Gloria Richetta Jones

b. 19/10/1045

Cincinnati

Gloria urodziła się w Cincinnati, a w wieku siedmiu lat przeniosła się do Los Angeles w Kalifornii, gdzie po raz pierwszy zaczęła śpiewać. Jej pierwszy smak sławy przyszedł w wieku 14 lat, kiedy, jeszcze w szkole, utworzyła z Frankie Kahrl i Billy Prestonem odnoszącą sukcesy grupę gospel the Cogic Singers, z którą nagrała album” its a Blessing”.W 1964 roku, w wieku późnych nastolatków, została odkryta przez autora tekstów Ed Cobb . Podpisując się z Cobb’s Greengrass Productions, nagrała swój pierwszy hit, „Heartbeat Pts 1 & 2,” który Cobb napisał i wyprodukował.stała się rhythm and bluesową melodią, która została nagrana później przez Dusty Springfield, Spenser Davies i wielu innych artystów.

Jones nagrała inne piosenki dla Uptown Records.Wśród nich znalazła się inna napisana przez Cobb’a piosenka, „Tainted Love”. Marc Almond (zwróć uwagę na pisownię nazwiska) z duetu Soft Cell, którego wersja coveru „Tainted Love” osiągnęła nr 1 na całym świecie, pierwotnie usłyszał piosenkę w klubie nocnym w północnej Anglii. Tak silny był Jones następujące tam, że została ogłoszona

„Northern Queen of Soul”

Gloria po raz pierwszy spotkał Bolan w 1969 roku na imprezie w LA. Jones grał na pianinie, gdy ten wszedł do środka. Bolan, jak pamięta, miał na sobie pelerynę „jak parę skrzydeł”. Ktoś powiedział, że będzie 'następnym Beatlesem’. Ona nigdy o nim nie słyszała. 'Poszłam do kuchni, a tam pies go obwąchiwał. I Marc kopnął psa. Zapytałem: „Czy robisz to wszystkim?”. A on odpowiedział: „Kopnę każdego, kto wącha moje jaja”. ’

Córka zielonoświątkowego kaznodziei, Jones cieszyła się pewnym sukcesem jako piosenkarka soulowa (w 1965 r. nagrała oryginalną wersję Tainted Love – później milionowy sprzedawca dla Soft Cell), a także jako autorka-producentka dla płyt Motown. W czasie, gdy poznała Bolana, występowała na scenie w musicalu Hair. Z pierwszego spotkania nic nie wyszło, ale ich drogi nadal się krzyżowały, a w 1973 roku Bolan zaprosił Jones na przesłuchanie do pracy jako backing singer w jego zespole. Marc zawsze znał przyszłość – nazwałabym go medium” – mówi. Natychmiast po przesłuchaniu Bolan wrócił do Londynu i wpisał ją do testamentu jako swoją „sekretarkę”. Przez rok ich związek był czysto platoniczny. Po pięciu wspólnych latach Bolan był w trakcie zrywania z June, a małżeństwo Jones z trenerem baseballu również się rozpadało. Ich związek został ostatecznie skonsumowany na Florydzie, z typowo wielkim gestem. 'Zapytał mnie, co chciałabyś zjeść na kolację? Powiedziałam, że owoce morza. Wskoczyliśmy do limuzyny i pojechaliśmy do restauracji z owocami morza, a on zamówił wszystko z menu: 150 dolarów warte owoce morza, około 30 pudełek. I to było to.’

(My life with Bolan Read Glorias’ interview with Caroline Hedley )

By the time Jones and Bolan got together, he had begun to live the peripatetic life of the tax exile. Przez trzy lata przemieszczali się między Londynem, Monte Carlo i Los Angeles; lata, w których Bolan stopniowo, lecz nieubłaganie, zsuwał się ze szczytu. Według jednego ze znajomych, przybycie Jonesa odmieniło życie Bolana, „ponieważ miał kogoś, kto wierzył we wszystko, co mówił”. Jones widzi to inaczej. 'Ludzie mówią, że byłem w podziwie dla Marca, ale to nie było tak. Nie wchodziłam z nim w związek, bo był gwiazdą. Szanowałam go, a on szanował mnie”. Ona i Bolan, jak sama mówi, „mieli te same dusze. On był Librą; ja jestem Librą. Rozumieliśmy się nawzajem”. The Marc Bolan, którego znała, był 'bardzo poważnie podchodzący do życia, bardzo wrażliwy’. Ona pauzuje. 'Ale jest też druga strona; rock’n’rollowa strona?’ Picie i branie narkotyków, nad którymi Jonesprefers nie chce się rozwodzić.

„Kiedy jesteś ze swoim kumplem, jesteś z nimi przez to wszystko. Widzisz, że coś się dzieje, ale jeśli chodzi o mężczyznę w domu, co żona może tak naprawdę powiedzieć, dopóki mężczyzna nie podejmie decyzji o zmianie? Bolan, jak twierdzi, uwielbiał być gwiazdą. 'Ale nie zdawał sobie sprawy, że fani mogą się zmienić. I nagle masz Bay City Rollers, Gary Glitter, disco? Bowie, 'cud jednego przeboju’, którego sprzedaż płyt już dawno wyprzedziła Bolana, 'przeszedł na R&B’, a Bolan próbował pójść w jego ślady. 'A ludzie powiedzieli, nie podoba nam się to. I to naprawdę go zabolało, bo tak bardzo dbał o swoją muzykę.’

