Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), ponad 40 procent palaczy na całym świecie umiera z powodu chorób płuc, takich jak rak, przewlekłe choroby układu oddechowego i gruźlica. Używanie tytoniu jest największą możliwą do uniknięcia przyczyną śmierci i chorób w Stanach Zjednoczonych. Co roku 31 maja obchodzony jest Światowy Dzień bez Tytoniu, aby zwrócić uwagę na zagrożenia dla zdrowia związane z używaniem tytoniu oraz zachęcić rządy i zainteresowane strony do podjęcia kroków w celu ograniczenia palenia i używania innych wyrobów tytoniowych. Hasło tegorocznych obchodów brzmi „Nie pozwól, aby tytoń odebrał Ci oddech”. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej powinni korzystać z możliwości udzielania porad w zakresie rzucania palenia, co jest potencjalnie ratującą życie interwencją. Znajomość kodów i wymagań płatników dotyczących zaprzestania palenia tytoniu jest niezbędna do składania wniosków i uzyskania zapłaty. Współpraca z doświadczoną firmą zajmującą się rozliczaniem usług medycznych w zakresie praktyki rodzinnej jest najlepszym rozwiązaniem dla lekarzy, aby uzyskać zapłatę za usługi związane z rzucaniem palenia przy użyciu odpowiednich kodów usług i diagnoz.

Pacjenci bezobjawowi i objawowi

• Pacjenci są klasyfikowani jako objawowi lub bezobjawowi (www.lung.org). Pacjenci objawowi to ci, którzy używają tytoniu i
  • Zdiagnozowano u nich chorobę lub niekorzystny wpływ na zdrowie, który został uznany przez U.S. Surgeon General za związany z używaniem tytoniu; lub
  • Przyjmują środek leczniczy, na którego metabolizm lub dawkowanie ma wpływ używanie tytoniu, w oparciu o informacje zatwierdzone przez U.S. Food Drug Administration (FDA). Food and Drug Administration (FDA)

Pacjenci bezobjawowi to tacy, którzy używają tytoniu, ale nie mają objawów choroby związanej z paleniem tytoniu.

Kodowanie diagnozy

W przypadku diagnozowania używania tytoniu istnieją dwie opcje kodowania, w zależności od tego, czy występuje uzależnienie od tytoniu, czy nie:

• KodyICD-10 F17 – jeśli pacjent jest uzależniony od tytoniu
• Kody Z – jeśli NIE występuje uzależnienie od tytoniu. Kody Z nie mogą być łączone z kodem F.

Kody Z nie mogą być łączone z kodem F17. Tylko jeden kod powinien być użyty do zgłoszenia używania tytoniu przez pacjenta. Na przykład, jeśli pacjent używa tytoniu i jest uzależniony, należy przypisać tylko kod uzależnienia. Szósta cyfra w kodzie ICD-10 opisuje uzależnienie pacjenta w następujący sposób:

• 0 Niepowikłane
• 1 W remisji
• 3 Z odstawieniem
• 8 Z innymi zaburzeniami spowodowanymi nikotyną
• 9 Z nieokreślonymi zaburzeniami spowodowanymi nikotyną

Kody ICD-10 dla uzależnienia od nikotyny

• F17.20- Uzależnienie od nikotyny, nieokreślone
• F17.200 Uzależnienie od nikotyny, nieokreślone, niepowikłane
• F17.201 Uzależnienie od nikotyny, nieokreślone, w remisji
• F17.203 Uzależnienie od nikotyny, nieokreślone, z odstawieniem
• F17.208 Uzależnienie od nikotyny, nieokreślone, z innymi zaburzeniami spowodowanymi przez nikotynę
• F17.209 Uzależnienie od nikotyny, nieokreślone, z nieokreślonymi zaburzeniami spowodowanymi przez nikotynę
• F17.21- Uzależnienie od nikotyny, papierosy
• F17.210 Uzależnienie od nikotyny, papierosy, niepowikłane
• F17.211 Uzależnienie od nikotyny, papierosy, w remisji
• F17.218 Uzależnienie od nikotyny, papierosy, z innymi zaburzeniami spowodowanymi przez nikotynę
• F17.219 Uzależnienie od nikotyny, papierosy, z nieokreślonymi zaburzeniami spowodowanymi przez nikotynę
• F17.22- Uzależnienie od nikotyny, tytoń do żucia
• F17.220 Uzależnienie od nikotyny, tytoń do żucia niepowikłane
• F17.223 Uzależnienie od nikotyny, tytoń do żucia w remisji
• F17.228 Uzależnienie od nikotyny, żucie tytoniu z innymi zaburzeniami spowodowanymi nikotyną
• F17.229 Uzależnienie od nikotyny, żucie tytoniu z nieokreślonymi zaburzeniami spowodowanymi nikotyną
• F17.29- Uzależnienie od nikotyny, inny wyrób tytoniowy
• F17.290 Uzależnienie od nikotyny, inny wyrób tytoniowy niepowikłane
• F17.291 Uzależnienie od nikotyny, inny wyrób tytoniowy w remisji
• F17.293 Uzależnienie od nikotyny, inny wyrób tytoniowy z odstawieniem
• F17.298 Uzależnienie od nikotyny, inny wyrób tytoniowy z innymi zaburzeniami wywołanymi nikotyną
• F17.299 Nicotine dependence, other tobacco product with unspecified nicotine induced disorders

