Bernard Hopkins jest znany jako jeden z najlepszych i najdłużej panujących mistrzów wszech czasów w wadze średniej w boksie. Jest również okrzyknięty najstarszym człowiekiem, który zdobył tytuł mistrza świata w boksie. Ustanowił ten rekord w 2011 roku i złamał go kilka razy później.
Hopkins jest taktykiem ringowym. On nie ma agresywny styl ofensywny Manny Pacquiao, ale nie jest zbyt konserwatywny i defensywny jak Floyd Mayweather Jr. Raczej Hopkins jest znany jako wysoce strategiczny zawodnik, który posiada siłę, obronę i umiejętności wyprowadzania kontr ciosów.
Embed from Getty Images
Wcześniej w swojej karierze, był znany jako Egzekutor i z jego mnóstwem zwycięstw w wadze średniej, z pewnością zasłużył na to miano. Pod koniec kariery określał się mianem Obcego z powodu swojej niewiarygodnej długowieczności, dzięki której walczył do pięćdziesiątki. Przyjrzyjmy się karierze Hopkinsa i temu, ile pieniędzy zarobił podczas swojej chwalebnej kariery bokserskiej.
The Temporary Tattoo
Embed from Getty Images
Jedna ze znanych i raczej interesujących umów sponsorskich Hopkinsa pojawiła się podczas jego walki unifikacyjnej o tytuł wagi średniej w 2001 roku z portorykańską supergwiazdą Felixem Trinidadem. Kiedy Hopkins zdjął szatę na chwilę przed gongiem otwierającym walkę, na jego plecach pojawił się tymczasowy tatuaż. A o czym był ten tatuaż? Tusz wskazywał GoldenPalace.com, kasyno online działające na Kostaryce.
Ponieważ był on tymczasowy, został prawie wypocony po trzeciej rundzie. Nawet wtedy nazwa Golden Palace utknęła, ponieważ była reklamowana na plecach zawodnika, a nie przyklejona na jego szacie, spodenkach czy koszulce, którą nosił. To zrewolucjonizowało bokserską reklamę. Niespodziewanie, Hopkins podobno zarobił 100 000 dolarów za to, że pozwolił wytatuować sobie na plecach nazwę kasyna online.
Ale sprytny jak to Hopkins, nie zatrzymał tych pieniędzy. Zamiast tego, postawił je na walkę po kursie 2,5. Ponieważ pokonał Trinidada, Hopkins wrócił do domu z $350,000 zamiast $100,000. To było poza $2.7M walką purse, którą otrzymał za walkę z Tito Trinidad.
To nie był jedyny raz, że Hopkins postawił na siebie. W 2006 roku 41-letni wówczas Bernard Hopkins rzucił wyzwanie mistrzowi wagi półciężkiej Antonio Tarverowi. Hopkins nie tylko pokonał Tarvera przez niejednogłośną decyzję, ale także wygrał zakład o 250.000 dolarów przeciwko swojemu przeciwnikowi. Hopkins i Tarver założyli się, że Tarver zatrzyma Hopkinsa w ciągu pierwszych sześciu rund walki.
Going To Prison
Embed from Getty Images
Prawdopodobnie powodem, dla którego Hopkins nie miał tak wielu rekomendacji, jak powiedzmy Oscar De La Hoya czy Floyd Mayweather, była jego historia jako skazanego przestępcy. Hopkins dorastał w surowym Raymond Rosen Housing Project w Filadelfii. W młodym wieku, był narażony na życie przestępcze.
W wieku 14 lat, Hopkins spędził 30 dni w szpitalu po tym, jak został dźgnięty icepick nad grą w kości. Rok później został ponownie dźgnięty nożem w plecy. Hopkins później powie, że nie wiedział, dlaczego został dźgnięty, chociaż przyznał, że zrobił wiele złego wielu ludziom.
W wieku 17 lat, Hopkins został skazany za dziewięć przestępstw i skazany na 18 lat więzienia w więzieniu Graterford. Jeden wyrok trwał od pięciu do dwunastu lat. Drugi, który biegł kolejno, miał karę od trzech do sześciu lat pozbawienia wolności. Wtedy właśnie skończył jedenastą klasę.
Hopkins odsiedział pięć lat w więzieniu i to właśnie podczas pobytu w więzieniu, że dostał hak do boksu. Hopkins użył boksu jako ujście, aby zmienić swoje życie. W więzieniu Hopkins trenował i poważnie traktował ten sport. Kiedy w końcu wyszedł z więzienia w 1988 roku, Hopkins natychmiast przeszedł na zawodowstwo.
Becoming Undisputed Champion
Embed from Getty Images
B-Hop przegrał swoją pierwszą zawodową walkę z Clintonem Mitchellem. Miał 16 miesięcy przerwy zanim pokonał Grega Paige’a w swojej następnej walce. W latach 1990-1992, Hopkins przeszedł 21-0 z 16 nokautami. 12 z tych nokautów miało miejsce w pierwszej rundzie. Ta seria zwycięstw dała mu szansę na walkę o tytuł IBF Roya Jonesa Jr. w 1993 roku. Hopkins przegrał tylko po raz drugi w swojej karierze.
Rok później, Hopkins dostał kolejną szansę na pas IBF, tym razem przeciwko Segundo Mercado z Ekwadoru. Walka zakończyła się remisem i zaplanowano rewanż. Hopkins pokonał Mercado przez TKO w 7 rundzie, zdobywając swój pierwszy tytuł mistrza świata. Hopkins zdołał obronić 20 tytułów, co jest rekordem w wadze średniej. Hopkins zunifikował pasy i został niekwestionowanym mistrzem w latach 2004-05. Stał się pierwszym zawodnikiem, który zunifikował pasy czterech głównych ciał sankcjonujących boks.