Sława jest kapryśną kochanką. Jones wspomina okazję, kiedy ona i Bolan byli na zakupach butów. Wyglądając przez okno, Bolan przypadkiem zobaczył przechodzącego obok Petera Greena, byłego gitarzystę Fleetwood Mac. Być może najbardziej utalentowany muzyk swojego pokolenia, Green nabawił się ostrych problemów psychiatrycznych po eksperymentach z LSD. Wycofał się z biznesu muzycznego i żył jako człowiek ulicy. Bolan zawsze był jego idolem.

„Marc powiedział: „To jest Peter Green. Chcę mu kupić parę butów”. Poszedłem więc i powiedziałem: „Pete, Marc Bolan jest w sklepie i chciałby kupić ci buty”. Peter patrzył na mnie jak, kim są ci ludzie? Ale wszedł. Przyjął buty, a tego wieczoru przyszedł do domu i zjadł z nami kolację. Wtedy Marc powiedział: „Jesteś pewien, że masz dokąd pójść?”. A Peter odpowiedział: „Nie, nic mi nie jest”. I wyszedł. That was typical of Marc, but people never tell those stories.’

From the moment she and Bolan got together, Jones says, they 'promoted family’. Zbliżyła się do jego rodziców, poznała jego ciotki i babcię – „wyglądała jak Królowa Matka”. Wtedy, w 1975 roku, Jones zaszła w ciążę. Zmiana w Bolanie była dramatyczna. Dopiero niedawno zgłosił się na farmę zdrowia i powiedziano mu, że ma „bicie serca 70-latka” (miał 25 lat). Teraz zaczął ograniczać swoje pobłażliwości i tracić na wadze. Ich syn, Rolan, urodził się we wrześniu 1975 roku. Marc był taki szczęśliwy i taki dumny. To dziecko było dla niego powodem tak wielkiej radości. To było: „To jest moja kobieta; żenię się z nią; to jest nasze dziecko; będziemy się rozwijać”. ’

Bolan’s fortunes seemed to be taking a turn for the better. W 1976 roku miał swój ostatni hit top-20, I Love to Boogie. A w następnym roku wydał album, Dandy in the Underworld, okrzyknięty przez krytyków jego najmocniejszą płytą od lat. W ramach supportu odbył trasę koncertową po Wielkiej Brytanii z Damned, a w geście, który wydawał się być ukoronowaniem jego powrotu, otrzymał własny program telewizyjny, Marc, którego zadaniem było promowanie nowej muzyki. W ostatnim programie, który nagrał, jako gość pojawił się jego stary przyjaciel i przeciwnik David Bowie. Para zaśpiewała razem na koniec, na wąskiej scenie. Na zakończenie piosenki Bolan cofnął się i przypadkowo spadł ze sceny, pozostawiając Bowiego stojącego samotnie.

Prawdopodobnie Gloria Jones miała rację; być może Bolan był psychiczny. 'Miał obsesję na punkcie Jamesa Deana’, wspomina Simon Napier-Bell. 'A najbardziej niesamowitą rzeczą, jaką kiedykolwiek mi powiedział, było: myślę, że chciałbym zginąć w wypadku samochodowym tak jak Dean, tylko jestem tak mały, że musiałoby to być Mini’. ’

’W umyśle Marca zawsze był ten pomysł, aby umrzeć młodo i zrobić dobrego trupa’, mówi Keith Altham. 'Ten straszny wyraz twarzy? Kiedyś powiedział: „Szczerze mówiąc czuję, że to wszystko mogłoby się skończyć jutro. Nie tylko sprawa z zespołem, chodzi mi o życie.” I nie były to tylko czcze uwagi; wydawały się wynikać z jakiegoś dziwnego wewnętrznego przekonania.’

’What I le learned in life,’ says Jones, 'is that one is chosen to be there for the good and the bad’. Tej nocy, jak podkreśla, nie piła, „aż do później, kiedy Marc chciał świętować”. A potem są obowiązki. Nikt wokół nas nie mówił, nie prowadź; wsadźmy cię do taksówki. Kiedy jesteś gwiazdą, masz swoich lokajów i ochroniarzy. Ale tamtej nocy byliśmy tylko ja i Marc. Chodzi mi o to, że gdybyśmy byli w aż tak złym stanie, ktoś by powiedział, że nie możecie tego zrobić”. I jeszcze jedna rzecz – mówi. Tego samego dnia opona w samochodzie została zmieniona, a mechanik nie wymienił jednej ze śrub.

W punkcie na Barnes Common, gdzie doszło do wypadku, droga zakręcała, asfalt ustępował miejsca żwirowi. 'A kiedy zrobiliśmy ten zakręt, nie byliśmy na drodze, byliśmy na żwirze. Jechaliśmy przez 45 minut i koło odpadło na tym wzniesieniu’. Jones robi pauzę. Gdybyśmy byli w większym samochodzie,” mówi, „Marc by przeżył.”