Zarówno greccy mężczyźni, jak i kobiety nosili okrycie wierzchnie zwane himation (hi-MA-tee-on) począwszy od szóstego wieku p.n.e. Chociaż wykonane w różnych wymiarach, himation generalnie były dużymi prostokątnymi kawałkami tkaniny ułożonymi wokół ciała na wiele różnych sposobów. Były one wykonane z luźno tkanej grubej wełny. Chociaż nie odkryto żadnych fizycznych pozostałości po himationach, posągi i dekoracje znalezione na ceramice sugerują, że te ubrania były często farbowane na jaskrawe kolory i pokryte lub obramowane skomplikowanymi wzorami, które były albo wplecione w tkaninę, albo namalowane.

Mężczyźni zazwyczaj nosili same himation, chociaż niektórzy nosili je na krótkim chiton, podstawowym ubraniu, które przykrywało górną część ciała i różne części nóg, podobnie jak krótka sukienka. Kiedy mężczyźni nosili himation, upewniali się, że krawędzie nie ciągną się po ziemi, ponieważ uważano, że jest to w złym guście. Modni mężczyźni starannie owijali himation przez lewe ramię, ponieważ obnażanie lewego ramienia było oznaką barbarzyństwa, czyli bycia niecywilizowanym. Himation był popularny wśród mężczyzn aż do końca okresu archaicznego, około 500 r. p.n.e., kiedy to himation stał się najczęściej noszony przez kobiety.

Greczynki nosiły himationy publicznie jako ciepłe peleryny na cienkie jońskie chitony (rodzaj tuniki). Kobiety nosiły himation w wielu różnych stylach, takich jak symetryczne i poprzeczne himation. Symetryczny himation był dużym prostokątnym kawałkiem materiału noszonym na ramionach jak szal z centrum czasami podciągniętym do góry, aby przykryć głowę. Poprzeczny himation stał się popularny do noszenia na jońskiej chiton; był wykonany z prostokątnego materiału z centrum dotykającym lewego biodra użytkownika i końce dołączone nad prawym ramieniem z broszką lub szpilką. Jednym z najczęstszych sposobów drapowania himationu przez kobiety było owijanie go wokół całego ciała. Zaczynając od końca tkaniny przeciągniętego do przodu przez lewe ramię, himation był owijany przez plecy i albo pod prawym ramieniem lub zakrywając prawe ramię, a następnie przewieszany przez klatkę piersiową na lewe ramię lub trzymany przez lewe ramię. Aby zabezpieczyć himation, niektóre greckie kobiety wkładały fałdkę do swojego paska, sznurka owiniętego wokół talii. Rzadziej kobiety wiązały swój himation wokół bioder. Dla największej ochrony przed warunkami atmosferycznymi, kobiety całkowicie zakrywały się swoimi himationami, przeciągając tkaninę przez głowę, aby zasłonić twarz i zakrywając nią obie ręce.

Himation były tak dominującą częścią greckiej garderoby przez tak wiele lat i noszone w tak wielu różnych stylach, że słowo „himation” jest często używane przez uczonych do odnoszenia się do jakiejkolwiek liczby różnych zawijasów noszonych przez Greków.