Urodzona w Walsall, pracowała w banku. Biorąc udział w konkursach modelingu w niepełnym wymiarze godzin, zdobyła tytuły Miss Walii i Miss Wielkiej Brytanii w 1974 roku.

Morgan reprezentowała Walię w konkursie Miss Universe 1974, gdzie zajęła pierwsze miejsce przed Amparo Muñoz z Hiszpanii. Kiedy Muñoz zrezygnowała z tytułu Miss Universe przed końcem swojego panowania, korona nie została zaoferowana Morgan ani żadnej innej wicemiss.

Miss World 1974Edit

Zwycięstwo w Miss Wielkiej Brytanii dało Morgan prawo do reprezentowania Wielkiej Brytanii w Miss World. Początkowo niechętnie brała udział w konkursie Miss Walii i w końcu otrzymała 30 funtów jako zastępstwo w ostatniej chwili, gdy inna konkurentka zrezygnowała. Morgan stała się drugą Walijką i czwartym przedstawicielem Wielkiej Brytanii, który wygrał konkurs w 1974 roku.

Jednakże była zmuszona zrezygnować tylko cztery dni po wygraniu konkursu, na media tworząc niezwykle negatywne i krzykliwe nagłówki, ponieważ była niezamężną matką z 18-miesięcznym synem. Nie było to ukrywane od czasu jej koronacji na Miss Walii, ale krzykliwe nagłówki w godzinach następujących bezpośrednio po jej zwycięstwie w Miss World, w szczególności wywiady udzielane przez żonę ojca dziecka, wywarły ogromną presję na Morgan i organizację Miss World. Chociaż nie naruszyła ona żadnych zasad konkursu (które przewidywały jedynie, że uczestniczki muszą być niezamężne), organizacja Miss World wywierała na nią presję, że powinna zrezygnować, aby uchronić się przed dalszym potencjalnym zakłopotaniem.

Pierwsza wicemiss, Anneline Kriel z RPA, została jej następczynią. Morgan stała się pierwszą zwyciężczynią, która zrezygnowała i drugą posiadaczką tytułu Miss World, która nie dokończyła swojego panowania. Pierwszy przypadek dotyczył Miss Świata 1973, Marjorie Wallace, która, według urzędników konkursu, została pozbawiona korony za „niespełnienie podstawowych wymogów stanowiska” kilka miesięcy po objęciu rządów.

Po Miss WorldEdit

Zagrożona byciem stroną wymienioną w procesie rozwodowym – który to proces został później zakończony – Morgan pozwolono zachować inne tytuły. Zrezygnowała z pracy w banku i podjęła karierę w modelingu, telewizji i filmach.

Po modelinguEdit

Morgan wyszła za mąż i przeniosła się do Surrey w latach 80. i miała jeszcze dwoje dzieci, Poppy i Bena. Później opuściła Wielką Brytanię, a obecnie mieszka w Hiszpanii ze swoim mężem Ronnym Lambem i rodziną.

W 2004 roku Morgan zgodziła się sędziować konkurs Miss Walii 2004 w Swansea, w 30. rocznicę jej zwycięstwa w konkursie, wygranego przez Amy Guy.

.