Założony na północny zachód od Bostonu w 1636 roku, New College został przemianowany na dobroczyńcę Johna Harvarda trzy lata później. Najstarszą częścią i symbolicznym sercem kampusu jest Harvard Yard, 25-akrowa pastoralna zielona przestrzeń, która równoważy miejski charakter przyległego Harvard Square. Dziedziniec składa się z niepozornych budynków o zróżnicowanym charakterze, ale podobnej wielkości i masie, zorganizowanych wokół dziedzińców i czworoboków. Struktury te i baldachim dojrzałych drzew tworzą poczucie zamknięcia, a utwardzone, ukośne ścieżki przecinają otwarty trawnik i kadrują skośne i rozszerzone widoki.

Oryginalnie pastwisko dla krów, dziedziniec zaczął nabierać kształtów na początku XIX wieku. Podczas swojej prezydentury w latach 1810-1828, John Thorton Kirkland zainicjował tam ulepszenia, zakładając trawnik, budując ścieżki, sadząc wiązy i sosnowy gaj. W 1813 roku architekt Charles Bulfinch zaprojektował University Hall, umieszczony tak, by nadał dziedzińcowi skalę i wizualną spójność, przekształcając przestrzeń publiczną w wewnętrzną, skupioną na sobie, dostojną arenę społecznych interakcji. Za czasów prezydenta Charlesa W. Eliota, w latach 1869-1909, miały miejsce rozległe prace budowlane, które nadały dziedzińcowi jego logiczną organizację. Na przełomie XIX i XX wieku połączenia i widoki na Harvard Square i Cambridge Common zostały zablokowane przez budynki wzdłuż granic kampusu. Dekoracyjne kute żelazo Memorial Fence zamknął kampus, zaprojektowany przez McKim, Mead & White i zbudowany w latach 1890-1930. Trzy budynki na dziedzińcu zostały oznaczone jako National Historic Landmarks, a sam dziedziniec został wpisany do National Register of Historic Places w 1987 r.

.