Additional Options for Describing the Patient’s Tobacco Status

• Z77.22 Narażenie na środowiskowy dym tytoniowy
• P98.81 Narażenie na dym tytoniowy w okresie okołoporodowym
• O99.33- Używanie tytoniu w czasie ciąży
• T65.2 Toksyczne działanie tytoniu i nikotyny

Kody Z (jeśli NIE występuje uzależnienie od tytoniu)

Amerykańskie Stowarzyszenie Chorób Płuc dostarcza następujących wskazówek dotyczących stosowania kodów Z:

• Z57.31 Zawodowe narażenie na środowiskowy dym tytoniowy (nie może być stosowany z Z77.22 narażenie na środowiskowy dym tytoniowy)
• Z77.22 Kontakt z i podejrzenie narażenia na środowiskowy dym tytoniowy (nie może być stosowany z F17.2 uzależnienie od tytoniu lub kodem Z72 używanie tytoniu)
• Z71.6 Doradztwo i porada medyczna – poradnictwo w zakresie nadużywania tytoniu
• Z72.0 Problemy związane ze stylem życia i używaniem tytoniu nieokreślone w inny sposób
• Z87.891 Osobista historia uzależnienia od nikotyny (nie może być stosowana z kodem F17.2 obecne uzależnienie od nikotyny)
• Z13.89 Spotkanie w celu przeprowadzenia badań przesiewowych w kierunku innych zaburzeń. Use for tobacco use screening

Documentation Tips

Reklaracje powinny być poparte odpowiednią dokumentacją. Oto kilka wskazówek dotyczących dokumentowania używania tytoniu:

• Dokumentacja powinna określać rodzaj używanego produktu, częstotliwość używania tytoniu i wszelkie istotne czynniki modyfikujące, aby ułatwić wybór kodu ICD-10 (należy ograniczyć stosowanie kodów nieokreślonych).
• W przypadku osób niepalących tytoniu dokumentacja może zawierać „niepalący – brak narażenia” lub „pacjent zaprzecza narażeniu na tytoń”.
• Dostawcy powinni w miarę możliwości używać ustrukturyzowanych pól danych w ramach elektronicznej dokumentacji medycznej (EHR) do rejestrowania używania tytoniu i/lub uzależnienia od niego. (Informacji w formie swobodnego tekstu w notatkach narracyjnych nie można przeszukiwać i są one trudniejsze do znalezienia lub przeglądania przez innych członków zespołu opieki oraz dostawcę usług rozliczania i kodowania medycznego (www.tobaccofreeny.org).

• W dokumentacji medycznej należy udokumentować następujące elementy (www.lung.org):
  • Chęć pacjenta do podjęcia próby rzucenia palenia
  • Co było omawiane podczas poradnictwa
  • Ilość czasu poświęconego na poradnictwo
  • Używanie tytoniu
  • Porada dotycząca rzucenia palenia i. wpływ palenia na pacjenta
  • Metody i umiejętności sugerowane w celu wsparcia rzucenia palenia
  • Zarządzanie lekami
  • Ustalenie z pacjentem daty rzucenia palenia
  • Późniejszeup arranged
  • Resources made available to the patient

While a physician coding service provider can help with ICD 10 code assignment, wszyscy płatnicy wymagają, aby lekarz udokumentował konieczność medyczną i specyfikę świadczonych usług.