Jeśli wisiałeś wokół Hackaday przez jakiś czas, prawdopodobnie widziałeś kilka prób, aby połączyć świat rzeczywisty z voxelowym rajem, jakim jest Minecraft. W przeszłości, projekty łączyły fizyczne przełączniki z wirtualnymi urządzeniami w grze, lub brały kawałki blokowego krajobrazu gry i zamieniały go w plik do druku 3D. Były to interesujące przedsięwzięcia, ale dość ograniczone w swoim zakresie. Zakładały one, że masz istniejący świat lub kreację w Minecrafcie, z którą chciałeś się pobawić w bardziej naturalny sposób, ale nie robiły wiele dla faktycznej gry.
Ale „Fizyczny Minecraft” zaprezentowany na World Maker Faire 2018 w Nowym Jorku, zaoferował unikalny sposób, aby przybliżyć graczy nieco do ich kubicznych odpowiedników. Stworzony przez , fizyczny interfejs ma graczy używających różdżki wykrywającej ruch w połączeniu z tablicą miniaturowych bloków Minecrafta do budowania w wirtualnym świecie.
Różdżka wykrywa nawet różne gesty, aby aktywować tablicę „Zaklęć”, które są skutecznie zautomatyzowanymi poleceniami budowania. Na przykład, popchnięcie różdżki do przodu podczas wykonywania ruchu skręcającego spowoduje automatyczne utworzenie tunelu z wybranego typu bloku. To nie tylko sprawia, że budowanie w grze jest szybsze, ale zachęca gracza do eksperymentowania z różnymi gestami i ruchami.
Grę uruchamia Raspberry Pi 3, który wykorzystuje wbudowany Bluetooth do komunikacji z wydrukowaną w 3D różdżką, która sama zawiera płytkę z czujnikami MetaWear. Wychwytując własne ruchy i sporządzając wykresy danych za pomocą arkusza kalkulacyjnego, był w stanie sprowadzić skomplikowane gesty do tablicy wartości całkowitych, które następnie podłączył do swojego kodu Pythona. Kiedy skrypt widzi sekwencję wartości, które rozpoznaje, odpowiednie komendy są przekazywane do uruchomionej instancji Minecraft.
Możesz założyć, że różdżka sama wykrywa, który blok materiału jest do niej przymocowany, ale ta odrobina magii tak naprawdę dzieje się w bazie, na której bloki siedzą. Zamiast próbować jednoznacznie zidentyfikować każdy blok za pomocą RFID lub czegoś w tym stylu, wbudowano w podstawę zestaw kontaktronów, które są wyzwalane przez obecność magnesu ukrytego w każdym bloku.
Te przełączniki są podłączone bezpośrednio do pinów GPIO Raspberry Pi, i stanowią bardzo łatwy sposób na określenie, który blok został usunięty i zainstalowany na końcówce różdżki. Rzeczy mogą stać się trudne, jeśli bloki są umieszczone w złych pozycjach lub więcej niż jeden blok jest usuwany w tym samym czasie, ale w przeważającej części jest to skuteczny sposób na rozwiązanie problemu bez czynienia wszystkiego zbyt skomplikowanym.
Często rozmawialiśmy o tym, jak miłość dzieci do Minecrafta została wykorzystana jako sposób na zaangażowanie ich w projekty STEM, a „Fizyczny Minecraft” był doskonałym przykładem. Była tam kolejka młodych graczy czekających na swoją kolej na różdżkę, nawet jeśli to, w co skutecznie „grali” było cyfrowym odpowiednikiem rzucania kamieniami. Wręczał im różdżkę i wyjaśniał ogólną ideę stojącą za jego interfejsem, przypominając im, że bloki w grze są duże i ciężkie: nie wystarczy po prostu opuścić różdżkę, musi ona zostać pstryknięta z prędkością i siłą odpowiednią dla ciężkich obiektów, po których porusza się ich cyfrowy awatar.
Pobudzenie w dzieciach ekscytacji sprzętem, oprogramowaniem i wykonywaniem wymagających fizycznie czynności w tym samym czasie jest wyjątkowo trudnym zadaniem. Projekty takie jak „Fizyczny Minecraft” pokazują, że granie w gry może być czymś więcej niż bezmyślnym wciskaniem przycisków i reprezentują coś w rodzaju zmiany paradygmatu dla tego, jak radzimy sobie z edukacją STEM w coraz bardziej cyfrowym świecie.