Po cierpieniu z powrotem do tyłu straty do Jermain Taylor w 2005 roku, Hopkins zacząłby wykazywać oznaki śmiertelności. Wtedy już 40, wiek powoli, ale nieubłaganie dogoniłby Egzekutora. W 2011 roku Hopkins pobił rekord George’a Foremana jako najstarszej osoby, która zdobyła tytuł mistrza świata. Hopkins miał 46 lat, gdy zdenerwował Jeana Pascala.
Trzy lata później Hopkins pobił swój własny rekord, zdobywając tytuł IBF w wadze półciężkiej z rąk Tavorisa Clouda. W 2014 roku 49-letni Bernard Hopkins ustanowił jeden ostatni rekord, pokonując Beibuta Shumenuva o tytuł WBA w wadze półciężkiej. Hopkins stracił pasy na rzecz Sergeya Kovaleva w unifikacji. W swojej ostatniej walce Hopkins został znokautowany przez Joe Smitha w 8 rundach.
Fight Purses
Embed from Getty Images
Największą walką Hopkinsa była jego $10M bounty za walkę z mistrzem świata sześciu dywizji Oscarem De La Hoyą o niekwestionowany tytuł wagi średniej. Hopkins znokautował De La Hoyę strzałem w wątrobę w 9 rundzie. Wygrana nad De La Hoyą okazała się błogosławieństwem w przebraniu.
Dwa miesiące później De La Hoya zaprosił Hopkinsa do bycia partnerem w Golden Boy Promotions. De La Hoya zaoferował Hopkinsowi tytuł prezydenta jego zupełnie nowego rozdziału East Coast. Hopkins przyjął ofertę i stał się jednym ze współwłaścicieli De La Hoya w najszybciej rozwijającej się promocji bokserskiej.
Hopkins zarobił $3.8M walcząc z Anglikiem Howardem Eastmanem w 2005 roku. Jego obrona tytułu w 2003 roku przeciwko Francuzowi Morrade Hakkar przyniosła „Egzekutorowi” $1.25M, podczas gdy jego trzecia walka z Robertem Allenem była warta $1.125. Za swoją ostatnią walkę z Joe Smithem, Hopkins zarobił tylko $800K.
Siedem walk Hopkinsa było transmitowanych przez telewizję w systemie pay per view i w sumie Hopkins pomógł wygenerować 3.065M kuponów, co daje $156M. Jego mega walka z De La Hoyą była największym zainteresowaniem z 1M buys i $56M w przychodach PPV.
Interesy biznesowe i inwestycje
Embed from Getty Images
Założona w 2001 roku przez Oscara De La Hoyę, Golden Boy Promotions jest firmą zajmującą się promocją boksu, zaangażowaną w rekrutację, rozwój i zarządzanie młodymi bokserami. Chociaż De La Hoya posiada większość firmy, Bernard Hopkins jest mniejszościowym właścicielem i ostatni z bokserów gwiazd, które mają udziały w firmie.
Oprócz Hopkinsa, bojowników takich jak Shane Mosley, Ricky Hatton i Winky Wright również miał udziały w firmie. Od czasu jego paskudnego rozstania z byłym dyrektorem generalnym Richardem Schaefferem, GBP znalazł się pod ostrzałem, ale Hopkins pozostał jako ograniczony właściciel.
Prawdziwa wartość Golden Boy Promotions nie jest znana, ale w 2014 roku założyciel Premier Boxing Champions Al Haymon zaoferował zakup GBP za $ 100M. W raporcie Gene Keetz, przychody Golden Boy z działalności od 2014 roku do pierwszej połowy 2016 roku oszacowano na $215M.
Poza byciem komandytariuszem w Golden Boy Promotions, Hopkins nie ma innych znanych interesów biznesowych. Jednak w 2011 roku ujawnił Wall Street Journal, że jest konserwatywnym inwestorem w rządowe obligacje komunalne. Według Hopkinsa, jego styl życia opiera się na dywidendach, które zarabia z inwestycji w obligacje.
Hopkins’ Net Worth
Embed from Getty Images
W 2016 roku Forbes oszacował wartość netto Bernarda Hopkinsa na $40M. To niewiele w porównaniu z takimi tuzami jak Floyd Mayweather Jr. i dzisiejsze wielkie gwiazdy PPV. Ale biorąc pod uwagę, że Hopkins zaczynał od zera w więzieniu i że nie ma żadnych większych umów sponsorskich, to całkiem niezła wartość do posiadania.
Większość wartości netto Hopkinsa pochodzi z torebek bojowych podczas kariery bokserskiej z trzech dekad, w której zdominował sportową dywizję wagi średniej jak nikt inny. Długowieczność Hopkinsa również pomogła mu zarobić porządne wypłaty aż do 50 roku życia. Pamiętaj, że miał już 51 lat, kiedy ostatni raz walczył z Joe Smith.
W wywiadzie dla creditcards.com w 2011 roku, Hopkis ujawnił, że 80% jego portfela jest zainwestowane w obligacje. Ale podczas wywiadu, on również twierdził, że ma ponad 50 nieruchomości, które obejmują kompleksy, duplexes i domy. Powiedział, że żyje „z interesów i wynajmu”.
.