Istnieje wiele stanów chorobowych, które mogą występować w obrębie klatki piersiowej i które należy brać pod uwagę mówiąc o guzach wewnątrz klatki piersiowej. Niektóre z tych stanów to: Wewnątrzklatkowa tarczyca, powiększenie grasicy, tętniak, rak przełyku, uchyłek przełyku, nowotwór złośliwy śródpiersia, mięsak i rak płuca, ropień płuca, ropień śródpiersia, choroba Hodgkina, zapalne powiększenie gruczołu, guz ściany klatki piersiowej, wysięk opłucnowy, przepuklina przeponowa. Wybór sposobu leczenia zależy od rozpoznania, dlatego musimy starać się być dokładni.

Rentgenogram okazał się najcenniejszą pomocą w diagnostyce wszystkich chorób klatki piersiowej, a jednak okazuje się, że czasami niemożliwe jest postawienie pozytywnej diagnozy różnicowej.

W najnowszej literaturze znajdujemy opis przypadku, w którym znaleziono ropień śródpiersia w miejscu, gdzie rozpoznano mięsaka, a w innym przypadku znaleziono tętniaka w miejscu, gdzie rozpoznano nowotwór.

Pod naszą opieką znalazł się ostatnio pacjent, który przez wiele miesięcy otrzymywał terapię rentgenowską wysokim napięciem z powodu, jak sądzono, dużego guza śródpiersia. Okazało się, że jest to tętniak.

Twory ściany klatki piersiowej były diagnozowane jako kiła, gdy odczyn Wassermanna był dodatni, ale guz okazał się później mięsakiem.

Pacjent, którego historię chciałbym opisać, był początkowo podejrzewany przez swojego lekarza o duży lewostronny wysięk opłucnowy. Badanie rentgenowskie potwierdziło jego diagnozę.

Po odessaniu znacznej ilości płynu objawy przedmiotowe niewiele się zmieniły, a badanie rentgenowskie wykazało, że lewa strona była tak samo mętna jak przed odessaniem. Przy dalszym badaniu igłą aspirującą wyczuwalna była lita masa i podejrzewano duży guz wewnątrz klatki piersiowej.

Przy kolejnym badaniu rentgenowskim stwierdzono, że serce i tchawica były przesunięte w prawo w bardzo wyraźnym stopniu, a prawe płuco było tak zajęte, że najwyraźniej pozostawiono dla niego tylko około połowy zwykłej przestrzeni.

Pacjent wykazywał znaczną sinicę i czasami majaczył.

Zdecydowano się na próbę usunięcia guza i przeprowadzono pierwszą z dwuetapowych operacji w znieczuleniu miejscowym 7 listopada 1927 roku. Druga operacja, również w znieczuleniu miejscowym, odbyła się 12 listopada 1927 r.

Po otwarciu jamy klatki piersiowej stwierdzono, że guz wypełnił całą lewą klatkę piersiową, a nawet obniżył lewą przeponę tak, że była wklęsła zamiast wypukłej. Ze względu na duże rozmiary guza, a także obecność zrostów z tylną ścianą klatki piersiowej i płucem, usunięcie go było utrudnione. W tym momencie na krótki czas podano znieczulenie ogólne. W miejscu tym znajdowała się stosunkowo niewielka szypuła, szeroka i wąska, którą zaciśnięto, podwiązano i przecięto. Pole operacyjne zamknięto drenażem.

Pacjent powrócił do zdrowia bez żadnych komplikacji i ma się bardzo dobrze do dnia dzisiejszego, ponad rok po operacji.

.