Hancock, hrabstwo, południowo-wschodnie Maine, Stany Zjednoczone. Położone jest w regionie gór i dolin ograniczonych od zachodu rzeką Penobscot i od południa kilkoma zatokami Oceanu Atlantyckiego i obejmuje wiele wysp. Chropowata linia brzegowa została utworzona przez zalane pasmo górskie; Mount Desert Island zawiera Cadillac Mountain (1.532 stóp), najwyższy szczyt wybrzeża Atlantyku w Maine i Somes Sound, jedyny fiord wzdłuż wschodniego wybrzeża. Znajduje się tam wiele bagien i dróg wodnych, w tym jeziora Graham i Nicatous oraz rzeka Union. Stanowe tereny rekreacyjne obejmują Holbrook Island Sanctuary i parki stanowe Lamoine. Głównym typem lasu jest świerk i jodła, z drzewostanami klonu, osiki i brzozy.

Indianie Abenaki żyli w tym regionie przed utworzeniem hrabstwa Hancock w 1789 roku. Hrabstwo zostało nazwane na cześć patrioty Johna Hancocka. Miasto Ellsworth, siedziba hrabstwa, rozwinęło się jako centrum przemysłu drzewnego i stoczniowego. Inne społeczności to miasta Bucksport, Stonington i Castine. To ostatnie było strategicznym punktem handlowym kontrolowanym na przemian przez Francuzów, Brytyjczyków i Amerykanów przez 200 lat (1613-1813).

Turystów przyciągają liczne jeziora i wyspy hrabstwa, zwłaszcza wyspa Mount Desert, która obejmuje nadmorskie miasto Bar Harbor i Park Narodowy Acadia (założony w 1919 roku). Inne gałęzie przemysłu to wyroby papiernicze i badania biologiczne. Obszar 1,589 mil kwadratowych (4,116 km kwadratowych). Pop. (2000) 51,791; (2010) 54,418.