otrzymaniem wstrzyknięcia IMITREX.